ΚΕΙΜΕΝΟ
«Εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος, τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς.»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἄν λοιπόν ἀναστηθήκατε μαζί μέ τόν Χριστό στό βάπτισμα, πρέπει νά ἐπιδιώκετε τά ἄνω, δηλαδή τά ἐπουράνια, τά ὁποῖα βρίσκονται ἐκεῖ πού εἶναι ὁ Χριστός καθισμένος στά δεξιά τοῦ Θεοῦ. στά ἄνω, στά ἐπουράνια νά κατευθύνετε καί νά προσηλώνετε τίς σκέψεις σας· ὄχι στά γήινα» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ A´
α) Οἱ συνέπειες εἶναι ριζικὲς καὶ οὐσιαστικές. Πρωτίστως μεταβάλλει ὅλη τὴ ζωή μας. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τῆς ἀλλάζει προσανατολισμό. Ἐκεῖ ποὺ πρὶν ἦταν στραμμένη στὴ γῆ καὶ τὶς ψεύτικες ἀπολαύσεις της, τώρα τὴν στρέφει, ὅπως μᾶς εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, πρὸς τὰ ἄνω. Τὴν ξεκολλάει ἀπὸ τὶς ἐντυπωσιακὲς ἀλλὰ ἀνούσιες βιτρίνες αὐτοῦ τοῦ κόσμου καὶ τῆς φανερώνει τὴν ὡραιότητα τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὰ κάλλη τοῦ παραδείσου. Αὐτὰ τὰ κάλλη γιὰ τὰ ὁποῖα ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶπε ὅτι γλώσσα ἀνθρώπου δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ἐκφράσει: Εἶναι«ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι» (Β΄ Κορ. ιβ΄ 4). Αὐτὴ ἡ προσδοκία τῆς αἰωνίου χαρᾶς καὶ μακαριότητος τοῦ παραδείσου εἶναι ποὺ ἔκανε τοὺς μάρτυρες νὰ σπεύδουν μὲ χαρὰ καὶ προθυμία στὸ μαρτύριο καὶ νὰ μὴν ὑπολογίζουν τὰ φρικτὰ βασανιστήρια. Ἂς θυμηθοῦμε μόνο τοὺς ἁγίους Τεσσαράκοντα μάρτυρες ποὺ μαρτύρησαν στὴν παγωμένη λίμνη τῆς Σεβαστείας.«Δριμὺς ὁ χειμών, ἀλλὰ γλυκὺς ὁ παράδεισος», ἔλεγαν, δίνοντας θάρρος ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. Εἶναι ὀδυνηρὴ ἡ παγωνιὰ ἀλλὰ εἶναι γλυκὸς ὁ παράδεισος! Ἡ σκέψη τῆς γλυκύτητας τοῦ παραδείσου τοὺς ἔκανε νὰ ὑποφέρουν μέχρι τέλους πρόθυμα καὶ καρτερικὰ τὸ φρικτὸ μαρτύριο τοῦ πάγου καὶ νὰ κερδίσουν ἔτσι τὴν αἰώνια δόξα.
Μέσα στὸ ἴδιο πνεῦμα καὶ κάθε πιστὸς ἀντιμετωπίζει τὶς θλίψεις, τὰ προβλήματα, τὶς δυσκολίες, τὶς ἀδικίες, τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς συμφορὲς τῆς ζωῆς. Καταλαβαίνει ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀθλήματα ποὺ ὀφείλει νὰ διεξαγάγει προκειμένου νὰ κερδίσει καὶ αὐτὸς τὸ στεφάνι τῆς νίκης. Κατανοεῖ δηλαδὴ τὴ ζωὴ αὐτὴ ὡς προοίμιο τῆς αἰωνιότητος, ὡς ἕνα στάδιο ἀγῶνος καὶ δοκιμασίας, στὸ ὁποῖο θὰ ἀγωνιστεῖ μέχρι τέλους, γιὰ νὰ ἀπολαύσει τὴν ἀνέκφραστη χαρὰ τοῦ παραδείσου.
β) Ἡ προοπτικὴ ὅμως αὐτὴ συνεπάγεται καὶ κάποια γενικότερη ὑποχρέωση. Τὴν ὑποχρέωση, ὅπως ὑπογραμμίζει τὸ μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου, νὰ κρατήσουμε αὐτὴν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ τὴν μεταδώσουμε καὶ στὰ παιδιά μας. Ὁ Θεὸς μᾶς τίμησε ἰδιαίτερα μὲ τὸ νὰ μᾶς καλέσει στὴν Ἐκκλησία Του καὶ νὰ μᾶς ἀποκαλύψει τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς μας. Αὐτὸ τὸ ὑπέρτατο δῶρο δὲν πρέπει νὰ τὸ χάσουμε. Ὅπως τὸ κράτησαν καὶ μᾶς τὸ παρέδωσαν οἱ πατέρες μας, ἔτσι ὀφείλουμε νὰ τὸ κρατήσουμε καὶ ἐμεῖς καὶ νὰ τὸ παραδώσουμε στὶς ἑπόμενες γενιές. Εἶναι τὰ πρωτοτόκιά μας αὐτό, τονίζει ὁ Μακαριώτατος. Λοιπὸν νὰ μὴν τὰ ξεπουλήσουμε, διότι αὐτὰ ἀξίζουν παραπάνω ἀπὸ ὅλους τοὺς θησαυροὺς τοῦ κόσμου.
