§ 5 Καί πόσο κατάλληλος εἶναι ὁ τύπος; «Ὁ μέν Σήθ ἔγινε στήν Εὕα», ὅπως λέγει αὐτή, «ἀντί γιά τόν Ἄβελ», τόν ὁποῖο ἐφόνευσε ὁ Κάϊν ἀπό φθόνο, ὁ δέ τόκος τῆς παρθένου ἔγινε στή φύσι ἀντί γιά τόν Ἀδάμ, τόν ὁποῖο ἐθανάτωσε ἀπό φθόνο ὁ ἀρχηγός καί γεννήτωρ τῆς κακίας. Ἀλλά ὁ μέν Σήθ δέν ἀνέστησε τόν Ἄβελ, διότι ἦταν τύπος τῆς ἀναστάσεως· ὁ δέ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἀνέστησε τόν Ἀδάμ, διότι αὐτός εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή καί ἀνάστασις τῶν ἀνθρώπων, μέ τήν δύναμι τῆς ὁποίας καί οἱ ἀπόγονοι τοῦ Σήθ ἀξιώθηκαν τῆς θείας υἱοθεσίας κατά τήν ἐλπίδα, ὀνομαζόμενοι γι’ αὐτό υἱοί τοῦ Θεοῦ. Ὅτι δέ λόγῳ τῆς ἐλπίδος αὐτῆς ἐκαλοῦντο υἱοί τοῦ Θεοῦ εἶναι φανερό ἀπό τόν πρῶτον κληθέντα πού διαδέχθηκε τήν ἐκλογή. Ἦταν δέ αὐτός ὁ Ἐνώς ὁ υἱός τοῦ Σήθ, ὁ ὁποῖος κατά τό γραμμένο ἀπό τόν Μωϋσή «πρῶτος ἤλπισε ὅτι θά ἐπικληθῆ μέ τό ὄνομα τοῦ Κυρίου».( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Περί τῆς κατά σάρκα γενεαλογίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας πού τόν γέννησε ἐν παρθενίᾳ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
