ΚΕΙΜΕΝΟ
“Ἐν δὲ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῇ μεγάλῃ τῆς ἑορτῆς εἱστήκει ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔκραξε λέγων· ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος. τοῦτο δὲ εἶπε περὶ τοῦ Πνεύματος οὗ ἔμελλον λαμβάνειν οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν· οὔπω γὰρ ἦν Πνεῦμα Ἅγιον, ὅτι Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσθη”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Κατά τήν τελευταίαν δέ καί ἐπισημοτέραν ἀπό ὅλας τάς ἄλλας ἡμέρας τῆς ἑορτῆς ἔστεκεν ὄρθιος ὁ Ἰησοῦς καί μέ ζωηράν φωνήν εἶπεν· Ἐάν κανείς αἰσθάνεται πόθον καί δίψαν ὄχι δι’ ἀγαθά ὑλικά καί φθαρτά, ἀλλά διά τήν ἐσωτερικήν γαλήνην καί μακαριότητα τῆς θείας ζωῆς, ἄς ἔρχεται πρός ἐμέ διά τῆς πίστεως καί ἄς πίνῃ ἐλεύθερα. Πλησίον μου θά ἱκανοποιηθοῦν ὅλοι οἱ εὐγενεῖς του πόθοι καί θά εὕρῃ ἀνάπαυσιν ἡ ψυχή του. Ἀπό τήν καρδίαν καί τά βάθη τῆς ψυχῆς ἐκείνου, πού πιστεύει εἰς ἐμέ, σύμφωνα μέ τούς λόγους τῆς Γραφῆς, θά τρέξουν ποταμοί ὕδατος, πού θά εἶναι πάντα τρεχούμενο, διά νά ποτίζεται ὄχι μόνον ὁ ἴδιος, ἀλλά καί οἱ ἄλλοι, πού ἔρχονται εἰς σχέσιν μέ αὐτόν. Τούς λόγους δέ αὐτούς εἶπεν ὁ Κύριος διά τό Πνεῦμα, τό ὁποῖον ἔμελλον μέ τήν ἀνάληψίν του εἰς τούς οὐρανούς νά λαμβάνουν ἐκεῖνοι, πού θά ἐπίστευον εἰς αὐτόν. Διότι εἶχον μέν δοθῇ προτήτερα χαρίσματα προφητικά καί θαυματουργικά εἰς ἄνδρας δικαίους καί προφήτας, ἀλλ ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού ἀναγεννᾶ τούς ἀνθρώπους, καί μεταδίδει εἰς αὐτούς τήν θείαν καί μακαρίαν ζωήν, δέν εἶχε δοθῆ εἰς κανένα. καί δέν εἶχε δοθῆ ἡ χάρις αὐτή τοῦ Πνεύματος, διότι ὁ Ἰησοῦς δέν εἶχεν ἀκόμη δοξασθῆ διά τοῦ παθήματος καί τῆς ἀναλήψεώς του” (Ἀπό τήν “ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ Β΄(συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Τί χρέος λοιπὸν ἔχουμε ἐμεῖς οἱ πιστοὶ σὲ μιὰ τέτοια πνευματικῶς κατάξερη ἐποχή;
α) Πρῶτον νὰ ξεδιψᾶμε ἐμεῖς! Ὁ Κύριος αὐτὸ φώναξε: «Ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω», εἶπε. Μὴν παρασυρόμαστε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ προβάλλονται ἐντυπωσιακὰ καὶ σπαταλοῦμε τὸν χρόνο μας σὲ ἀνούσια καὶ ψεύτικα πράγματα. Τὰ ζωγραφισμένα καὶ φωτογραφημένα νερά, ὅσο ἱκανὸς τεχνίτης καὶ ἂν εἶναι ὁ ζωγράφος ἢ ὁ φωτογράφος, δὲν μποροῦν νὰ ξεδιψάσουν τὴν ψυχή! Κοντὰ στὸν Χριστό μας καὶ μόνον μπορεῖ πραγματικὰ νὰ ξεδιψάσει ἡ ψυχή. Ὁ Χριστὸς δίνει χαρά, ἱκανοποίηση, πληρότητα, δύναμη, φωτισμό, τὰ πάντα! Αὐτὸ εἶναι τὸ νερὸ ποὺ προσφέρει ὁ Κύριος! Εἶναι ἡ λυτρωτικὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ μᾶς προσφέρεται μέσα στὴν Ἐκκλησία μὲ τὴ συμμετοχή μας στὰ ἱερὰ Μυστήρια, μὲ τὴν προσευχή, μὲ τὴ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.
Λοιπὸν νὰ τὰ ἐπιμεληθοῦμε ὅλα αὐτά. Νὰ ἔχουμε προσωπικὴ πείρα τῆς σωστῆς συμμετοχῆς στὰ Μυστήρια, τῆς θερμῆς προσευχῆς, τῆς βαθιᾶς καὶ προσεκτικῆς μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ὄχι τυπικὰ καὶ πρόχειρα καὶ ἐπιπόλαια, ἀλλὰ οὐσιαστικά, μὲ ζέση καὶ ὁλόθερμη συμμετοχὴ καὶ προσφορὰ τοῦ ἐσωτερικοῦ μας κόσμου. Εὐκολότερα, λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, μπορεῖς νὰ πάρεις τὸ νερὸ ἀπὸ τὰ χείλη ἑνὸς διψασμένου ἀνθρώπου, παρὰ νὰ ξεκολλήσεις ἀπὸ τὴν προσευχὴ μιὰ ψυχὴ ποὺ προσεύχεται μὲ κατάνυξη! (Λόγος ΚΗ΄ ν΄). Νά πῶς πρέπει νὰ γίνεται ἡ προσευχή μας! Τὸ ἴδιο βέβαια ἰσχύει καὶ γιὰ τὰ ἄλλα ποὺ εἴπαμε.
β) Νὰ ὁδηγοῦμε καὶ ἄλλους στὴν πηγὴ αὐτὴ τῆς θείας χάριτος. Τὸ λέγει αὐτὸ τόσο χαρακτηριστικὰ τὸ κείμενό μας μὲ τὴν ὡραία εἰκόνα τοῦ ποταμοῦ ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ Κύριος. Αὐτοὶ δηλαδὴ ποὺ μὲ πίστη, πόθο, λαχτάρα καὶ ζῆλο τρέχουν κοντὰ στὸν Κύριο καὶ ξεδιψοῦν, γίνονται τελικὰ καὶ οἱ ἴδιοι πηγὲς ἢ μᾶλλον ποτάμια ποὺ ξεδιψοῦν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους γύρω τους. Τρέχουν ἀπὸ μέσα τους ποτάμια μὲ τὸ ἀθάνατο νερὸ τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ποτίζουν μὲ αὐτὰ τὶς διψασμένες ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺς χαρίζουν αἰώνια ζωή, Ναί! Αὐτὸ εἶναι τὸ χιλιοτραγουδημένο ἀθάνατο νερὸ ποὺ ἀναζητοῦμε τόσο ἔντονα οἱ ἄνθρωποι γιὰ νὰ μὴν πεθάνουμε ποτέ. Αὐτὸ βρίσκουμε μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ αὐτὸ προσφέρουμε μὲ κάθε τρόπο καὶ στοὺς ἄλλους ἀνθρώπους γύρω μας! Νὰ τὸ προσφέρουμε ὅμως! Μὴν ἀμελοῦμε καὶ παραμελοῦμε αὐτὸ τὸ ὕψιστο χάρισμα. Οἱ ψυχὲς γύρω μας εἶναι φρικτὰ διψασμένες! Πεθαίνουν ἀπὸ δίψα ἐνῶ βρίσκονται δίπλα κυριολεκτικὰ ἀπὸ τὴν πηγή! Ὅσοι ἀπολαμβάνουμε τὴ δωρεὰ ἂς καλοῦμε καὶ τοὺς ἄλλους στὴν πηγή της!
