ΚΕΙΜΕΝΟ
«Μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Καί μή δίνετε εὐκαιρία στό διάβολο νά εἰσχωρεῖ ἀνάμεσά σας. (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΣΧΟΛΙΟ Α´
Εἶναι πολλὰ τὰ σημεῖα ἐκεῖνα στὰ ὁποῖα ἡ Ἁγία Γραφὴ κάνει λόγο γιὰ τὸν διάβολο καὶ τὸν πόλεμό του ἐναντίον τῶν πιστῶν, ὅλων μας. Ἀηίζει ὄμως νά προσέξουμε τό λόγο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πού καταχωρήσαμε στήν παράγραφο ΚΕΙΜΕΝΟ τοῦ Ἀναγνώσματός μας. Ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος τονίζει ὄχι τὴν κακία τοῦ διαβόλου ἐξ αἰτίας τῆς ὁποίας πολεμεῖ μανιωδῶς τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὴν εὐθύνη τῶν ἴδιων τῶν ἀνθρώπων στὸ νὰ γίνονται θύματα τῶν ἐπιθέσεών του.
Ἂς δοῦμε τώρα ποιά εἶναι ἡ δράση τοῦ διαβόλου στὸν κόσμο καὶ πόσο εὐθύνεται ὁ ἄνθρωπος γι᾿ αὐτήν;
α) Ἡ δράση τοῦ διαβόλου εἶναι καταστροφική. Ὅπως ὑπογραμμίζει τὸ ἄρθρο, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀκόμη τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου ὁ διάβολος προσπάθησε καὶ τὸ πέτυχε νὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο στὴν καταστροφή. Τὸν παρέσυρε στὴν ἁμαρτία, τὸν ἔκανε ἐπαναστάτη καὶ ἐχθρὸ τοῦ δημιουργοῦ καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τὸν ἔβγαλε ἔξω ἀπὸ τὸν Παράδεισο, ὅπου ἀπολάμβανε εὐτυχισμένος τὰ θαυμαστὰ καὶ ἀπερίγραπτα δῶρα τοῦ Θεοῦ. Καὶ βέβαια δὲν ἀρκέστηκε σ’ αὐτό. Στὴ διάρκεια τῶν αἰώνων ποὺ ἀκολούθησαν πολέμησε μὲ μανία τὸ παραστρατημένο πλάσμα τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ ἔσπρωξε σὲ ὠκεανὸ δυστυχίας μὲ τοὺς πολέμους, τὰ μίση, τὴ διαφθορά, τὴν εἰδωλολατρία. Αὐτὸ δὲ τὸ ἔργο τὸ ἐργάζεται μέχρι καὶ σήμερα, καὶ θὰ ἐξακολουθεῖ νὰ τὸ ἐργάζεται. Μάλιστα, ὅσο περνάει ὁ καιρός, θὰ τὸ ἐνεργεῖ μὲ μεγαλύτερη λύσσα, διότι καταλαβαίνει ὅτι πλησιάζει τὸ τέλος του. Τὸ λέγει αὐτὸ πολὺ χαρακτηριστικὰ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψι: «Οὐαὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, ὅτι κατέβη ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει» (Ἀποκ. ιβ΄ 12).
Καὶ δὲν χρειάζεται πολλὴ σοφία γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοὺς ὁποίους μὲ περισσότερη καὶ μὲ μεγαλύτερη πονηριὰ καὶ κακία πολεμάει ὁ διάβολος εἶναι οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ ποὺ ἀγωνίζονται νὰ μένουν πιστοὶ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ μέσα στὸν κόσμο αὐτὸν τῆς ἀποστασίας καὶ τῆς γενικῆς διαφθορᾶς.
