ΚΕΙΜΕΝΟ
«Περὶ ἧς σωτηρίας ἐξεζήτησαν καὶ ἐξηρεύνησαν προφῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφητεύσαντες, ἐρευνῶντες εἰς τίνα ἢ ποῖον καιρὸν ἐδήλου τὸ ἐν αὐτοῖς Πνεῦμα Χριστοῦ προμαρτυρόμενον τὰ εἰς Χριστὸν παθήματα καὶ τὰς μετὰ ταῦτα δόξας· οἷς ἀπεκαλύφθη ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς, ὑμῖν δὲ διηκόνουν αὐτά, ἃ νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀ-ποσταλέντι ἀπ’ οὐρανοῦ, εἰς ἃ ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Γιά τή σωτηρία αὐτή πού ἀποκτοῦμε οἱ πιστοί μέσῳ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ζήτησαν μέ πόθο πολύ νά μάθουν καί ἐρεύνησαν οἱ προφῆτες, οἱ ὁποῖοι προφήτευσαν σχετικά μέ τή χάρη πού θά σᾶς δινόταν. Οἱ προφῆτες δηλαδή ἐρευνοῦσαν νά μάθουν σέ ποιά χρονική στιγμή καί κάτω ἀπό ποιές περιστάσεις τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ πού εἶχαν μέσα τους γιά νά δίνει ἀπό πρίν μαρτυρία γιά τά μελλοντικά γεγονότα, φανέρωνε ὅτι θά συμβοῦν τά παθήματα πού θά ὑπέφερε ὁ Χριστός, καί τίς δόξες πού θά ἀκολουθοῦσαν ὕστερα ἀπό τά παθήματα αὐτά. στούς προφῆτες αὐτούς ἀποκάλυψε ὁ Θεός ὅτι οἱ ὑποσχέσεις του δέν ἦταν γιά τούς ἑαυτούς τους καί γιά τή δική τους ἐποχή, ἀλλά γιά σᾶς γίνονταν αὐτοί διάκονοι καί ὄργανα τοῦ Θεοῦ· γιά νά σᾶς προαναγγείλουν δηλαδή αὐτά πού τώρα πλέον σᾶς ἀναγγέλθηκαν ὡς γεγονότα ἀπό τούς κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, τούς ὁποίους ἐμπνέει τό Ἅγιον Πνεῦμα πού στάλθηκε ἀπό τόν οὐρανό. Καί εἶναι τόσο ὑψηλές καί μεγάλες οἱ ἀλήθειες αὐτές πού περιλαμβάνονται στό εὐαγγελικό κήρυγμα, ὥστε κι ἴδιοι οἱ ἄγγελοι ἐπιθυμοῦν νά τίς κατανοήσουν καί νά ἐμβαθύνουν σ’ αὐτές.»
ΣΧΟΛΙΟ Β´
β) Ζοῦσαν μὲ τὴν προσδοκία τοῦ ἐρχομοῦ ἑνὸς Λυτρωτῆ, τοῦ Μεσσία, κατὰ τοὺς Ἑβραίους. Αὐτὸ ἦταν πάρα πολὺ δυνατὸ καὶ ἔντονο αἴσθημα στὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχή. Καὶ ἦταν κάτι ποὺ τὸ εἶχαν ὅλοι σχεδὸν οἱ λαοί. Καὶ οἱ δικοί μας πρόγονοι, οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες περίμεναν Λυτρωτή, καὶ οἱ Ρωμαῖοι καὶ οἱ Αἰγύπτιοι καὶ οἱ Κινέζοι καὶ οἱ Ἰνδοὶ καὶ ἄλλοι ἐπίσης. Πολὺ περισσότερο βέβαια περίμεναν οἱ Ἑβραῖοι καὶ μάλιστα οἱ προφῆτες, ποὺ δέχονταν καὶ τὶς θαυμαστὲς ἀποκαλύψεις τοῦ Θεοῦ. Αὐτὲς οἱ ἀποκαλύψεις συγκινοῦσαν βαθιὰ τὶς ψυχές τους, καί ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοὺς φανερώσει περισσότερα καὶ μάλιστα τὸν χρόνο κατὰ τὸν ὁποῖο θὰ πραγματοποιοῦνταν ὅλα αὐτά, νὰ μάθουν ἂν θὰ προλάβαιναν νὰ τὰ δοῦν καὶ νὰ τὰ ζήσουν καὶ οἱ ἴδιοι, καὶ νὰ ἀπολαύσουν τὰ δῶρα καὶ τὴν χαρὰ τῆς λυτρώσεως. Ἀλλὰ βέβαια δὲν τὰ εἶδαν. Δὲν εἶχε ἔρθει ἡ ὥρα ἀκόμη.
Ἦρθε κάποια στιγμὴ ὅμως ποὺ ἡ προσδοκία τῶν ἀνθρώπων ἔγινε πραγματικότητα. Ἦρθε ὁ ἀναμενόμενος Λυτρωτὴς καὶ Μεσσίας. Ἂς δοῦμε λοιπὸν τώρα σὲ τί συνθῆκες ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα; Τί γνωρίζουμε γιὰ τὸν Θεὸ καὶ τὸν προορισμό μας;
α) Ζοῦμε μέσα στὴν Ἐκκλησία, στὴν περίοδο τῆς χάριτος, ὅπως ὀνομάζεται. Θαυμαστὴ πραγματικὰ κατάσταση. Τώρα ἀπολαμβάνουμε τὰ ἀγαθὰ τῆς λυτρώσεως. Τώρα γνωρίζουμε ποιὸς εἶναι ὁ Θεός μας. Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Καὶ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός μας εἶναι Θεός ἀγάπης. Ἀγάπης μάλιστα ποὺ ξεπερνάει κάθε φαντασία, ἀφοῦ, παρακινούμενος ἀπὸ αὐτήν, ὁ ἴδιος ὁ Δημιουργὸς τῶν πάντων ἔγινε καὶ ἄνθρωπος. Τὸ δεύτερο Πρόσωπο τοῦ ἑνὸς ἐν Τριάδι Θεοῦ μας, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπὸ τὰ πανάγια σπλάχνα τῆς Παναγίας μας γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος καὶ ἦρθε κοντά μας γινόμενος ὅμοιος μὲ μᾶς. Γνωρίζουμε ἀκόμη τὸν προορισμὸ τῆς ζωῆς μας. Ξέρουμε ὅτι αὐτὴ ἐδῶ ἡ ζωὴ εἶναι ἁπλῶς τὸ προοίμιο, ὁ προθάλαμος τῆς αἰωνιότητος. Γνωρίζουμε ὅτι σκοπός της εἶναι νὰ γίνουμε ὅμοιοι μὲ τὸν Θεό, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὴ χαρὰ καὶ τὴν εὐτυχία τῆς αἰωνίου βασιλείας Του. Ὅλα αὐτὰ μᾶς τὰ φανέρωσε ὁ Κύριος μὲ τὴν ἐνανθρώπησή Του. Ἡ γέννησή Του ὑπῆρξε ἡ πηγὴ τῶν ἀπείρων δωρεῶν ποὺ ἀπολαμβάνουμε πλέον μέσα στὴν Ἐκκλησία.
