ΚΕΙΜΕΝΟ
“Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού ἔχουν μέσα τους τήν ἐκ τοῦ ἁγιασμοῦ εἰρήνην καί μεταδίδουν αὐτήν καί εἰς τούς ἄλλους, εἰρηνεύοντες τούτους καί μεταξύ των καί πρός τόν Θεόν, διότι αὐτοί θά ἀναγνωρισθοῦν καί θά ἀνακηρυχθοῦν εἰς τόν οὐράνιον κόσμον υἱοί Θεοῦ” ( Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ Β΄ (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
β) Ἄλλη αἰτία τῆς ἔχθρας εἶναι οἱ ἐγωισμοὶ τῶν ἀνθρώπων. Αὐτοὺς ἄλλωστε ἐκμεταλλεύεται καὶ ὁ διάβολος γιὰ νὰ δημιουργῇ τὶς ἐχθρότητες. Ὁ ἐγωισμὸς εἶναι ἀσθένεια βαρειὰ τῆς ψυχῆς ποὺ ἀφαιρεῖ τὸ λογικὸ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, τὸν κάνει εὐαίσθητο ὑπερβολικά, καχύποπτο, δύσπιστο στὸ καλό, εὐκολόπιστο στὸ κακό, εὔθικτο καὶ σκληρό. Φυσικὰ σὲ μιὰ τέτοια κατάστασι ὁ ἄνθρωπος δὲν χρειάζεται καὶ πολὺ γιὰ νὰ παρασυρθῇ σὲ ἀντιπάθειες, μίση καὶ ἔχθρες. Ἀφορμὲς πάντοτε παρουσιάζονται. Ἐνῶ ὅμως κάποιος θὰ τὶς προσπερνοῦσε χωρὶς νὰ τοὺς δώσῃ ἰδιαίτερη σημασία, ὁ ἐγωιστὴς θίγεται καὶ δημιουργεῖ τεράστια ζητήματα. Ἡ ἱστορία τοῦ τόπου μας εἶναι γεμάτη ἀπὸ τέτοια παραδείγματα, ποὺ ἄλλωστε ἐπαναλαμβάνονται ἀσταμάτητα στὴν καθημερινὴ ζωή. Ἂς θυμηθοῦμε ἐδῶ στὴν ἀρχὴ τῆς ἱστορίας μας τὴν ἔχθρα ἀνάμεσα στὸν Ἀγαμέμνονα καὶ τὸν Ἀχιλλέα, τὴν ὁποία τόσο παραστατικὰ περιέγραψε στὴν Ἰλιάδα ὁ Ὅμηρος, ἐπισημαίνοντας ἤδη ἀπὸ τότε τὴν βαρειὰ ἀσθένειά μας. Ἀκόμη καὶ ἡ ἐπανάστασι τοῦ 1821 κινδύνευσε νὰ χαθῇ ἐξ αἰτίας τῶν ἐγωισμῶν. Ἡ δὲ καταστροφὴ τῆς Μ. Ἀσίας προῆλθε ἀπ’ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν αἰτία.
γ) Τρίτος παράγοντας ποὺ συντελεῖ στὴ δημιουργία ἐχθρότητος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ ἀνάμειξι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, συγγενῶν, φίλων καὶ γνωστῶν. Τί φοβερὸ πρᾶγμα! Οἱ ἄνθρωποι, ποὺ θὰ ἔπρεπε μὲ κάθε τρόπο νὰ προσπαθοῦν νὰ εἰρηνεύσουν τὰ ἀντιμαχόμενα μέρη, αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ρίχνουν, ὅπως λέμε, λάδι στὴ φωτιά. Ὡς πρόθυμοι συνεργάτες τοῦ διαβόλου κάνουν ὅ,τι περνάει ἀπὸ τὸ χέρι τους, ἢ μᾶλλον τὸ στόμα τους, γιὰ νὰ αὐξήσουν τὸ μῖσος καὶ νὰ μονιμοποιήσουν τὴν ἔχθρα. Μεταφέρουν λόγια, συνήθως μεγαλοποιημένα καὶ παραλλαγμένα, θυμίζουν παλαιὰ γεγονότα, συνδυάζουν διάφορα περιστατικά, στὴν οὐσία ἄσχετα μεταξύ τους, προβάλλουν δῆθεν κινδύνους καὶ μὲ κάθε τρόπο ἐρεθίζουν τὸν ἄνθρωπο, ὥστε αὐτὸς τελικὰ νὰ γίνεται ἐκτὸς ἑαυτοῦ, νὰ φθάνῃ σὲ κατάστασι τρέλλας σχεδόν. Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι αὐτοὶ οἱ κοντινοὶ ἄνθρωποι, ὅταν κάπου πάῃ νὰ φανῇ κάποια ἐλπίδα εἰρηνεύσεως, ἐπεμβαίνουν μὲ μιὰ δαιμονικὴ μανία καὶ προσπαθοῦν μὲ κάθε τρόπο νὰ τὴν ματαιώσουν. Πόσες οἰκογένειες δὲν ἔχουν διαλυθῆ ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ἀρνητικῆς ἐπεμβάσεως συγγενῶν τῶν δύο συζύγων! Καὶ πόσοι φόνοι ἔχουν γίνει ἐξ αἰτίας πάλι αὐτῆς τῆς ἀναμείξεως τῶν συγγενῶν καὶ δῆθεν φίλων!
Ὅλοι αὐτοὶ οἱ κακοὶ παράγοντες ποὺ περιγράψαμε συντελοῦν στὸ νὰ δημιουργοῦνται ἐχθρότητες καὶ μίση θανάσιμα μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων. Ζευγάρια νὰ χωρίζουν, παιδιὰ νὰ ἐγκαταλείπουν τοὺς γονεῖς, γονεῖς νὰ ἀποκηρύσσουν τὰ παιδιά τους καὶ ἡ κοινωνία νὰ γίνεται κόλασι.
