ΚΕΙΜΕΝΟ
«Σχολάσατε καὶ γνῶτε ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ Θεός· ὑψωθήσομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ὑψωθήσομαι ἐν τῇ γῇ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἐλευθερώθητε παντός περισπασμοῦ καί μέ ἤρεμον διάνοιαν προσέξατε καί μάθετε, ὅτι ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός, πού κρατῶ εἰς χεῖρας μου καί διευθύνω τά πάντα· θά ὑψωθῶ μέγας καί κραταιός καί θαυμαστός ἐπάνω ἀπό ὅλα τά ἔθνη, θά ὑψωθῶ ἀνώτερος ἀπό τήν γῆν καί ἀπό τούς κατοίκους αὐτῆς, ἰσχυρότερος πάντων καί κυριαρχῶν ἐπί πάντων» (Ἀπό τήν «ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας», τ.10ος, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Α´
Ὁ στίχος αὐτὸς τοῦ τεσσαρακοστοῦ πέμπτου Ψαλμοῦ, ποὺ συνέγραψε κάποιος ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τοῦ Κορέ, ἐκφράζει πολὺ δυνατὰ μιὰ ἀλήθεια μεγάλη καὶ θαυμαστή: Ὅτι δηλαδή, γιὰ νὰ γνωρίσει ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεό, εἶναι ἀπαραίτητο νὰ σχολάσει, νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ κάθε εἴδους περιττὸ περισπασμό, ἀπὸ ὅλες ἐκεῖνες τὶς μὴ ἀπολύτως ἀναγκαῖες ἀπασχολήσεις, στὶς ὁποῖες συνήθως πνίγεται καὶ δὲν βρίσκει καιρὸ νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὴν ψυχή του. Κι ἂν αὐτὸ ἦταν ἀπαραίτητο σὲ κάθε ἐποχή, σήμερα εἶναι πολὺ περισσότερο, διότι ἡ ἐποχή μας μαστίζεται κυριολεκτικὰ ἀπὸ τὸν θόρυβο, τὶς μέριμνες, τὸ ἄγχος, τὴν ταραχή.
Ἂς δοῦμε ὅμως πρῶτα: Ποιὰ εἶναι ἡ κατάσταση στὸν κόσμο σήμερα ἀπὸ πλευρᾶς ἡσυχίας καὶ ποιοὶ παράγοντες τὴν ἀφαιροῦν;
Ἡ ἡσυχία σήμερα κινδυνεύει νὰ ἐξαφανιστεῖ ἐντελῶς. Ἀντὶ γιὰ ἡσυχία ἐπικρατεῖ παντοῦ ὁ θόρυβος καὶ ἡ ἀναστάτωση. Πνίγεται κυριολεκτικὰ ὅλη ἡ ζωή μας ἀπὸ τὶς συνεχεῖς καὶ ἔντονες θορυβώδεις ἐνοχλήσεις. Θόρυβος στὸ δρόμο, στοὺς χώρους ἐργασίας, μέσα στὸ σπίτι, ἀκόμα καὶ ἐκεῖ ποὺ δὲν τὸ περιμένει κανείς: Στὴν ἐξοχή! Χωρὶς ὑπερβολὴ εἶναι πολὺ δύσκολο, σχεδὸν ἀδύνατο, νὰ βρεῖ κανεὶς κάπου κάποιο τελείως ἥσυχο μέρος. Ὅσοι μάλιστα συμβαίνει νὰ κατοικοῦμε σὲ μεγάλες πόλεις, ἔχουμε ξεχάσει τί σημαίνει νὰ ἀκούσει κανεὶς τὸ θρόισμα τῶν φύλλων στὸ ἁπαλὸ φύσημα τοῦ ἀνέμου, τὸ λάλημα τοῦ πετεινοῦ, τοῦ γκιόνη τὴ νύχτα, τοῦ κούκκου τὸ πρωί, πολὺ περισσότερο τὸ κελάηδημα τῶν ἀηδονιῶν.
Ποιοὶ εἶναι οἱ παράγοντες ποὺ συντελοῦν σ᾿ αὐτὸ τὸ κατάντημα;
Ἀσφαλῶς κυρίως καὶ κατ᾿ ἐξοχὴν εἶναι ὁ λεγόμενος τεχνικὸς πολιτισμός. Ὅλη ἡ ζωὴ σήμερα βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴν τρομερὴ ἐπίδραση τῆς τεχνολογίας. Αὐτοκίνητα καὶ μοτοσυκλέτες ἔχουν πλημμυρίσει τοὺς δρόμους καὶ μέρα-νύχτα μαστιγώνουν ἀνελέητα τὰ αὐτιὰ τῶν ἀνθρώπων. Ραδιόφωνα, τηλεοράσεις καὶ ἄλλα ἠχητικὰ μηχανήματα μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι μεταφέρουν ἀσταμάτητα εἰδήσεις ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο, ἀναπαράγουν μουσικὲς μὲ φρικτοὺς ἤχους καὶ βομβαρδίζουν συνεχῶς μὲ κατακλυσμὸ διαφημίσεων τὶς αἰσθήσεις μικρῶν καὶ μεγάλων.
Τελευταῖα προστέθηκε καὶ κάτι ἀκόμη, τὸ ὁποῖο ἔχει ἀφαιρέσει καὶ τὸ τελευταῖο δευτερόλεπτο ἡσυχίας ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ βρεῖ κάποιος· καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ κινητὸ τηλέφωνο. Εἶναι ἴσως τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο γιὰ τὴν ἡσυχία τεχνικὸ μέσο ποὺ ἔχει ἐφευρεθεῖ ποτέ, διότι πλέον δὲν εἶναι μόνο μέσο ἐπικοινωνίας ἀλλὰ καὶ ποικίλης διασκεδάσεως μὲ ραδιόφωνο, μουσική, τηλεόραση καὶ παιχνίδια. Μάλιστα ἐπειδὴ εἶναι πολὺ ἐξυπηρετικό, σχεδὸν ὅλοι τὸ ἔχουν διαρκῶς μαζί τους. Αὐτὸ πάλι ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νὰ μὴ βρίσκει ποτὲ ὁ ἄνθρωπος ἡσυχία. Ποτὲ καὶ πουθενά! Ἀκόμη καὶ μέσα στοὺς ναούς, τὴν ἱερότατη ὥρα τῆς θείας λατρείας, συμβαίνει νὰ χτυποῦν τὰ κινητὰ τηλέφωνα καὶ βλέπει κανεὶς κάποιον νὰ σπρώχνει τοὺς γύρω του καὶ νὰ τρέχει βιαστικὰ πρὸς τὴν ἔξοδο γιὰ νὰ ἀπαντήσει σ᾿ αὐτὸν ποὺ τὸν καλεῖ – θέαμα ἄθλιο καὶ ἀσεβέστατο! Λὲς καὶ θὰ χαθεῖ ὁ κόσμος, ἂν δὲν ἀπαντήσει κανεὶς σὲ ἕνα τηλεφώνημα! •”ὸ ἴδιο βέβαια παρατηρεῖται καὶ σὲ ἄλλες περιστάσεις: σὲ ὁμιλίες, σὲ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις μὲ ὄμορφο καὶ διδακτικὸ περιεχόμενο, σὲ συζητήσεις μὲ πρόσωπα σεβαστὰ καὶ ἐμπνευσμένα, ἀκόμα καὶ μέσα στὶς συγκεντρώσεις τῶν Κύκλων μας. •’αινόμενο λυπηρό, ἀξιοθρήνητο καὶ ἰδιαίτερα ἀνησυχητικό.
