Ἡ λαμπρότητα καί ἡ δόξα, πού πρόκειται νά ἐκλάμψει ἐκεῖ, στή βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, θά ὑπερβεῖ σέ λάμψει κάθε ἐπίγεια ὀμορφιά. Διότι τά ἀναστημένα σώματά μας δέν θά εἶναι μόνο ἄφθαρτα οὔτε μόνο ἀθάνατα. Ἀλλά θά ντυθοῦν τότε καί τέτοια δόξα, πού δέν θά μπορεῖ κανείς νά τήν ἐκφράσει, δόξα ἀνείπωτη… Καί αὐτό εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς δύναμης τοῦ Θεοῦ. Αὐτό ἀκριβῶς ἐννοοῦσε καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ἔλεγε; «ὅς μετασχηματίσει τό σῶμα τῆς ταπεινώσεως ἡμῶν εἰς τό γενέσθαι αὐτό σύμμορφον τῷ σώματι τῆς δόξης αὐτοῦ». Αὐτός δηλαδή ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός θά δώσει νέα ἔνδοξη μορφή στό σῶμα τῆς μικρότητας καί τῆς ταπείνωσής μας, πού εἶναι τώρα φθαρτό καί ὑπόκειται σέ κόπους καί ἀσθένειες. Θά τό μεταμορφώσει, ὥστε νά γίνει ὅμοιο τό δοξασμένο σῶμα του καί νά ἀποκτήσει τήν ἴδια ἔνδοξη καί ἄφθαρτη μορφή μέ αὐτό. ( Ἰω.Χρυσοστόμου, Ὁμιλία εἰς τό ρθ´(109) Ψαλμόν).
