!
KEIMENO
« οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχῶν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἢ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος, ἀλλ’ ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος καὶ ἡσυχίου πνεύματος, ὅ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές »
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
« Ἐσεῖς οἱ γυναῖκες σύζυγοι νά στολίζεστε ὄχι μέ ἐξωτερικά στολίδια: Μήν πλέκετε δηλαδή περίτεχνα τά μαλλιά σας, οὔτε νά φορᾶτε χρυσά κοσμήματα ἤ νά ντύνεστε μέ πολυτελή ροῦχα. Ἀντιθέτως νά ἔχετε ἐσωτερικά στολίδια. Νά ἔχετε δηλαδή ὡς στόλισμα τόν κρυφό καί ἀφανή στά σωματικά μάτια ἐσωτερικό ἄνθρωπο τῆς καρδιᾶς, ὁ ὁποῖος ἔχει ὡς κόσμημα καί ἄφθαρτο στολισμό τό πράο καί ὑπομονετικό καί ἥσυχο πνεῦμα. Αὐτό τό πνεῦμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἔχει μεγάλη ἀξία καί εἶναι πολυτελές.» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ» μέ σύντομη Ἑρμηνεία, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Β ´ (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)
Ἀκόμη καὶ ὁ συνειδητὸς Χριστιανός, ποὺ ἀγωνίζεται νὰ ζῇ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, διδάσκουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ἕνα διάστημα τῆς ζωῆς του προσέχει τὰ ἐξωτερικὰ καὶ διὰ τοῦ ἔξω ἀνθρώπου ἐργάζεται τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἔσω ἄνθρωπος εἶναι ἀκόμη ἄκαρπος. Γιὰ νὰ φθάσουμε στὴν πνευματικὴ καρποφορία, συνιστᾷ ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Πέτρος νὰ στρέψουμε τὸν φακὸ τῆς προσοχῆς μας στὸν κρυπτὸ τῆς καρδίας ἄνθρωπο καὶ νὰ ἐπιμεληθοῦμε τὸν ἄφθαρτο στολισμό του μὲ τὶς ἀρετὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη, ἡ μακροθυμία, ἡ χρηστότητα, ἡ ἀγαθωσύνη, ἡ πίστι, ἡ πραότητα, ἡ ἐγκράτεια.
Ἡ πνευματικὴ αὐτὴ ἐργασία εἶναι πάρα πολὺ σπουδαία καὶ ἀξίζει νὰ τὴν ἐργαζώμεθα μέχρι τὴν τελευταία μας ἀναπνοή. Νὰ μὴν ἀπογοητευθοῦμε, ἐὰν δὲν δοῦμε ἀμέσως ἀποτελέσματα. Μπορεῖ ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος νὰ βρίσκεται ἀκόμη στὸ στάδιο τῆς κυήσεως, ἀλλά, ἂν ἐπιμείνουμε, θὰ γεννηθῇ ὡς πνευματικὸ νήπιο. Κι ἂν ἐπιμείνουμε ἀκόμη περισσότερο, θὰ ἀνδρωθῇ πνευματικά, θὰ τελειωθῇ, θὰ ἀνεβῇ τὴν κλίμακα τῶν ἀρετῶν, θὰ πληρωθῇ ἀπὸ τὴ Χάρι τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ θὰ φθάσῃ σταδιακὰ καὶ στὴ θέωσι!
Μερικοὶ ἀπὸ τὶς πρῶτες δυσκολίες ποὺ συναντοῦν στὴ ζωή τους ἐγκαταλείπουν τὴν προσπάθεια, γιατὶ νομίζουν ὅτι ἐμεῖς σὲ τέτοια μέτρα δὲν μποροῦμε νὰ φθάσουμε. Μὲ ὅλα τὰ μέτρα μποροῦμε νὰ φθάσουμε. Ἀρκεῖ νὰ ἔχουμε τὴν καλὴ διάθεσι νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ χῶρο τῆς καρδιᾶς. Νὰ ὑπερνικήσουμε τὸν μετεωρισμὸ καὶ τὴ διάχυσι. Νὰ ἐπιμεληθοῦμε τὸν ἁγιασμό μας, τὸν καλλωπισμὸ τῆς ψυχῆς μας.
Πόσο ὡραῖο πρᾶγμα εἶναι νὰ ὡραΐζουμε τὸν οἶκο τῆς ψυχῆς μας! Νὰ παρακαλοῦμε τὸν Κύριο νὰ φωτίζῃ τὰ σκοτάδια τῆς ψυχῆς μας, ὅπως τὸν παρακαλοῦσε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς λέγοντας: «Κύριε, φώτισον τὸ ἐν ἐμοὶ σκότος»! Πόσο ὡραῖο πρᾶγμα εἶναι νὰ μᾶς ἐπισκιάσῃ ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος, νὰ καταλάμψῃ τὸ ἐσωτερικό μας καὶ νὰ μᾶς ὁδηγήσῃ στὴν ἀληθινὴ θεογνωσία!
