ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Κι ἐπειδή αὐτή ἦταν ἡ καταγωγή τῆς Εὔας καί εἶχε τόσο στενό σύνδεσμο μέ τόν Ἀδάμ, γι’ αὐτό, ὅπως ἀναφέρεται στήν Ἁγία Γραφή, θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του, καί θά εἶναι οἱ δύο ἑνωμένοι σ’ ἕνα σῶμα. Καί ἡ ἀλήθεια αὐτή γιά τήν Ἐκκλησία εἶναι ἕνα μυστήριο μεγάλης σημασίας, τό ὁποῖο, ἐνῶ ἦταν ἄγνωστο μέχρι τώρα, μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπ’ τόν Θεό. Καί τό μεγάλο αὐτό μυστήριο ἀναφέρεται στήν πνευματική ἕνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας. Ὅ,τι δηλαδή εἶπε ὁ Θεός στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας γιά τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα, τό ἴδιο ἐκπληρώθηκε καί πραγματοποιήθηκε μέ τή μυστική ἕνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ», ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Α´
Ἡ οἰκογένεια εἶναι ἕνα θαῦμα. Θαῦμα παγκόσμιο ποὺ στηρίζει τὸ κάθε ἔθνος καὶ τὸν κάθε λαό. Εἶναι τὸ θεμέλιο καὶ ἡ βάση κάθε κοινωνίας. Εἶναι εὐλογία καὶ χάρισμα τοῦ Θεοῦ στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων ὅλων τῶν αἰώνων καὶ τῶν γενεῶν. Πολὺ περισσότερο μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἡ οἰκογένεια ἀποτελεῖ ἱερὸ μυστήριο καὶ χῶρο ἁγιασμοῦ τῶν μελῶν της.
Αὐτὸ ὅμως τὸ θαῦμα τὰ τελευταῖα χρόνια κινδυνεύει νὰ καταστραφεῖ. Μιὰ μανία διαλύσεως τῆς οἰκογένειας ἔχει πλήξει ὅλο τὸν κόσμο, ἔχει δὲ ἐμφανιστεῖ ἀπειλητικὴ καὶ στὴν Ἑλλάδα μας, τὸν τόπο αὐτὸν ποὺ ἀπὸ τὰ πανάρχαια χρόνια ἔχει ὡς θεσμὸ ἱερὸ τὴν οἰκογένεια. Ἕνα ἀγαθὸ ποὺ ἀποτέλεσε πηγὴ χαρᾶς καὶ εὐλογίας ἐπὶ χιλιάδες χρόνια, ξεπουλιέται στὶς μέρες μας ἐπιπόλαια καὶ ἀπερίσκεπτα, ὁδηγώντας τὸν τόπο σὲ πορεία αὐτοκαταστροφική.
Εἶναι ἑπομένως ἀναγκαῖο νὰ μᾶς ἀπασχολήσει ὅλους αὐτὸ τὸ πολὺ σοβαρὸ ζήτημα. Γι᾿ αὐτὸ καὶ θὰ ἀφιερώσουμε τὴ σημερινή μας μελέτη σ᾽ αὐτό.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν τώρα λεπτομερέστερα: Ποιὰ εἶναι ἡ τωρινὴ κατάσταση τῆς οἰκογένειας καὶ ποιὲς οἱ αἰτίες ποὺ τὴν ὁδήγησαν στὸ σημερινὸ κατάντημα;
α) Ἡ οἰκογένεια περνάει κρίση μεγάλη. Πολλὰ τὰ κακὰ στὰ ὁποῖα ἔχει πέσει. Οὐσιαστικὰ ἡ οἰκογενειακὴ ζωή, ὅπως τὴν γνωρίζαμε τὰ παλαιότερα χρόνια, τείνει νὰ ἐξαφανιστεῖ. Ἕνα ἀπὸ τὰ χειρότερα κακὰ ποὺ τὴν ἔχει τραυματίσει βαρύτατα εἶναι ἀσφαλῶς τὰ διαζύγια. Κάπως ὑποφερτὴ εἶναι ἡ κατάσταση στὶς περιοχὲς ποὺ βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὰ μεγάλα ἀστικὰ κέντρα καὶ δὲν ἔχουν ἀναπτυγμένη τουριστικὴ κίνηση. Στὶς μεγάλες πόλεις ὅμως καὶ στὶς τουριστικὲς περιοχὲς ἡ κατάσταση εἶναι ἔξω ἀπὸ κάθε ἔλεγχο· ἐκεῖ τὰ διαζύγια ἀποτελοῦν πραγματικὴ ἐπιδημία. Ἀλλεπάλληλοι νόμοι τὰ τελευταῖα χρόνια διευκολύνουν ὅλο καὶ περισσότερο τὸ διαζύγιο, μὲ ἀποτέλεσμα τὰ νέα ζευγάρια στὴν πρώτη δυσκολία καὶ φιλονικία, ποὺ εἶναι πολὺ φυσικὸ νὰ παρουσιάζονται στὴ ζωή τους, νὰ καταφεύγουν στὸ εὔκολο διαζύγιο. Τὸ τελευταῖο δὲ καρφὶ στὸ φέρετρο τῆς οἰκογένειας τὸ ἔβαλε μόλις πρὸ ἡμερῶν ὁ ὑπουργὸς Δικαιοσύνης μὲ τὸ νομοσχέδιο γιὰ τὶς ἐλεύθερες συμβιώσεις, στὶς ὁποῖες μὲ ἁπλὴ συμβολαιογραφικὴ πράξη θὰ ἀναγνωρίζονται πλήρη δικαιώματα γάμου. Ταυτόχρονα μὲ τὸ ἴδιο νομοσχέδιο μειώνεται στὸ μισὸ ὁ χρόνος γιὰ τὴν ἔκδοση τοῦ αὐτομάτου διαζυγίου. Πράξεις πραγματικὰ ἀφροσύνης!
