ΚΕΙΜΕΝΟ
“Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Τό σπουδαιότερον δέ ἀπό ὅσα εἴπομεν εἶναι τοῦτο, ὅτι ἔχομεν τέτοιον Ἀρχιερέα, ὁ ὁποῖος ἐκάθησεν εἰς τά δεξιά τοῦ θρόνου τῆς θείας μεγαλειότητος εἰς τούς οὐρανούς, καί ἔγινε λειτουργός τῶν Ἁγίων, πού εὑρίσκονται εἰς τούς οὐρανούς, καί τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, τήν ὁποίαν κατεσκεύασεν ὁ Κύριος καί ὄχι ἄνθρωπος” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ Γ΄(συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Τί σημαίνουν τώρα ὅλα αὐτὰ γιὰ μᾶς; Πῶς πρέπει νὰ μετέχουμε στὴ θεία Λειτουργία; α) Μὲ πίστη καὶ τὴ βεβαιότητα ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ὁ πραγματικὸς Λειτουργὸς τοῦ μυστηρίου. Αὐτὸ εἶναι πολὺ σημαντικό. Νὰ βλέπουμε δηλαδὴ τὴν ἀλήθεια, τὴν πραγματικότητα. Μὴ ξεγελιόμαστε ἀπὸ τὰ μάτια καὶ τὶς ἄλλες αἰσθήσεις τοῦ σώματος. Στὴ θέση τοῦ ὁποιουδήποτε λειτουργοῦ, ἱερέως ἢ ἀρχιερέως, ὀφείλουμε νὰ βλέπουμε τὸν πραγματικὸ Λειτουργό, τὸν μέγα Ἀρχιερέα Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ φωνὴ ποὺ ἀκοῦμε καὶ τὸ χέρι ποὺ εὐλογεῖ εἶναι φωνὴ καὶ χέρι ἀνθρώπου, ὅμως δὲν εἶναι ἄνθρωπος αὐτὸς ποὺ τελεῖ τὸ Μυστήριο. «Οὐκ ἔστιν ἀνθρωπίνης δυνάμεως ἔργα τὰ προκείμενα. Ὁ τότε ταῦτα ποιήσας ἐν ἐκείνῳ τῷ δείπνῳ, οὗτος καὶ νῦν αὐτὰ ἐργάζεται. Ἡμεῖς ὑπηρετῶν τάξιν ἐπέχομεν· ὁ δὲ ἁγιάζων αὐτὰ καὶ μετασκευάζων αὐτός… Αὕτη ἐκείνη ἐστὶν ἡ τράπεζα, καὶ οὐδὲν ἔλαττον ἔχει. Οὐ γὰρ ἐκείνην μὲν ὁ Χριστός, ταύτην δὲ ἄνθρωπος δημιουργεῖ· ἀλλὰ καὶ ταύτην αὐτός. Τοῦτο ἐκεῖνο τὸ ἀνώγεων, ἔνθα τότε ἦσαν· ἐντεῦθεν εἰς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν ἐξῆλθον» (P.G. 58,744)· Δὲν εἶναι ἔργα ἀνθρωπίνης δυνάμεως αὐτὰ ποὺ γίνονται στὴ θεία Λειτουργία, τονίζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Αὐτὸς ποὺ τὰ δημιούργησε σὲ κεῖνο τὸ Δεῖπνο τὸ Μυστικό, Αὐτὸς καὶ τώρα τὰ ἐπιτελεῖ. Ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς) ἔχουμε τὴ θέση τῶν ὑπηρετῶν· Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ ἁγιάζει τὰ δῶρα καὶ τὰ μεταβάλλει εἶναι Αὐτὸς ὁ Κύριος… Αὐτὸ ἐδῶ τὸ τραπέζι εἶναι ἐκεῖνο τὸ ἴδιο τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου καὶ δὲν ἔχει τίποτε λιγότερο ἀπὸ ἐκεῖνο. Διότι δὲν δημιούργησε ἐκεῖνο τὸ τραπέζι ὁ Χριστός, ἐτοῦτο δὲ κάποιος ἄνθρωπος· ἀλλὰ καὶ ἐτοῦτο Αὐτός, ὁ Χριστός. Τὸ ἀνώγειο, στὸ ὁποῖο τότε ἦσαν, εἶναι αὐτὸ ἐδῶ· ἀπὸ ἐδῶ βγῆκαν καὶ πῆγαν πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Συγκλονιστικὰ πραγματικὰ τὰ λόγια τοῦ ἱεροῦ Πατρός.
