ΚΕΙΜΕΝΟ
«Περὶ ἧς σωτηρίας ἐξεζήτησαν καὶ ἐξηρεύνησαν προφῆται οἱ περὶ τῆς εἰς ὑμᾶς χάριτος προφητεύσαντες, ἐρευνῶντες εἰς τίνα ἢ ποῖον καιρὸν ἐδήλου τὸ ἐν αὐτοῖς Πνεῦμα Χριστοῦ προμαρτυρόμενον τὰ εἰς Χριστὸν παθήματα καὶ τὰς μετὰ ταῦτα δόξας· οἷς ἀπεκαλύφθη ὅτι οὐχ ἑαυτοῖς, ὑμῖν δὲ διηκόνουν αὐτά, ἃ νῦν ἀνηγγέλη ὑμῖν διὰ τῶν εὐαγγελισαμένων ὑμᾶς ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀ-ποσταλέντι ἀπ’ οὐρανοῦ, εἰς ἃ ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Γιά τή σωτηρία αὐτή πού ἀποκτοῦμε οἱ πιστοί μέσῳ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ζήτησαν μέ πόθο πολύ νά μάθουν καί ἐρεύνησαν οἱ προφῆτες, οἱ ὁποῖοι προφήτευσαν σχετικά μέ τή χάρη πού θά σᾶς δινόταν. Οἱ προφῆτες δηλαδή ἐρευνοῦσαν νά μάθουν σέ ποιά χρονική στιγμή καί κάτω ἀπό ποιές περιστάσεις τό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ πού εἶχαν μέσα τους γιά νά δίνει ἀπό πρίν μαρτυρία γιά τά μελλοντικά γεγονότα, φανέρωνε ὅτι θά συμβοῦν τά παθήματα πού θά ὑπέφερε ὁ Χριστός, καί τίς δόξες πού θά ἀκολουθοῦσαν ὕστερα ἀπό τά παθήματα αὐτά. στούς προφῆτες αὐτούς ἀποκάλυψε ὁ Θεός ὅτι οἱ ὑποσχέσεις του δέν ἦταν γιά τούς ἑαυτούς τους καί γιά τή δική τους ἐποχή, ἀλλά γιά σᾶς γίνονταν αὐτοί διάκονοι καί ὄργανα τοῦ Θεοῦ· γιά νά σᾶς προαναγγείλουν δηλαδή αὐτά πού τώρα πλέον σᾶς ἀναγγέλθηκαν ὡς γεγονότα ἀπό τούς κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, τούς ὁποίους ἐμπνέει τό Ἅγιον Πνεῦμα πού στάλθηκε ἀπό τόν οὐρανό. Καί εἶναι τόσο ὑψηλές καί μεγάλες οἱ ἀλήθειες αὐτές πού περιλαμβάνονται στό εὐαγγελικό κήρυγμα, ὥστε κι ἴδιοι οἱ ἄγγελοι ἐπιθυμοῦν νά τίς κατανοήσουν καί νά ἐμβαθύνουν σ’ αὐτές.»
ΣΧΟΛΙΟ Γ´
Πόσο μεγάλη λοιπὸν εἶναι ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ σὲ μᾶς καὶ ποιὸ εἶναι τὸ χρέος μας;
α) Ἀσύλληπτη πραγματικὰ εἶναι ἡ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. Ὅπως μελετήσαμε στὸ κείμενο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, πρόκειται γιὰ πραγματικότητα ὑπερθαύμαστη, μυστήριο μυστηρίων, στὸ ὁποῖο ἀκόμη καὶ οἱ ἄγγελοι ἐπιθυμοῦν νὰ ἐμβαθύνουν, γιὰ νὰ γνωρίσουν τὸν πλοῦτο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ἔκθαμβος ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέγει ὅτι καὶ οἱ ἄγγελοι μαζί μας καὶ ὄχι μόνο μαζί μας ἀλλὰ καὶ ἀπὸ μᾶς, ἀπὸ αὐτὰ ποὺ χαρίστηκαν σὲ μᾶς, ἔμαθαν τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν πανσοφία Του, ὅπως τὸ περιέγραψε ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐκεῖ ποὺ λέγει: «ἵνα γνωρισθῇ νῦν ταῖς ἀρχαῖς καὶ ταῖς ἐξουσίαις… διὰ τῆς Ἐκκλησίας ἡ πολυποίκιλος σοφία τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. γ΄10). Αὐτὸ σημαίνει, τονίζει ὁ ἅγιος, ὅτι καὶ οἱ ἀγγελικὲς δυνάμεις μὲ σφοδρότατο πόθο στράφηκαν πρὸς τὰ θαυμαστὰ γεγονότα τῆς Ἐκκλησίας γιὰ νὰ μάθουν τὴν ἀλήθεια περὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἔργων Του. Καὶ εἶναι μεγάλη τιμὴ αὐτὴ γιὰ μᾶς, συμπεραίνει στὸ τέλος ὁ ἅγιος: «τετιμημένος ὁ μικρός, τοῦ μεθ’ ἡμῶν μαθεῖν τοὺς ἀγγέλους ἅπερ ἠγνόουν· τὸ δὲ καὶ δι’ ἡμῶν οὔπω τέως φημί»· ἔχουμε τιμηθεῖ πολὺ μὲ τὸ νὰ μαθαίνουν μαζί μας οἱ ἄγγελοι αὐτὰ ποὺ ἀγνοοῦσαν· τὸ νὰ τὰ μαθαίνουν ὅμως καὶ ἀπὸ μᾶς, αὐτὸ οὔτε ποὺ τολμῶ νὰ τὸ ἐξηγήσω τί σημαίνει.
