ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καὶ ἤκουσα ἄλλην φω-νὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Τότε ἄκουσα κι ἄλλη φωνή ἀπό τόν οὐρανό, τή φωνή τοῦ Θεοῦ, νά λέει: Βγεῖτε ἔξω ἀπ’ τήν πόλη αὐτή ὅσοι ἀνήκετε στό λαό μου· γιά νά μή γίνετε συμμέτοχοι καί συνυπεύθυνοι στίς ἁμαρτίες της καί νά μή δεχθεῖτε καί σεῖς τίς τιμωρίες καί τίς πληγές μέ τίς ὁποῖες θά χτυπηθεῖ.» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Α´
Μιά προφητεία τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἔλεγε ὅτι κάποτε θά ἀνακαλυφθεῖ ἕνα κουτὶ ποὺ τὰ κέρατά του θὰ φτάνουν μέχρι τὴ σκεπὴ τοῦ σπιτιοῦ καὶ θὰ τρελάνει τὸν κόσμο. Δὲν χρειάζεται νὰ εἶναι κανεὶς προφήτης γιὰ νὰ καταλάβει ὅτι ἡ προφητεία αὐτὴ τοῦ ἁγίου ἔχει ἤδη πραγματοποιηθεῖ στὶς μέρες μας μὲ τὴν τηλεόραση, τῆς ὁποίας οἱ κεραῖες βρίσκονται στὶς στέγες τῶν σπιτιῶν καὶ ἡ ὁποία ἤδη ἔχει σχεδὸν τρελάνει τὸν κόσμο.
Μὲ τὸ πολὺ σπουδαῖο αὐτὸ ζήτημα θὰ ἀσχοληθοῦμε στό σημερινό μας ἀνάγνωσμα μέ βάση τό ἁγιογραφικό χωρίο πού ἤδη παραθέσαμε.
Μάγισσα καλεῖται ἡ τηλεόραση, διότι μαγνητίζει τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς μαγεύει καὶ τοὺς ὑποδουλώνει. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι αἰσθάνονται μιὰ ἀκατανίκητη ἕλξη ἀπὸ τὴν τηλεόραση, γι᾿ αὐτὸ καὶ κάθονται προσκολλημένοι σ᾿ αὐτὴν ἐπὶ πολλὲς ὧρες τὴν ἡμέρα. Δὲν εἶναι ἀνεξήγητο αὐτὸ τὸ πράγμα. Πρῶτον, διότι γενικῶς ἡ εἰκόνα ἔχει πολὺ μεγάλη δύναμη καὶ βέβαια πολὺ μεγαλύτερη δύναμη ἔχει ἡ ζωντανὴ εἰκόνα τῆς τηλεοράσεως· καὶ δεύτερον, διότι τὰ προβαλλόμενα ἀπὸ τὴν τηλεόραση εἶναι ἔτσι κατασκευασμένα, ὥστε νὰ κρατοῦν ἀμείωτο τὸ ἐνδιαφέρον τῶν τηλεθεατῶν, πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι αὐτοὶ ποὺ τὰ προβάλλουν δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὸ περιεχόμενο τῶν ἐκπομπῶν, γιὰ τὴν ποιότητα ἢ τὴν ἀλήθεια τους, ἀλλὰ μόνο γιὰ τὸ πόσο αὐτὲς θὰ φανοῦν ἐνδιαφέρουσες καὶ συναρπαστικὲς στοὺς τηλεθεατές. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι ἐπιλέγονται γιὰ προβολὴ τὰ πάντα, ἔστω καὶ ἂν αὐτὰ εἶναι ψευδή ἢ ἔχουν περιεχόμενο χυδαῖο, πρόστυχο καὶ ποταπό. Προβάλλεται σὲ πολὺ μεγάλο βαθμὸ ἡ ἀπάτη, ἡ κλοπή, ἡ ἀτιμία, τὸ μίσος, τὸ ἔγκλημα, ἡ αἰσχρότητα, ἡ διαφθορά. Ἀκόμη καὶ στὰ δελτία εἰδήσεων ἡ ἐπιλογὴ γίνεται κάποτε μὲ παρόμοια κριτήρια. Προβάλλεται τὸ κακὸ καὶ ἡ διαφθορά, διότι, ὅπως λένε, ἡ καλὴ εἴδηση δὲν εἶναι εἴδηση, εἶναι μὴ εἴδηση!
Ἐκ πρώτης ὄψεως αὐτὸ φαίνεται παράδοξο, αὐτὴ ὅμως εἶναι ἡ πραγματικότητα. Τὸ κακὸ ἑλκύει τὸν ἄνθρωπο πολὺ πιὸ δυνατὰ ἀπὸ τὸ καλό. Ὁ μεγάλος Σέρβος θεολόγος καὶ ὁμολογητὴς τῆς πίστεως μακαριστὸς π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς σὲ ἕνα πολὺ σημαντικὸ κείμενό του τονίζει ὅτι τὸ μυστήριο τοῦ κακοῦ εἶναι συχνὰ περισσότερο ἑλκυστικὸ ἀπὸ τὸ μυστήριο τοῦ καλοῦ. Καὶ τὸ διευκρινίζει: «Τὸ μυστήριον τοῦ κακοῦ εἶναι ἐντέχνως ἑλκυστικόν· γοητεύει τὸν ἄνθρωπον μέχρις ἔρωτος, καὶ ὁ ἄνθρωπος προσφέρει μὲ ἐνθουσιασμὸν τὸν ἑαυτόν του εἰς τὴν μεγάλην καὶ φοβερὰν ἀγάπην του ὡς θυσίαν ὁλοκαυτώσεως».
Αὐτὴ ἡ θυσία τῆς ὁλοκαυτώσεως προσφέρεται καθημερινὰ καὶ ἐπὶ πολλὲς ὧρες μπροστὰ στὸν βωμὸ τῆς τηλεοράσεως ἀπὸ πλήθη ἀνθρώπων. Καὶ ποιὸ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα;
