ΚΕΙΜΕΝΟ
«Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν»·
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Nὰ φέρνετε στὴ μνήμη σας πάντοτε τὸ ἅγιο παράδειγμα τῶν πνευματικῶν καθοδηγῶν σας, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐδίδαξαν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἐξετάζοντας δὲ τὴν θεάρεστη κατάληξη τῆς συμπεριφορᾶς τους νὰ μιμεῖσθε τὴν πίστη τους.
ΣΧΟΛΙΟ Γ´
γ) Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Παράλληλα κεντρικὴ κατεύθυνση τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου καὶ βασικὴ ἔννοια τοῦ κηρύγματός του ἦταν ἡ αἰωνιότητα. Δὲν εἴμαστε μόνιμοι σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο, φώναζε. Πάροικοι καὶ περαστικοὶ εἴμαστε καὶ πρέπει νὰ ἑτοιμαζόμαστε γιὰ τὴν ἀληθινή μας πατρίδα, τὸν οὐρανό. Καὶ ἀνάμεσα στὰ ἄλλα ὡς ἑτοιμασία γιὰ τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος συνιστοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη. Ἡ ἐλεημοσύνη, ἔλεγε, εἶναι ἡ βασίλισσα τοῦ οὐρανοῦ. Καί, ὅπως ἐδῶ στὰ ἐπίγεια βασίλεια, ὅταν περνάει ἡ βασίλισσα, δὲν τολμάει κανεὶς νὰ τὴ σταματήσει ἢ νὰ τὴ ρωτήσει ποιὰ εἶναι, ἀλλὰ στέκονται ὅλοι οἱ φρουροὶ μὲ προσοχὴ μπροστά της καὶ τῆς ἀποδίδουν τιμές, ἔτσι καὶ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη. Βασίλισσα εἶναι καὶ αὐτὴ καὶ μπροστά της ἀνοίγονται διάπλατα οἱ πύλες τοῦ οὐρανοῦ, διότι αὐτὴ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ μοιάζουν μὲ τὸν Θεό. Λοιπὸν ἂς μετακομίσουμε τὰ πλούτη μας καὶ ἂς τὰ μεταφέρουμε ἐκεῖ μὲ τὴν ἐλεημοσύνη, «μετακομίσωμεν ἡμῶν τὸν πλοῦτον καὶ μεταθῶμεν ἐκεῖσε» (P.G. 59,111).
Ταυτόχρονα ὁ ἅγιος τόνιζε ὅτι ἡ θεία βασιλεία δὲν κερδίζεται μὲ ἀνέσεις καὶ ἀνέμελη ζωή. Χρειάζεται ἀγώνας καὶ ὑπομονὴ στὶς θλίψεις. «Μὴ τοίνυν μετὰ ἀνέσεως προσδοκάτω τις τὸν οὐρανὸν ὄψεσθαι· οὐ γὰρ ἔνι»· κανεὶς νὰ μὴν περιμένει ὅτι θὰ δεῖ τὸν οὐρανὸ ἐνῶ εἶναι παραδομένος στὶς ἀνέσεις· δὲν εἶναι δυνατὸν κάτι τέτοιο (P.G. 62,453). Καὶ πάλι: «Εἰ πιστεύεις, πάντα πάσχε· εἰ δὲ μὴ πάσχεις, οὐ πιστεύεις»· ἂν πιστεύεις, ἂς εἶσαι πρόθυμος νὰ τὰ ὑποφέρεις ὅλα· ἂν ὅμως δὲν τὰ ὑποφέρεις, οὐσιαστικὰ δὲν εἶσαι πιστός (62,394).
