§3 Ἐπειδή ὅμως ἐκεῖνος ἀκολουθώντας τήν κακοβουλία τοῦ μιαροῦ παρέβηκε τή θεία ἐντολή καί ἐφάνηκε ἀνάξιος ἐξέπεσε τοῦ ἀρραβῶνος καί διέκοψε τόν θεῖο σκοπό, ἡ δέ χάρις τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀματαμέλητη καί ἡ πρόθεση ἀδιάψευστη, γίνεται ἐκλογή ἀνάμεσα στούς γεννηθέντας ἀπό ἐκεῖνον, ὥστε ἀπό τούς πολλούς νά εὑρεθῆ ἱκανό δοχεῖο τῆς θείας ἐκείνης υἱοθεσίας καί χάριτος πού θά ὑπηρετήση ἀποτελεσματικῶς τή βουλή τοῦ Θεοῦ, ν’ ἀναδειχθῆ σέ σκεῦος ἄξιο γιά τήν καθ’ ὑπόστασι ἕνωσι τῆς θείας καί ἀνθρώπινης φύσεως, ἡ ὁποία ὄχι μόνο τοποθετεῖ ἄνω τή φύσι μας, ἀλλά καί ἐπανορθώνει τό γένος στήν ἄρχική του κατάστασι. Τέτοιο σκεῦος ἀναδείχθηκε ἡ θεόπαις καί θεομήτωρ Παρθένος, γι’ αὐτό καί ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ ἀναγορεύθηκε κεχαριτωμένη, ὡς ὄντως ἐκλεκτή ἐκλεκτῶν καί σκεῦος ἄμωμο καί ἀμόλυντο, ἄξιο νά χωρέση καί νά συνεργασθῆ μέ τή θεανδρική ὑπόστασι. Αὐτήν λοιπόν προορίζει ὁ Θεός πρό αἰώνων, τήν ἐκλέγει ἀνάμεσα στούς ἀπό τῶν αἰώνων, καί τήν ἀξιώνει περισσότερη ἀπό ὅλους χάρι, ἀφοῦ τήν κατέστησε ἁγία ἁγίων καί πρίν ἀπό τήν παράξενη γέννα, γι’ αὐτό καί εὐδόκησε νά τήν ἐνοικίση στά ἅγια τῶν ἁγίων, δεχόμενος την σύσκηνη καί σύνοικη ἀπό παιδί ἀκόμη. Τήν ἐκλέγει δέ ὄχι ἁπλῶς ἀπό τούς πολλούς, ἀλλά ἀπό τούς ἀνέκαθεν ἐκλεγμένους καί θαυμαστούς καί περιβοήτους γιά τήν εὐσέβεια καί τή σύνεσι, γιά τά θεοφιλῆ καί κοινωφελῆ μαζί ἤθη καί λόγια καί ἔργα. ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Περί τῆς κατά σάρκα γενεαλογίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας πού τόν γέννησε ἐν παρθενίᾳ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
