Κυριακή 9 Ὀκτωβρίου 2011 Ἑβρα.ιβ´14

                                                                                                                      ag_anastasi

KEIMENO

« Εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων, καὶ τὸν ἁγιασμόν, οὗ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριον»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

« Ἐπιδιώκετε νά ἔχετε εἰρήνη μέ ὅλους. Ἐπιδιώκετε καί τόν ἁγιασμό καί τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς ἀπό κάθε πάθος. Διότι χωρίς τόν ἁγιασμό κανείς δέν θά δεῖ τόν Κύριον» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μέ σύντομη ἑρμηνεία» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἀπόδοση στή δημοτική Μ.Δομουχτσῆ, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ»)

ΣΧΟΛΙΟ Γ´  (συνέχεια ἀπό τό προηγούμενο)

Αλλὰ ἁγιασμὸς σημαίνει καὶ νὰ ἀντιμετωπίζουμε χριστιανικῶς καὶ τὴν ἀντίθετη διαγωγὴ τῶν ἀνθρώπων. Διότι δυστυχῶς ὑπάρχουν ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι εἶναι φιλόνικοι, ἐριστικοί, «καυγατζῆδες». Καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ δόλιοι, συκοφάντες καὶ διῶκτες. Καὶ ἡ διαγωγή τους αὐτὴ γεννᾶ μέσα μας συναισθήματα ἐκδικήσεως καὶ ἀντιπαθείας. Τί δέον τότε γενέσθαι; ῞Ο,τι ἐπιτάσσει ὁ ἐν Χριστῷ ἁγιασμός.
Σχετικῶς ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος συμβουλεύει: «Εἰρήνευσον, μηδὲν τὴν εὐσέβειαν παραβλάπτων, ἀλλ᾿ ἐν οἷς πάσχεις κακῶς, φέρε γενναίως· μέγα γὰρ ὅπλον ἐν τοῖς πειρασμοῖς ἀνεξικακία». Μὴ χάνεις τὴν εἰρήνην σου καὶ μὴ ζημιώνεις εἰς τίποτε τὴν εὐσέβειαν, ἀλλὰ ὑπόφερε γενναίως ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα πάσχεις ἀδίκως· διότι εἶναι μέγα ὅπλον εἰς τοὺς πειρασμοὺς ἡ ἀνεξικακία.   
Τὸ τέκνο λοιπὸν τοῦ Θεοῦ ἐπιζητεῖ τὴν εἰρήνη μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ μὲ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γίνονται ὄργανα ἀδικίας ἐναντίον του. ᾿Αναθέτει μὲ προσευχὴ στὸν παντοδύναμο καὶ δίκαιο Θεὸ τὴ διεκδίκηση τοῦ δικαίου του. ᾿Εκτὸς ἐὰν πρόκειται περὶ σοβαρᾶς ὑποθέσεως, ὁπότε ἠμπορεῖ νὰ διεκδικήσει καὶ μόνος του τὸ δίκαιον νομίμως. Πάντως, χωρὶς νὰ ἀφήνει οὔτε στιγμὴν τὸ ὅπλον τῆς ἀνεξικακίας.
᾿Εδῶ πρέπει νὰ σημειώσουμε ὅτι ὑπάρχουν καλοδιάθετοι Χριστιανοὶ οἱ ὁποῖοι δὲν θέλουν νὰ μᾶς ἀδικήσουν. ᾿Αλλ᾿ ὅμως, λόγῳ ἐλλείψεως συνέσεως καὶ δικαίας ἐκτιμήσεως τῆς καταστάσεως, μᾶς ἀδικοῦν. Τί ἐπιτάσσει τότε ὁ ἐν Χριστῷ ἁγιασμός; Συμπεριφορὰ ἀνάλογη πρὸς ἀναπήρους κατὰ τὸ σῶμα· ὄχι μὲ ἐριστικὸ τρόπο ἀλλὰ μὲ ἀνεκτικὴ ἀγάπη.
Καὶ τὸ συμπέρασμα τοῦ ὅλου ρητοῦ: ᾿Επιδίωκε πάντοτε νὰ εἶσαι εἰρηνικὸς μὲ τὰ πρόσωπα τοῦ σπιτιοῦ σου καὶ κάθε ἄλλο πρόσωπο μὲ τὸ ὁποῖο ἔχεις σχέση· χωρὶς διχόνοιες, τσακωμοὺς καὶ συγκρούσεις. ῎Εχε πάντοτε εἰρήνη μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ἐν ἁγιασμῷ· καὶ ἁγιασμὸ ἐν εἰρήνει.
῎Ετσι προστατεύεις τὴν σωματικήν σου ὑγείαν ἀπὸ παραφορές, νευρικὲς κρίσεις καὶ ἐξάψεις, οἱ ὁποῖες ἠμποροῦν νὰ σοῦ προκαλέσουν καὶ σωματικὸν θάνατον ἀκόμη. Καὶ τὸ σπουδαιότερο: διατηρεῖς τὴν ἐσωτερική σου εἰρήνη καὶ ἐξασφαλίζεις τὴν προστασία τοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἁγιότητος. Καὶ γίνεσαι παράγων εἰρήνης καὶ πολιτισμοῦ. (Ἀπό τό περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ» τ.1932, σ. 198,199)