Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011 Γαλ.δ´4-7

aggeloi

ΚΕΙΜΕΝΟ

 

«τε δ λθε τ πλήρωμα το χρόνου, ξαπέστειλεν Θες τν υἱὸν ατο, γενόμενον κ γυναικός, γενόμενον π νόμον,  να τος π νόμον ξαγοράσ, να τν υο­θε­σίαν πολάβωμεν. τι δέ στε υοί, ξαπέστειλεν Θες τ Πνεμα το υο ατο ες τς καρδίας μν, κρζον· ββ πατήρ στε οκέτι ε δολος, λλ’ υός· ε δ υός, κα κλη­ρονόμος Θεο δι Χριστο»

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 

                «Ὅταν μως συμπληρώθηκε χρόνος πού εχε ρίσει πανσοφία το Θεο, πέστειλε Θεός στόν κόσμο τόν •‘ό του, ποος γινε νθρωπος πό γυναίκα καί ποτάχθηκε στό Μωσαϊκό νόμο, προκειμένου νά ξαγοράσει κείνους πού ταν πο­δουλωμένοι στήν κατάρα το Μωσαϊκο νόμου, γιά νά λά­βουμε τήν υοθεσία πού Θεός μς εχε ποσχεθε. Ναί. Δέν εστε πλέον δολοι λλά υοί το Θεο. Κι πει­δή εστε υοί το πουρανίου Πατρός, γι’ ατό πέ­στει­­λε Θεός στίς καρδιές σας τό Πνεμα το υο του, τό ποο σς δίνει τήν πληροφορία καί τήν παρρησί­α νά πευθύνεσθε στό Θεό μέ τήν κραυγή καί τήν πί­­κλη­ση: ββά, δηλαδή, Πατέρα. ρα λοιπόν, σύμφωνα μ’ λα ατά, σύ πού πίστεψες στό Χριστό δέν εσαι πλέον δολος, λλά εσαι κα­τά χάριν υός το Θεο. άν λοιπόν εσαι υός, εσαι συγ­­χρόνως καί κληρονόμος το Θεο. Καί γίνεσαι κλη­ρο­­νόμος διαμέσου το Χριστο

 

ΣΧΟΛΙΟ Β´

 

Ὁ Θεὸς λοιπὸν ἤθελε νὰ πετύχει τὸ μέγιστο δυνατὸ ἀποτέλεσμα μὲ τὸν μέγιστο σεβασμὸ στὴν ἐλευθερία τῶν πλασμάτων Του. Τὸ μέγιστο ἀποτέλεσμα ὥστε, χωρὶς νὰ παραβιαστεῖ ἡ ἐλευθερία τους, νὰ σωθοῦν ὅσο γίνεται περισσότεροι ἄνθρωποι. Καὶ μὴν ἀμφιβάλλουμε ὅτι θὰ καθυστεροῦσε τὸν ἐρχομό Του καὶ ἄλλες τόσες καὶ πολὺ περισσότερες χιλιάδες χρόνια, ἂν ἐπρόκειτο ἔστω καὶ ἕνας παραπάνω ἄνθρωπος νὰ σωζόταν ἀπὸ τὴν ἀναβολὴ αὐτή.

Γιατί ὅμως, πιὸ συγκεκριμένα, ἦταν ἐκεῖνος ὁ καταλληλότερος καιρός;

β) Ἦταν, διότι εἶχε γίνει ἡ κατάλληλη προετοιμασία. Κατάλληλη γιὰ πολλοὺς λόγους. Πρωτίστως, διότι ὁ ἑβραϊκὸς λαός, ἀπὸ τὸν ὁποῖο θὰ προερχόταν ὁ Μεσσίας, εἶχε παιδαγωγηθεῖ ἐπὶ αἰῶνες μὲ τὸν μωσαϊκὸ νόμο καὶ μὲ τὶς προφητεῖες τῶν Προφητῶν, ὥστε νὰ ἀναμένει τὸν ἐρχομὸ τοῦ Λυτρωτῆ. Δὲν ἔχει σημασία ὅτι στὸ σύνολό Του ὁ λαὸς αὐτὸς ἀρνήθηκε νὰ δεχτεῖ τὸν Κύριο. Σημασία ἔχει ὅτι μπόρεσε νὰ ἀναδείξει μέσα ἀπὸ τὰ σπλάχνα του τὸ ὑπεροχότερο πλάσμα ὅλων τῶν αἰώνων, τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο, καθὼς καὶ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Χριστοῦ μας καὶ τὸν πρῶτο βέβαια πυρήνα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτὰ ἀποτελοῦσαν μέγιστη προσφορὰ στὸ γεγονὸς τῆς σωτηρίας.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἦταν κατάλληλος ὁ καιρός, διότι ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα εἶχε ὁδηγηθεῖ σὲ ἀπογοήτευση ἀπὸ καθετί στὴ ζωή. Ἀφοῦ οἱ ἄνθρωποι στὴ διάρκεια τῶν αἰώνων δοκίμασαν ὅλους τοὺς τρόπους προκειμένου νὰ βροῦν εὐτυχία καὶ χαρά, καὶ δὲν βρῆκαν, ἔμειναν πλέον νὰ προσμένουν κάποιο θαῦμα. Κάποιον ὁ ὁποῖος θὰ τοὺς χάριζε αὐτὸ ποὺ τόσο βαθιὰ ποθοῦσαν καὶ ποὺ δὲν μποροῦσαν νὰ τὸ βροῦν πουθενά. Πουθενά! Οὔτε στὴ φιλοσοφία οὔτε στὴν ἐπιστήμη οὔτε στὶς ψευτοθρησκεῖες οὔτε στὰ γράμματα καὶ τὶς τέχνες οὔτε στὶς ἡδονὲς καὶ τὶς ἀπολαύσεις.

Τέλος, ἀκόμη καὶ μὲ τὰ δικά μας μέτρα καὶ κριτήρια, ἦταν κατάλληλος ὁ καιρός, διότι εἶχαν διαμορφωθεῖ καὶ οἱ ἐξωτερικὲς συνθῆκες ἔτσι ποὺ νὰ διευκολυνθεῖ τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἶχε διαδόσει τὸν ἑλληνικὸ πολιτισμὸ καὶ τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα σὲ ὅλο τὸν τότε γνωστὸ κόσμο, καὶ οἱ Ρωμαῖοι εἶχαν ἐγκαταστήσει τὴν πρώτη πραγματικὰ παγκόσμια αὐτοκρατορία, μέσα στὴν ὁποία μποροῦσε νὰ διαδοθεῖ ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ.