Ἡ εὐωδία τῶν θείων μύρων εἶναι ἀσυγκρίτως καλύτερη ἀπὸ κάθε ἄλλη εὐωδία ἀρωμάτων… Ἀρώματα ἐννοοῦμε τὶς ἀρετές, παραδείγματος χάριν τὴ σοφία, τὴ σωφροσύνη, τὴ δικαιοσύνη, τὴν ἀνδρεία, τὴ φρόνηση καὶ τὶς ἄλλες ἀρετές, μὲ τὶς ὁποῖες χρίεται καὶ στολίζεται καθένας ἀνάλογα μὲ τὴ δυνατότητα καὶ τὴν προαίρεσή του καὶ ἀποδίδουμε τὸ διαφορετικὸ ἄρωμά τους. Ἄλλος σκορπᾶ ἄρωμα ἀπὸ τὴ σωφροσύνη ἢ τὴ σοφία, ἄλλος ἀπὸ τὴ δικαιοσύνη ἢ τὴν ἀνδρεία ἢ ἀπὸ κάποια ἄλλη ἀρετή. Ἐνῶ κάποιος ἄλλος μπορεῖ νὰ ἔχει μία εὐωδία ποὺ νὰ εἶναι κράμα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ ἀρώματα. Βέβαια ὅλα αὐτά (τὰ εὐώδη ἀρώματα τῶν ἀρετῶν) δὲν μποροῦν νὰ συγκριθοῦν μὲ τὴν παντέλεια ἀρετή (τοῦ Χριστοῦ), ποὺ πληροῖ τοὺς οὐρανούς, ὅπως λέει ὁ προφήτης Ἀββακούμ: «Ἡ ἀρετή του ἐπεκτείνεται καὶ καλύπτει τοὺς ἀπέραντους οὐρανούς» (Ἀμβ. γ΄ 3). Ἡ ἀρετή (τοῦ Χριστοῦ) εἶναι ἡ αὐτοσοφία, ἡ αὐτοδικαιοσύνη, ἡ αὐτοαλήθεια. Αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ κάθε ἄλλη ἀρετή. Ὅλες τὶς ἔχει Ἐκεῖνος στὸν ὕψιστο βαθμό. Ἡ εὐωδία τῶν οὐρανίων μύρων, λέει, ἔχει τόσο μεγάλη χάρη ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ παρατεθεῖ κάτι ἄλλο πλάι της, γιὰ νὰ συγκριθεῖ μαζί της. Εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερη ἀπὸ τὴν εὐωδία ὅλων τῶν ἄλλων ἀρωμάτων ποὺ ἐμεῖς γνωρίζουμε. (Ἁγ.Γρηγορίου Νύσσης, Εἰς τό Ἆσμα Ἀσμάτων Λόγος Α´, ΕΠΕ 7,44)
