ΚΕΙΜΕΝΟ
«Οὐχὶ ὁ Θεὸς ἐκζητήσει ταῦτα; αὐτὸς γὰρ γινώσκει τὰ κρύφια τῆς καρδίας.»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Δέν θά ἀντελαμβάνετο τοῦτο ὁ Θεός, διά νά μᾶς ζητήσῃ ἀκριβῆ λόγον διά τήν εἰδωλολατρίαν μας ταύτην; Ἀσφαλῶς ναί. Διότι αὐτός γνωρίζει καί τάς ἀποκρύφους σκέψεις καί διαθέσεις πάσης καρδίας» (Ἀπό τήν «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας», τόμος 10ος, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΣΧΟΛΙΟ Δ´
β) Ἑπομένως νὰ προσέχουμε τὸ περιεχόμενο τῆς καρδιᾶς μας. Νὰ προσέχουμε τὶς ἐπιθυμίες καὶ τὰ αἰσθήματα ποὺ ἔχουμε μέσα μας. «Εὔκολοί ἐσμεν πρὸς τὰς κατὰ διάνοιαν ἁμαρτίας οἱ ἄνθρωποι», λέγει ὁ Μ. Βασίλειος («Εἰς τὸ πρόσεχε σεαυτῷ», PG 28, 2 καὶ ΕΠΕ 6, 216)· εἴμαστε εὔκολοι οἱ ἄνθρωποι στὸ νὰ ἁμαρτάνουμε μὲ τὴ σκέψη μας, τὴν διάνοιά μας. Ὅλη ἡ σχετικὴ ὁμιλία τοῦ Μ. Βασιλείου «Εἰς τὸ πρόσεχε σεαυτῷ» εἶναι πολὺ σπουδαία καὶ καλὸ θὰ ἦταν, ἐφ’ ὅσον μποροῦμε νὰ τὴ βροῦμε, νὰ τὴ μελετήσουμε μὲ προσοχὴ ὅλοι μας. Ἑρμηνεύει σ’ αὐτήν, τὴν θεόπνευστη παραγγελία τοῦ Μωυσῆ πρὸς τοὺς Ἑβραίους στὸ Δευτερονόμιο ποὺ λέγει: «Πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ γένηται ρῆμα κρυπτὸν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀνόμημα» (Δευτ. ιε΄ 9)· πρόσεξε στὸν ἑαυτό σου μήπως γεννηθῆ κάποια σκέψη μέσα σου ποὺ θὰ εἶναι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἁμαρτία.
Ἰδιαιτέρως ἐπιμένει ὁ ἅγιος ἑρμηνεύοντας αὐτὸν τὸν λόγο στὸ νὰ προσέχουμε οἱ ἄνθρωποι τὴ δική μας καρδιὰ γιὰ νὰ τὴν καθαρίσουμε καὶ τὴν ἐξαγιάσουμε, καὶ νὰ μὴν παρατηροῦμε τὴ συμπεριφορὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων.
Αὐτὸ θὰ μᾶς φέρει σὲ ἀληθινὴ συναίσθηση τῆς καταστάσεώς μας. Γιὰ νὰ μὴν εἴμαστε σὰν τοὺς Φαρισαίους «τάφοι κεκονιαμένοι», ἀσβεστωμένοι τάφοι ποὺ ἐξωτερικὰ λάμπουν, μέσα ὅμως εἶναι γεμάτοι ἀπὸ νεκρὰ κόκκαλα καὶ ἀπὸ κάθε ἀκαθαρσία (Ματθ. κγ΄ 27).
Ὁ Κύριος λοιπόν βλέπει τὰ πάντα. Γνωρίζει τὰ πάντα. Γνωρίζει τὰ ἀπόκρυφα τῆς καρδιᾶς μας. Μπροστὰ στὰ μάτια Του τίποτε δὲν μένει κρυφό, τίποτε ἄγνωστο. Πόσο αὐτὴ ἡ ἀλήθεια πρέπει νὰ μᾶς συγκλονίσει καὶ νὰ μᾶς κάνει προσεκτικούς!
