§ 11 Ἔτσι λοιπόν καί γι’ αὐτόν τό λόγο ἐπέτυχε τήν ἐκλογή ὁ Νῶε. Ἀπό τά παιδιά του δέ στήν ἐκλογή τοῦ μακαρίου γένους τῆς Θεομήτορος προσελήφθηκε ὁ Σήμ. Γι’ αὐτό μέ ὅλο πού καί ὁ Ἰάφεθ ἐφάνηκε εὐάρεστος στόν πατέρα, αὐτός μόνος ἄκουσε ἀπό τόν πατέρα «εὐλογητός ὁ Θεός τοῦ Σήμ», διότι τό γένος του θά ἐγινόταν θεῖο. Διότι ἀπό αὐτόν προερχόταν ὁ Ἀβραάμ, ὁ ὁποῖος προκριθείς κατ’ ἐκλογήν ἀπό ὅλους τούς ἀπογόνους τοῦ Σήθ ἐκλήθηκε στή σειρά τοῦ γένους τῆς μητροπάρθενης καί μετωνομάσθηκε ἀπό τόν Θεό κι’ ἔλαβε ἐκείνη τή μεγάλη ἐπαγγελία ὅτι μέσα στό σπέρμα του θά εὐλογηθοῦν ὅλες οἱ φυλές τῆς γῆς, τοῦ ὁποίου κατά σάρκα σπέρμα εἶναι κατά τόν Παῦλο ὁ Χριστός ὁ Θεός πού ἐγεννήθηκε ἀπό τήν Παρθένο. Καί ποιός θά μποροῦσε νά ἐκθέση τίς σχετικές μέ τόν Ἀβραάμ Θεοφανίες, τίς θεοσημεῖες, τίς θεῖες ἐπαγγελίες, οἱ ὁποῖες προετύπωναν καί προεφήτευαν γιά τήν ἀειπάρθενη καί Θεομήτορα καί τόν ἀπόρρητο τόκο της; Ἀλλά γιά νά προχωρήσωμε στή συνέχεια, ἐπειδή ὁ καιρός δέν ἐπιτρέπει τή μακρηγορία, μεταξύ τῶν γεννηθέντων ἀπό τόν Ἀβραάμ πάλι ἐξελέγη ὁ Ἰσαάκ, μεταξύ τῶν ἀπό αὐτόν πάλι ὁ Ἰακώβ καί μεταξύ των ἀπό τόν Ἰακώβ ἡ φυλή τοῦ Ἰούδα, καί ἀπό αὐτήν ἡ ρίζα τοῦ Ἰεσσαί καί μεταξύ τῶν γεννηθέντων ἀπό τήν ρίζα ἐκείνη ὁ ψαλμωδός καί προφήτης καί βασιλεύς Δαβίδ, περί τοῦ ὁποίου λέγει ὁ Θεός, ὅτι «τό σπέρμα του θά μείνη στόν αἰῶνα καί ὁ θρόνος του εἶναι σάν ὁ ἥλιος ἀπέναντί μου καί σάν σελήνη στερεωμένη στόν αἰῶνα, καί ὁ μάρτυς στόν οὐρανό πιστός. ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Περί τῆς κατά σάρκα γενεαλογίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας πού τόν γέννησε ἐν παρθενίᾳ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
