KEIMENO
« Μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ »
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
« Μή λέτε ψέματα ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ἀφοῦ πλέον γδυθήκατε τόν παλαιό διεφθαρμένο ἄνθρωπο μαζί μέ τίς πράξεις του» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ» μέ σύντομη Ἑρμηνεία, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Β´ (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Ἐλεεινὸς καὶ ταλαίπωρος ὁ ἄνθρωπος ποὺ λέει ψέματα, διότι ἐξομοιώνεται μὲ τὸν διάβολο, ποὺ εἶναι ψεύτης καὶ πατέρας τοῦ ψεύδους. Ὁ διάβολος «ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ», μᾶς εἶπε ὁ Κύριος (Ἰω. η΄ 44).
Τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι νὰ μὴ ψευδώμεθα, ἀλλὰ νὰ λέμε πάντοτε τὴν ἀλήθεια καὶ μόνο τὴν ἀλήθεια. Στὴν οἰκογένειά μας, στὸν χῶρο τῆς ἐργασίας μας, στὶς συναλλαγές μας, παντοῦ. Εἶναι ὡραῖο καὶ θεάρεστο σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, σὲ μικροὺς καὶ σὲ μεγάλους, σὲ ἁπλοϊκοὺς καὶ σὲ μορφωμένους, νὰ λέμε πάντοτε τὴν ἀλήθεια. Δὲν ἔχουμε δικαίωμα νὰ τοὺς ξεγελοῦμε μὲ ψέματα οὔτε νὰ νοθεύουμε διάφορα προϊόντα καὶ κατόπιν νὰ τὰ διαφημίζουμε ὡς τὰ καλύτερα, οὔτε νὰ παραποιοῦμε γεγονότα, οὔτε νὰ πλαστογραφοῦμε ἔγγραφα, οὔτε νὰ σκεπάζουμε τυχὸν σφάλματά μας. Ἀλλὰ μὲ θάρρος καὶ ταπείνωσι νὰ ἀναλαμβάνουμε τὴν εὐθύνη τῶν πράξεών μας, ὁτιδήποτε κι ἂν μᾶς κοστίζῃ. Εἶναι προτιμότερο νὰ ποῦμε τὴν ἀλήθεια, ἔστω κι ἂν τιμωρηθοῦμε γιὰ κάτι ποὺ φταίξαμε, παρὰ νὰ ποῦμε ψέματα καὶ νὰ γίνουμε ἔνοχοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ἀναξιόπιστοι ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.
