ΚΕΙΜΕΝΟ
«Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Μακάριοι καί τρισευτυχισμένοι εἶναι ἐκεῖνοι πού συναισθάνονται ταπεινά τήν πνευματική τους φτώχεια καί τήν ἐξάρτηση ὁλόκληρου τοῦ ἑαυτοῦ τους ἀπό τόν Θεό, διότι εἶναι δική τους ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»
ΣΧΟΛΙΟ Β´
Ἂς δοῦμε τώρα τὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς καταστάσεως.
α) Σταθερότητα, ἀσφάλεια καὶ ἀσάλευτο θεμέλιο. Εἴδαμε πόσο ἐπέμενε σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἐξήγησε ὅτι ὁ Κύριος ἔβαλε πρῶτο – πρῶτο αὐτὸν τὸν μακαρισμό, διότι ἤθελε νὰ ἀποτελέσει τὸ ἀσάλευτο θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν Χριστιανῶν. Ὁ ἅγιος τὸν παρομοίασε ἀκόμη μὲ τὴν «τρόπιν», δηλαδὴ τὴν καρίνα, τὸ κάτω μέρος τοῦ σκελετοῦ τοῦ πλοίου, καὶ τόνισε ὅτι χωρὶς αὐτὴν τὴν πτωχεία τοῦ πνεύματος ὁ ἄνθρωπος μοιάζει μὲ ἐκεῖνον ποὺ χτίζει τὸ σπίτι του ἐπάνω στὴν ἄμμο καὶ ὁ ὁποῖος κουράζεται ἄδικα. Ὑφίσταται ὅλη τὴν ταλαιπωρία ποὺ ἔχει τὸ χτίσιμο, ἀλλὰ δὲν χαίρεται τὸ σπίτι του, διότι αὐτὸ γκρεμίζεται εὔκολα καὶ γίνεται ἕνας σωρὸς ἀπὸ πέτρες. Ἔτσι καὶ ὁ Χριστιανὸς ποὺ ἀγωνίζεται χωρὶς ταπεινοφροσύνη, θὰ δεῖ κάποια μέρα νὰ πηγαίνουν χαμένοι ὅλοι οἱ κόποι του. Θὰ διαπιστώσει ὅτι μὲ ὅλες τὶς προσπάθειές του δὲν πέτυχε τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ κατασκευάσει ἕνα πελώριο μηδενικό.
Νά λοιπὸν ἡ βάση καὶ τὸ θεμέλιο τῆς πνευματικῆς ζωῆς. «Θεμέλιός ἐστι τῆς καθ’ ἡμᾶς φιλοσοφίας ἡ ταπεινοφροσύνη»· θεμέλιο τῆς δικῆς μας θεωρήσεως τῆς ζωῆς εἶναι ἡ ταπεινοφροσύνη, βεβαιώνει πάλι ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
β) Προσφέρει ἀκόμη ἡ ταπεινοφροσύνη εὐτυχία στὸν ἄνθρωπο. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου καὶ ἡ ταυτόχρονη ὑπόσχεσή του εἶναι σαφής. Εἶναι μακάριοι, ἐτόνισε, οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι. Μακάριοι, διότι ἡ ταπεινοφροσύνη τοὺς κάνει ἀγαπητοὺς στὸν Θεό, δεκτικοὺς τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ. Καὶ ποιὰ μεγαλύτερη εὐτυχία μπορεῖ νὰ ὑπάρξει γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ νὰ ἔχει μέσα του τὸν Θεό; Καμία δυσκολία, κανένας πειρασμός, κανένα πρόβλημα, καμιὰ ἀδικία, κανένας παραμερισμὸς καὶ περιφρόνηση τῶν ἀνθρώπων δὲν μπορεῖ νὰ τὸν κάνει δυστυχισμένο, ἀφοῦ αὐτὸς ἀπολαμβάνει τὴν ὕψιστη εὐτυχία τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ μέσα του.
Ἐπιπλέον ὁ Κύριος βεβαίωσε ὅτι οἱ ταπεινοὶ ἄνθρωποι θὰ ἀπολαύσουν τὴν εὐτυχία τῆς Βασιλείας του. «Αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν», ὑποσχέθηκε. Γι’ αὐτὸ καὶ σὲ ἄλλη περίπτωση, στὴν ἐρώτηση ποὺ δέχτηκε γιὰ τὸ πῶς μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ εἰσέλθει στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπάντησε μὲ μιὰ παραστατικὴ κίνηση: Πῆρε κοντά του ἕνα παιδὶ καὶ εἶπε ὅτι ὅποιος ταπεινώσει τὸν ἑαυτό του γιὰ νὰ τὸν κάνει νὰ μοιάζει μὲ ἀθῶο παιδὶ αὐτὸς θὰ εἰσέλθει στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
