ΚΕΙΜΕΝΟ
«Μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Καί μή δίνετε εὐκαιρία στό διάβολο νά εἰσχωρεῖ ἀνάμεσά σας. (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΣΧΟΛΙΟ Γ´
Ἄς δοῦμε σήμερα ποιὰ εἶναι ἡ λύση; Πῶς μποροῦμε νὰ ἀποφύγουμε τὸν κίνδυνο ἀπὸ τὴν κακία τοῦ διαβόλου;
α) Πρέπει νὰ ἔχουμε πίστη στὴ δύναμη καὶ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Μὴ μᾶς φοβίζει ἡ τόσο ἐκτεταμένη ἐξάπλωση τοῦ κακοῦ οὔτε ὁ ἐπηρεασμὸς τοῦ διαβόλου στὸν κόσμο. Ἀσφαλῶς καὶ τὸ κακὸ εἶναι μεγάλο καὶ ὁ διάβολος ἐξαγριωμένος, ὅμως τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου τὴν κατευθύνει ὁ Θεὸς καὶ ἡ ζωὴ τοῦ καθενός μας στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ βρίσκεται. Καὶ ὄχι μόνο βρίσκεται στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἀκόμη καὶ τὴν καταστροφικὴ δραστηριότητα τοῦ διαβόλου τὴν χρησιμοποιεῖ τελικὰ γιὰ νὰ πραγματοποιεῖ καλύτερα τὸ σχέδιό του. Στὴν οὐσία συμβαίνει αὐτὸ ποὺ λέμε ὅτι, ὅπου ὀργώνει ὁ διάβολος, σπέρνει ὁ Θεός.
Ἑπομένως δὲν εἶναι σωστὸ καὶ αὐτὸ ποὺ πιστεύουν καὶ λένε πολλοὶ ὅτι οἱ τύχες τοῦ κόσμου κατευθύνονται ἀπὸ τὸν διάβολο. Ὁ διάβολος ἐξουσιάζει τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐπιλέγουν νὰ ζοῦν σύμφωνα μὲ τὰ δικά του θελήματα καὶ ἀρνοῦνται τὸν Θεό. Τὴν πορεία τοῦ κόσμου ὅμως τὴν ἔχει κάτω ἀπὸ τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία του ὁ Θεός. Ὑπῆρχαν πολλοὶ καὶ στὴν ἐποχὴ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ποὺ ὑποστήριζαν αὐτὲς τὶς λανθασμένες ἀπόψεις καὶ ἔλεγαν ὅτι οἱ δαίμονες διοικοῦν τὶς ὑποθέσεις τῶν ἀνθρώπων. Ἀναγκάστηκε τότε ὁ ἅγιος νὰ κάνει εἰδικὴ ὁμιλία γι’ αὐτὸ τὸ θέμα, γιὰ νὰ τοὺς πείσει ὅτι ὁ διάβολος δὲν διοικεῖ τὰ ἀνθρώπινα. Καὶ στοὺς πιὸ δυσκολόπιστους ἀπ᾿ αὐτοὺς ἔλεγε: θὰ ἔπρεπε ὁ Θεὸς νὰ ἀφήσει γιὰ λίγο τὴ διοίκηση τῶν δικῶν σου ὑποθέσεων στὰ χέρια τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ δῇς τότε τί εἴδους διοίκηση ἀσκοῦν οἱ δαίμονες καὶ ποιὸς θὰ ἦταν ὁ κόσμος, ἂν ὁ Θεὸς ἄφηνε στὸν διάβολο τὴν διακυβέρνησή του. Στάχτη καὶ ἐρείπια θὰ ἦταν. Ὁ Θεὸς ἀφήνει τὸν διάβολο καὶ ἐνεργεῖ τόσο μόνο, ὅσο ἔχει τὴν δυνατότητα ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴ βοήθεια καὶ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ τὸν ἀντιμετωπίσει καὶ νὰ τὸν νικήσει.
Κάποτε, ὅταν ὁ Μέγας Ἀντώνιος ἔκανε τοὺς μεγάλους ἀσκητικούς του ἀγῶνες, οἱ δαίμονες, γιὰ νὰ τὸν φοβίσουν καὶ νὰ τὸν ἀναγκάσουν νὰ ἐγκαταλείψει τὴν ἔρημο καὶ νὰ γυρίσει στὸν κόσμο, τοῦ ἐμφανίστηκαν σὰν ἄγρια θηρία ποὺ οὔρλιαζαν καὶ ὁρμοῦσαν ἀγριεμένα ἐπάνω του γιὰ νὰ τὸν κατασπαράξουν. Λιοντάρια, τίγρεις, λεοπαρδάλεις, ἀρκοῦδες, πλῆθος ἐξαγριωμένων θηρίων χαλοῦσαν τὸν κόσμο, φόβος καὶ τρόμος! Ὅμως ὁ ἅγιος τοὺς κοίταζε ἄφοβα καὶ γελοῦσε μαζί τους. Ἂν εἴχατε δύναμη, δὲν θὰ χρειαζόσαστε τόσοι πολλοί, τοὺς ἔλεγε. Ἔφτανε καὶ ἕνας μόνο ἀπὸ σᾶς γιὰ νὰ μὲ κατασπαράξει. Ἀλλὰ δὲν ἔχετε δύναμη, σᾶς ἔχει ξεδοντιάσει ὁ Κύριος. Λύσσαξαν ἀπὸ τὸ κακό τους οἱ δαίμονες καὶ ἐξαφανίστηκαν.
Αὐτὸ νὰ σκεφτόμαστε καὶ ἐμεῖς. Τὸν διάβολο τὸν ἔχει ξεδοντιάσει ὁ Κύριος. Μὴν τὸν φοβόμαστε. Οὔτε τοὺς μάγους,οὔτε τὶς μάγισσες μὲ τὰ μαγικά τους. Οὔτε ὁποιονδήποτε ἄλλον ποὺ μὲ τὴ συνέργεια τοῦ διαβόλου ἐπιχειρεῖ νὰ κάνει κακὸ στοὺς ἀνθρώπους. Βέβαια ὑπὸ μιὰ βασικὴ καὶ ἀπολύτως ἀπαραίτητη προϋπόθεση.
