ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ἀντὶ τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν. τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Κι ἐπειδή αὐτή ἦταν ἡ καταγωγή τῆς Εὔας καί εἶχε τόσο στενό σύνδεσμο μέ τόν Ἀδάμ, γι’ αὐτό, ὅπως ἀναφέρεται στήν Ἁγία Γραφή, θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του, καί θά εἶναι οἱ δύο ἑνωμένοι σ’ ἕνα σῶμα. Καί ἡ ἀλήθεια αὐτή γιά τήν Ἐκκλησία εἶναι ἕνα μυστήριο μεγάλης σημασίας, τό ὁποῖο, ἐνῶ ἦταν ἄγνωστο μέχρι τώρα, μᾶς ἀποκαλύφθηκε ἀπ’ τόν Θεό. Καί τό μεγάλο αὐτό μυστήριο ἀναφέρεται στήν πνευματική ἕνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας. Ὅ,τι δηλαδή εἶπε ὁ Θεός στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας γιά τόν ἄνδρα καί τή γυναίκα, τό ἴδιο ἐκπληρώθηκε καί πραγματοποιήθηκε μέ τή μυστική ἕνωση τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας» (Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ», ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ Β´
Τὸ ἄλλο φοβερὸ κακὸ ποὺ μαστίζει τὴ σημερινὴ οἰκογένεια εἶναι αὐτὸ ποὺ χαρακτηριστικὰ ὀνομάζει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος «περὶ τὰ βιωτικὰ μανία», τρέλα γιὰ τὴν ἀπόκτηση πλούτου, ὑλικῶν ἀγαθῶν. Αὐτὴ ἡ τρέλα, ποὺ παλαιότερα ἦταν περιορισμένη κάπως, σήμερα ἔχει ἐπικρατήσει παντοῦ. Καὶ πλέον μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἡ οἰκογενειακὴ ζωὴ ἔχει σχεδὸν καταστραφεῖ. Οἱ σύζυγοι ἐργάζονται ἐξαντλητικὰ καὶ οἱ δύο, ἐλάχιστα συναντιοῦνται, καὶ ὅταν συναντιοῦνται, εἶναι τόσο κουρασμένοι ποὺ εὔκολα ἐκνευρίζονται καὶ ξεσποῦν ὁ ἕνας στὸν ἄλλο. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ σπιτιοῦ νὰ ἐξαφανίζεται καὶ ὅλη ἡ οἰκογενειακὴ ζωὴ νὰ ἐξαντλεῖται σὲ διαπληκτισμούς, ἐκνευρισμούς, φωνὲς καὶ βιαιότητες. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἡ ἀπόσταση γιὰ τὸ διαζύγιο εἶναι ἐλάχιστη. Σ᾿ αὐτὴν τὴν κατάσταση τὰ παιδιὰ ὑποφέρουν, βασανίζονται μὲ βαθύτατα ψυχικὰ τραύματα, γίνονται προβληματικὰ καὶ εὔκολα πέφτουν θύματα ἀνθρώπων ποὺ τὰ πλησιάζουν μὲ κακοὺς σκοπούς.
β) Ἡ βασικὴ αἰτία αὐτῆς τῆς πολὺ θλιβερῆς καταστάσεως εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Αὐτὴ δὲ ἡ ἀπομάκρυνση ἐκδηλώνεται κυρίως στὸ πνεῦμα τῆς αἰσχρῆς φιληδονίας καὶ τῆς μανιώδους ὑλοφροσύνης. Τὸ πρῶτο, ἡ φιληδονία, προβάλλεται ἐπίμονα ἀπὸ τὶς τηλεοράσεις, καὶ οἱ ψυχὲς διαφθείρονται ἤδη μέσα ἀπὸ τὸ σπίτι. Καὶ βέβαια, ὅταν ἡ ψυχὴ ἔχει διαφθαρεῖ, εἶναι ζήτημα χρόνου νὰ διαφθαρεῖ καὶ τὸ σῶμα, καὶ ἡ συζυγικὴ πίστη νὰ τραυματιστεῖ θανάσιμα. Τὸ ἄλλο, ἡ μανιώδης ὑλοφροσύνη, τὸ εἴπαμε ἤδη, εἶναι ἡ φρικτὴ ἀσθένεια τῆς ἐποχῆς. Ὅλοι σκυμμένοι κάτω, στὴ γῆ, στὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς. Σπίτια, αὐτοκίνητα, ἐξοχικά, ταξίδια στὸ ἐξωτερικό, διασκεδάσεις. Καμία φροντίδα γιὰ τὴν ψυχή, γιὰ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Δημιουργό μας, γιὰ τὴ Βασιλεία Του.
