Κυριακή 2 Ὀκτωβρίου 2011 Α´Κορ. στ´12-20

ag_anastasi

KEIMENO

«Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς· δοξάσατε δὴ τὸν Θεὸν ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καὶ ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ» 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 «Ναί· δέν ρίζετε τόν αυτό σας. Διότι ξαγορασθήκατε μέ τίμημα βαρύ, μέ τό τίμητο αμα το Χριστο. πο­φεύγετε λοιπόν κάθε ασχρή πράξη πού γίνεται μέ τό σμα· καί ποδιώκετε κάθε πονηρή σκέψη καί πι­θυμία πό τό πνεμα σας. Καί τσι νά δοξάζετε τόν Θεό μέ τό σμα σας καί μέ τό πνεμα σας, τά ποα νή­κουν στό Θεό» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μέ σύντομη ἑρμηνεία» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἀπόδοση στή δημοτική Μ.Δομουχτσῆ, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ»)

ΣΧΟΛΙΟ Β´ (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο) 

π τέλους, λέγει ὁ Ἀπόστολος, «οκ οδατε τι τ σώματα μν μέλη Χριστο στιν;»· δν γνωρίζετε τι τ σώματά σας εναι μέλη το Χριστο; « οκ οδατε τι τ σμα μν νας το ν μν γίου Πνεύματός στιν;». δν ξέρετε τι τ σμα σας εναι νας το γίου Πνεύματος, τ ποο κατοικε μέσα σας; Θ βεβηλώσω λοιπν τν να τοτο; Θ μολύνω κα θ σπιλώσω τ μέλος τοτο το Χριστο; «Μ γένοιτο»· εθε ν μ γίνει ποτ κάτι τέτοιο!

σον δ φορστν πιθυμία δημιουργίας οκογενείας, ερίσκει τ μόνη κα ελογημένη δικαίωσή της στ ερ Μυστήριο τς κκλησίας. Κατ’ ατ φυσικς δεσμς νδρς κα γυναικς ξαγιάζεται π το Πνεύματος το γίου, τ ποο κα μεταδίδει Χάρη Θεο γι τν πιτυχία τν γίων κα ψηλν σκοπν τς χριστιανικς οκογενείας. Πσα δ θέτησις τς συζυγικς πίστεως χαρακτηρίζεται π τς γίας Γραφς: πνευματικ ατοκτονία! Βεβήλωσις το ναο το γίου Πνεύματος! Θρασυτάτη βλασφημία κα σέβεια κατ το Θεο! Φρικτ εροσυλία!

Φεύγετε λοιπν τν μολυσμν το σώματος.

λλ κυρίως κα τν μολυσμ τς ψυχς.

Διότι τ σμα εναι ργανον τς ψυχς. Πρτα δ μαρτάνει ψυχ κα τελευταα τ σμα. μακαριστς πατρ Εσέβιος Ματθόπουλος στ βιβλίο του « Προορισμς το νθρώπου», πο εναι πνευματικς δηγς το ρθοδόξου, ναπτύσσει τν πατερικ κα ρθόδοξη χριστιανικ διδασκαλία κα σημειώνει (§246) τι τέλεση τς μαρτίας δι το σώματος εναι τ σχατο στάδιο, τ τέταρτο κα τελευταο στάδιον τς μαρτίας.Τ λλα τρία στάδια τελονται π τν ψυχ το νθρώπου. προσβολ τς μαρτίας, ποία ατ καθ’ αυτν εναι νένοχος, μφανίζεται ς να νόημα δέα στή διάνοια το νθρώπου. Ἐὰν τν ποκρούσει εθς μέσως, εναι νθρωπος νικητής. Ἐὰν μως ρχίσει ν σχολεῖται μ τ μαρτωλ νόημα, χι πλς κα παθς λλ’ μπαθς, τότε ρχίζει κα νοχή. Εναι πρτος βαθμς τς μαρτίας. Ἐὰν ν συνεχεί συμμετέχει κα καρδία το νθρώπου κα θέλησή του κα τελεῖ σωτερικς τν μαρτία, ατς εναι δεύτερος βαθμς τς μαρτίας, πολ βαρύτερος το πρώτου. Ἐὰν περαιτέρω ληφθεῖ πόφαση τελέσεως κα ξωτερικς τς μαρτίας, ατς εναι τρίτος βαθμός, πολ βαρύτερος το δευτέρου. Κα τέταρτος βαθμς εναι τέλεση κα δι το σώματος τς σιχαμερς μαρτίας. μολυσμς χι μόνο τς ψυχς λλ κα το σώματος.

Δι τοτο κα μακαριστς πατρ καταλήγει: « ντελς λοιπν σφάλεια το νθρώπου εναι ν θεωρ κα τν λαχίστην μπαθ σκέψιν π σαρκικο τινος ντικειμένου ς δηλητηριώδη κα θανατηφόρον τροφν τς ψυχς κα ν ποδιώκ ατν πάραυτα κ τς διανοίας».

λλ’ ως δ σχοληθήκαμε μ τ ρνητικν καθκον το Χριστιανο. Μς πομένει τ κυρίως θετικν καθκον.