KEIMENO
« Διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου, ὅταν λάβω καιρόν· ἐγὼ εὐθύτητας κρινῶ »
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ὅπως ἕκαστος ἐξ ἡμῶν οὕτω καί ἐγώ θά διηγηθῶ καί θά διακηρύξω ὅλα τά θαυμάσια, ὅσα πρός προστασίαν μας ἐπετέλεσας. Ὅταν θά ἔλθῃ ὁ ὑπ᾽ἐμοῦ ὡρισμένος κατάλληλος καιρός, λέγει ὀ Κύριος, τότε ἐγώ θά κρίνω καί θά δικάσω ἐν εὐθύτητι καί δικαιοσύνῃ» (Ἀπό τήν «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας», τ.10ος, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Α´
Ἐχθροὶ ἰσχυροὶ καὶ ἀσεβεῖς ἀπείλησαν τὸν περιούσιο λαὸ τοῦ Θεοῦ. Οἱ Ἀσσύριοι μὲ μονάρχη τὸν Σενναχηρεὶμ εἰσέβαλαν στὴν Ἰουδαία ἐπὶ τῆς ἐποχῆς τοῦ βασιλέως Ἐζεκίου. Ἀπὸ τὴν ἐπιδρομὴ καὶ τὶς ἀπειλὲς τῶν Ἀσσυρίων κατετρόμαξε ὁ βασιλεὺς Ἐζεκίας. Τότε ὁ προφήτης Ἡσαΐας τὸν ἐνίσχυσε κατὰ τῶν εἰσβολέων ἐχθρῶν. Καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὁ Ἐζεκίας καὶ ὁ στρατός του κατεδίωξαν καὶ ἐνίκησαν ὅλους τοὺς ἐχθρούς.
Ἡ λύτρωσι τῶν Ἰουδαίων ἦταν θαυμαστὴ καὶ ὁ πιστὸς λαὸς προσῆλθε στὸ ναὸ γιὰ νὰ δοξολογήσῃ καὶ εὐχαριστήσῃ τὸν Κύριο, τὸν Λυτρωτὴ καὶ Σωτῆρα του. Καὶ ὁ ἱερὸς Ψαλμωδὸς ὕστερα ἀπὸ τὴ μεγάλη νίκη συνέταξε τὸν 74ο Ψαλμό, τὸν ὁποῖο ἄρχισε μὲ τὰ ἑξῆς λόγια, γιὰ νὰ ἐκδηλώσῃ ὁλόψυχα τὴν πρὸς τὸν Θεὸ εὐγνωμοσύνη του: «Θὰ Σὲ δοξολογήσουμε ὅλοι μαζί, ὦ Θεέ, θὰ Σὲ δοξολογήσουμε καὶ θὰ ἐπικαλεσθοῦμε τὸ ὄνομά σου». Καὶ ὕστερα προσέθεσε: «Διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου» (Ψαλ. οδ΄ [74] 3). Ὅπως ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς ἔτσι καὶ ἐγὼ θὰ διηγηθῶ καὶ θὰ διακηρύξω ὅλα τὰ θαυμάσια, ὅσα γιὰ τὴν προστασία μας ἔκαμες. Ἔτσι μὲ τὰ λίγα αὐτὰ λόγια «διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου», ἐξεδήλωνε τὴν εὐγνωμοσύνη του πρὸς τὸν Θεὸ γιὰ τὶς εὐεργεσίες του, οἱ ὁποῖες δὲν ἦταν μόνο ἀναρίθμητες ἀλλὰ καὶ θαυμαστές.
Ὅμως ἡ πρὸς τὸν Θεὸ εὐγνωμοσύνη εἶναι καὶ δικό μας καθῆκον. Διότι δὲν παρέρχεται στιγμὴ καὶ ὥρα ποὺ νὰ μὴ εὐεργετούμεθα ἀπὸ τὸν πανάγαθο Θεό. Ἑπομένως δὲν πρέπει νὰ παρέρχεται οὔτε μιὰ στιγμὴ ποὺ νὰ μὴ Τὸν δοξολογοῦμε καὶ εὐχαριστοῦμε. Καὶ ἀφοῦ ὅλοι μας εὐεργετούμεθα, πρέπει καὶ ὅλοι μας νὰ Τὸν εὐγνωμονοῦμε. Βεβαίως στὴ ζωὴ τῶν διαφόρων λαῶν καὶ ἐθνῶν, ἰδίως στὴν ἱστορία τοῦ Ἰσραὴλ κατὰ τοὺς χρόνους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης οἱ διὰ τῶν θαυμάτων ἐπεμβάσεις τῆς θείας Προνοίας ἦταν ἐκδηλότερες. Ἀλλὰ καὶ ὁποιοσδήποτε ἀπὸ ἐμᾶς, ἐὰν μὲ πνεῦμα καθαρὸ καὶ ταπεινό, μὲ πνεῦμα πίστεως καὶ εὐλαβείας ἐξετάσῃ τὸ παρελθόν του, θὰ πεισθῇ, θὰ βεβαιωθῇ ὅτι ἡ θεία Πρόνοια πολλὲς φορὲς τὸν προστάτευσε θαυμαστῶς καὶ τὸν ἔσωσε.
