ΚΕΙΜΕΝΟ
“Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν“
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Μακάριοι καί πανευτυχεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, πού ταπεινῶς συναισθάνονται τήν πνευματικήν πτωχείαν των καί τήν ἐξάρτησιν ὀλοκλήρου τοῦ ἑαυτοῦ των ἀπό τόν Θεόν, διότι εἶναι ἰδική των ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ“).
ΣΧΟΛΙΟ Β΄( συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
β) Γιὰ τὴν ἀπόκτηση αὐτῆς τῆς πτωχείας τοῦ πνεύματος μποροῦμε μεταξὺ τῶν ἄλλων νὰ βοηθηθοῦμε καὶ μὲ ἁπλὲς λογικὲς σκέψεις ἀλλὰ καὶ μὲ ταπεινὴ ἐμφάνιση ὅλων τῶν ἐκδηλώσεων τῆς ζωῆς μας. Ἂν καθήσει ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς καὶ σκεφθεῖ ποιὲς εἶναι οἱ δυνάμεις του καὶ ἡ πνευματική του κατάσταση μὲ βάση τὴ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, τί θὰ διαπιστώσει; Θὰ διαπιστώσει αὐτὸ ποὺ ἤδη ἀναφέραμε, ὅτι ἀπὸ τὸν ἑαυτό του δὲν ἔχει τίποτε καλὸ καὶ ὅτι ὅσα καλὰ ἔχει εἶναι ὅλα δῶρα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Θὰ διαπιστώσει ὅτι ἀπὸ τὸν ἑαυτό του ἔχει μόνο κακίες καὶ ἁμαρτήματα. «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. ιε΄ 5), εἶπε ὁ Κύριος. Κανένα καλὸ δὲν μπορεῖτε νὰ κάνετε χωρὶς τὴ δική μου χάρη καὶ βοήθεια. Ἄνθρωπε, φωνάζει καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ποιὸ χάρισμα πνευματικὸ κατέχεις τὸ ὁποῖο δὲν τὸ ἔλαβες ὡς δῶρο ἀπὸ τὸν Θεό; Ἂν λοιπὸν τὸ πῆρες ὡς δῶρο ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ ποιὸ λόγο καυχιέσαι σὰν νὰ μὴν τὸ πῆρες ὡς δῶρο, ἀλλὰ σὰν νὰ τὸ κατέκτησες μὲ τὶς δικές σου δυνάμεις: «Τί ἔχεις ὃ οὐκ ἔλαβες; εἰ δὲ καὶ ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μὴ λαβών;» (Α΄ Κορ. δ΄ 7). Ἀκόμη καὶ ἡ προσευχή μας, ἀκόμη καὶ μιὰ καλὴ σκέψη ποὺ κάναμε, δῶρα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, εἶναι. Ἑπομένως καὶ μὲ ἁπλὴ λογικὴ φθάνει κανεὶς στὴν ταπεινοφροσύνη. Βλέπει τὴ δική του ἀθλιότητα, διαπιστώνει ὅτι τὰ καλὰ ποὺ ἔχει εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ καὶ ταπεινοφρονεῖ, δηλαδὴ προσγειώνεται στὴν πραγματικότητα. Διότι ἡ ταπεινοφροσύνη αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι: διάλυση τῶν ψευδαισθήσεων γύρω ἀπὸ τὸ ἄτομό μας καὶ ἀναγνώριση τῆς καθαρῆς ἀλήθειας ὅτι εἴμαστε ἁμαρτωλοί. Αὐτὴ δὲ ἡ ἀναγνώριση, λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ ἀνάλογη συμμόρφωση τῆς ζωῆς μας. Νὰ εἶναι ταπεινὰ ὅλα, καὶ τὰ ἐνδύματά μας καὶ ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς μας.
