Γι᾽ αὐτό τό λόγο ὀνομάζονται χρήματα, γιά νά τά χρησιμοποιοῦμε ἐκεῖ πού πρέπει. Ὄχι γιά νά τά κρύβουμε (νά τά θάβουμε στή γῆ). Ἀκόμη καί γι᾽ αὐτό λέγονται κτήματα, γιά νά τά ἔχουμε ἐμεῖς στή δική μας κυριότητα, νά τά κυβερνοῦμε ἐμεῖς καί ὄχι αὐτά νά κυβερνοῦνε ἐμᾶς. Εἶσαι κάτοχος πολλῶν χρμάτων; Μή γίνεσαι δοῦλος αὐτῶν, στά ὁποῖα ὁ Θεός σέ κατέστησε κυρίαρχο. Καί δέν θά εἶσαι δοῦλος, ἐάν αὐτά τά ἐξοδεύεις, τά χρησιμοποιεῖς σωστά καί δέν τά κρύβεις. Τίποτε ἄλλο δέν εἶναι τόσο ἄστατο, ὅπως ὁ πλοῦτος. Τίποτε ἄλλο δέν εἶναι τόσο εὐμετάβολο, ὅπως ἡ εὐπορία. Ἐπειδή λοιπόν ἡ κατοχή τοῦ πλούτου καί τῆς εὐπορίας εἶναι ἀβέβαιη καί πολλές φορές μᾶς φεύγει γρηγορότερα καί ἀπό τό πιό γρήγορο πτηνό καί ἐπειδή ξεφεύγει περισσότερο ἀπό κάθε ἀγννώμονα δοῦλο, γι᾽ αὐτό, ὅσο καιρό εἴμαστε κύριοι τῶν ἀγαθῶν αὐτῶν, νά τά χρησιμοποιοῦμε ὅπως πρέπει, ὥστε ἀπό τά ἀβέβαια καί ἀσταθῆ αὐτά πράγματα, ἀφοῦ ἀκούσουμε ὅτι μόνιμα θά ἀπολαύσουμε ἀγαθά, νά κληρονομήσουμε τό θησαυρό, πού βρίσκεται ἀσφαλισμένος στόν οὐρανό. (Ἰω.Χρυσοστόμου, Εἰς τούς Μάρτυρας).
