Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011 Ματθ. α´1-17

ag_apostoloi

ΚΕΙΜΕΝΟ

 

        «Βίβλος γενέσεως ησο Χριστο, υο Δαυδ υο βραάμ. βραμ γέννησε τν σαάκ, σακ δ γέννησε τν ακώβ, ακβ δ γέν-νησε τν ούδαν κα τος δελφος ατο, ούδας δ γέννησε Φαρές κα τν Ζαρ κ τς Θάμαρ, Φαρς δ γέννη-σε τν σρώμ, σρμ δ γέννησε τν ράμ, ρμ δ γέννησε τν μιναδάβ, μιναδβ δ γέν-

νησε τν Ναασσών, Ναασ-σν δ γέννησε τν Σαλμών, Σαλμν δ γέννησε τν Βοζ κ τς Ραχάβ, Βοζ  δ γέννησε τν βδ κ τς Ρούθ, βδ δ γέννησε τν εσσαί, εσσα δ γέννησε τν Δαυδ τν βασιλέα. Δαυδ δ βασιλες γέννησε τν Σολομνα κ τς το Ο-ρίου, Σολομν δ γέννησε τν Ροβοάμ, Ροβομ δ -γέννησε τν βιά, βι δ γέννησε τν σά, σ δ γέννησε τν ω-σαφάτ, ωσαφτ δ γέν-νησε τν ωράμ, ωρμ δ γέννησε τν ζίαν, ζίας δ γέννησε τν ωάθαμ, ωάθαμ δ γέν-νησε τν χαζ, χαζ δ -γέννησε τν ζεκίαν, ζεκίας δ γέννησε τν Μανασσ, Μανασσς δ γέννησε τν μών, μν δ γέννησε τν ωσίαν, ωσίας δ γέννησε τν εχονίαν κα τος δελφος ατο π τς μετοικεσίας Βαβυλνος.  Μετ δ τν μετοικεσίαν Βαβυλνος εχονίας γέννησε τν Μαλαθιήλ, Μαλαθιλ δ γέννησε τν Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δ γέννησε τν βιούδ, βιοδ δ γέννησε τν λιακείμ, λιακεμ δ γέννησε τν ζώρ,  ζρ δ γέννησε τν Σαδώκ, Σαδκ δ γέννησε τν χείμ, χεμ δ γέννησε τν λιούδ,  λιοδ δ γέννησε τν λεάζαρ, λεάζαρ δ γέννησε τν Ματθάν, Ματθν δ γέννησε τν ακώβ, ακβ δ γέννησε τν ωσφ τν νδρα Μαρίας, ξ ς γεννήθη ησος λεγόμενος Χριστός.Πσαι ον α γενεα π βραμ ως Δαυδ γενεα δεκατέσσαρες, κα π Δαυδ ως τς μετοικεσίας Βαβυλνος γενεα δεκατέσσαρες, κα π τς μετοικεσίας Βαβυλνος ως το Χριστο γενεα δεκατέσσαρες.»

 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 

 

ΣΧΟΛΙΟ Α´

 

Τὸ μεγαλύτερο, τὸ συγκλονιστικότερο γεγονὸς τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου εἶναι ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μας. Θαῦμα θαυμάτων! Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος μέσα ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἦρθε ἀνάμεσά μας. Γι᾿ αὐτὸ ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων εἶναι ἡ πρώτη μεγάλη χαρὰ τοῦ κόσμου. Εἶναι ἡ χαρὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ πηγὴ τῆς χαρᾶς ὅλων τῶν πιστῶν, ὅλων μας.

Σήμερα θά μελετήσουμε τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα.

(Τὸ κείμενο αὐτό, ὅταν τὸ ἀκοῦμε ἢ τὸ μελετοῦμε, μᾶς φαίνεται πληκτικό, ἀνιαρὸ καὶ μονότονο. Μιὰ ἀτέλειωτη σειρὰ ἑβραϊκῶν ὀνομάτων, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἠχοῦν στὰ αὐτιά μας παράξενα. Κάποια μάλιστα φράση τοῦ καταλόγου ἔχει περάσει μέχρι καὶ σήμερα στὶς συζητήσεις μας ὅταν λέμε ὅτι ἕνας ἄνθρωπος κάποιον ἄλλο «τὸν πέρασε γενεὲς δεκατέσσερις»!

Πρὶν ὅμως ἀναφερθοῦμε στὰ μεγάλα καὶ βαθύτατα νοήματα αὐτοῦ τοῦ ἐκπληκτικοῦ κειμένου, ἂς διευκρινίσουμε ὁρισμένα σημεῖα του.

1. Ὁ κατάλογος τῶν ὀνομάτων διαιρεῖται ἀπὸ τὸν ἱερὸ Εὐαγγελιστὴ σὲ 3 τμήματα μὲ βάση καίρια γεγονότα τῆς ἱστορίας τοῦ λαοῦ· ἕνα ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ (περίπου 1750 π.Χ.) μέχρι τὸν βασιλιὰ Δαβίδ (περίπου 1000 π.Χ.), δεύτερο ἀπὸ τὸν Δαβὶδ μέχρι τὴν βαβυλωνιακὴ αἰχμαλωσία (περίπου 600 π.Χ.) καὶ τὸ τρίτο ἀπὸ τὴ βαβυλωνιακὴ αἰχμαλωσία μέχρι τὴ Γέννηση τοῦ Κυρίου. Ὁ Εὐαγγελιστὴς σημειώνει ὅτι καθεμιὰ ἀπὸ τὶς περιόδους αὐτὲς περιέχει δεκατέσσερις γενιές. Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ κατάλογος εἶναι σχηματοποιημένος· ἀναφέρονται μόνο οἱ σημαντικότεροι ἐκπρόσωποι στὴ διαδοχὴ τῶν γενεῶν. Στὸ 3ο μέρος μάλιστα ἀναφέρονται 12 ἀντὶ γιὰ 14 γενιές. Προφανῶς ὑπολογίζεται ὡς μία γενιὰ καὶ τὸ διάστημα τῆς αἰχμαλωσίας (ὁ Ἰεχονίας τοῦ στίχου 11 εἶναι διαφορετικὸς ἀπὸ τὸν Ἰεχονία τοῦ στίχου 12) καὶ 14η γενιὰ θεωρεῖται ὁ ἴδιος ὁ Κύριος.

2. Ὑπάρχουν διαφορὲς μεγάλες στὸ 3ο τμῆμα ἀνάμεσα στὸν κατάλογο αὐτὸν καὶ στὸν κατάλογο ποὺ παραθέτει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς (γ΄ 23-38). Οἱ διαφορὲς ὀφείλονται στὸ ὅτι ὁ Λουκᾶς παραθέτει τὴν πραγματικὴ καταγωγὴ τοῦ Ἰωσήφ (φυσικὸς πατέρας τοῦ ὁποίου ἦταν ὁ Ἠλί) ἐνῶ ὁ Ματθαῖος τὴν «κατὰ νόμον», δηλαδὴ τοῦ θετοῦ του πατέρα, τοῦ ὁποίου ἦταν νόμιμος κληρονόμος.

3. Γενεαλογεῖται ὁ Ἰωσὴφ ποὺ δὲν εἶχε καμία συμμετοχὴ στὴ Γέννηση τοῦ Κυρίου καὶ ὄχι ἡ Παναγία. Γιατί;

Αὐτὸ γίνεται διότι α) Δὲν ἐπιτρεπόταν στοὺς Ἑβραίους νὰ γενεαλογοῦνται οἱ γυναῖκες. β) Ὑπῆρχε νόμος ποὺ ἐπέβαλε νὰ νυμφεύονται ἀπὸ τὴν ἴδια φυλὴ καὶ τὴν ἴδια γενιά (πατριά), ὁπότε γενεαλογώντας τὸν Ἰωσὴφ γενεαλόγησε οὐσιαστικὰ καὶ τὴν Παναγία, ἀποδεικνύοντας ὅτι καὶ ἐκείνη κατάγεται ἀπὸ τὴ βασιλικὴ γενιὰ τοῦ Δαβίδ.