Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011 Ἐφεσ. δ΄ 25

ΚΕΙΜΕΝΟ

“Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη”

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

“Δι’ αὐτό, ἀφοῦ ἀποθέσετε μία φορά γιά πάντα τό ψεῦδος, νά λαλῆτε ἀλήθειαν ὁ καθένας σας μέ τόν πλησίον του, διότι ἀποτελοῦμεν ὅλοι μας ἕνα σῶμα καί εἴμεθα μεταξύ μας μέλη ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ  μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).

ΣΧΟΛΙΟ Γ΄(τελευταῖο) 

β) Ἐμεῖς τώρα γιὰ τὸν ἑαυτό μας ὀφείλουμε νὰ δεχόμαστε τὶς ὑποδείξεις τῶν ἄλλων μὲ προθυμία καὶ εἰλικρινὴ διάθεση. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ἐπιζητοῦμε καὶ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς τὴν ἀναγνώριση καὶ τὸν ἔπαινο τῶν ἄλλων. Δυσκολευόμαστε νὰ παραδεχτοῦμε ὅτι σφάλλουμε. Ἐδῶ ὅμως εἶναι ὁ ἀγώνας μας. Νὰ καταλάβουμε καλὰ ὅτι καλύτερα μᾶς βλέπουν τὰ μάτια τῶν ἄλλων ἀπ’ ὅ τι τὰ δικά μας, ποὺ τὰ τυφλώνει ἡ φιλαυτία καὶ ὁ ἐγωισμός μας. Νὰ θυμόμαστε τὴν ἀλήθεια τῆς παροιμίας ποὺ λέει: «Ἄνθρωπος ἀσυμβούλευτος, πλοῖο ἀκυβέρνητο». Δὲν εἶναι ὑπερβολικὸς ὁ λόγος. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν δέχεται τὶς συμβουλές, ὄντως μοιάζει μὲ πλοῖο χωρὶς κυβερνήτη στὸ τιμόνι. Ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ πέσει σὲ κάποια ξέρα καὶ θὰ βουλιάξει. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο δεχόμαστε τὶς ὑποδείξεις τῶν ἄλλων φανερώνει καὶ τὴν πνευματική μας κατάσταση. Ἂν τὶς δεχόμαστε μὲ προθυμία, εἴμαστε σὲ σωστὸ δρόμο. Ἂν πικραινόμαστε, βρισκόμαστε μακριὰ πολύ. Ἂν ἀντιδροῦμε, βαδίζουμε δρόμο καταστροφικό.

Μὴν θέλουμε νὰ ἀκοῦμε μόνο εὐχάριστα. Μὴ γίνουμε κατώτεροι ἀπὸ τὸν Ξέρξη, ὁ ὁποῖος, καθὼς ὁδηγοῦσε τὴ στρατιά του ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος, ρώτησε τὸν ἔκπτωτο βασιλιὰ τῆς Σπάρτης Δημάρατο, ποὺ εἶχε καταφύγει στὴν Περσία καὶ τὸν ἀκολουθοῦσε στὴν ἐκστρατεία, ἂν ὑπῆρχε περίπτωση νὰ τολμήσουν οἱ Ἕλληνες νὰ ἀντισταθοῦν στὸ τεράστιο στράτευμά του. Ὁ Δημάρατος πρὶν ἀπαντήσει τὸν ρώτησε: «Βασιλεῦ, κότερα ἀληθείῃ χρήσομαι πρὸς σὲ ἢ ἡδονῇ;»· βασιλιά, ποιὸ ἀπὸ τὰ δύο νὰ κάνω; Νὰ σοῦ πῶ τὴν ἀλήθεια ἢ αὐτὸ ποὺ θὰ σὲ εὐχαριστήσει; Καὶ ὅταν ὁ Ξέρξης τὸν παρότρυνε νὰ πεῖ ἄφοβα τὴν ἀλήθεια, ὁ Δημάρατος τὸν βεβαίωσε ὅτι οἱ Ἕλληνες θὰ πολεμήσουν μὲ γενναιότητα τὸν στρατό του.

Μπροστά μας ἀνοίγονται οἱ δύο δρόμοι. Ἀλήθεια καὶ ψεῦδος. Ἡ ἀλήθεια συχνὰ κοστίζει. Τὸ ψέμα φαίνεται εὔκολος δρόμος. Ἔτσι φαίνεται. Στὴν πραγματικότητα ὁ δρόμος αὐτὸς εἶναι ἀδιέξοδος καὶ καταστροφικός. Ἡ ἀλήθεια πάλι φαίνεται δύσκολος καὶ ἀνηφορικὸς δρόμος. Καὶ εἶναι πράγματι. Ὅμως μέσα στὸν κόπο καὶ τὴ δυσκολία της κρύβει ἀπίστευτα μεγάλη χαρὰ καὶ εὐτυχία γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀκολουθεῖ μὲ συνέπεια καὶ χωρὶς συμβιβασμοὺς τὸν δρόμο της. Στὸ χέρι καὶ τὴν ἐλευθερία μας βρίσκεται νὰ κάνουμε τὴ σωστὴ ἐπιλογὴ στὴ ζωή μας.