§ 9 Βλέπετε δέ καί σ’ αὐτόν τό Νῶε σαφῆ τόν τύπο τοῦ μέλλοντος νά γεννηθῆ ἀργότερα ἀπό τήν Παρθένο, γιά τήν ὁποία ἐγίνετο ἡ ἐκλογή. Διότι ὁ Νῶε ἀναφάνηκε σωτήρ τοῦ γένους ὄχι γενικῶς ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά τοῦ οἴκου του πού ἐσώθηκε ὅλος δι’ αὐτοῦ· ἔτσι λοιπόν καί ὁ Χριστός εἶναι Σωτήρ τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ὄχι ὅλων γενικῶς, ἀλλά τοῦ ἰδικοῦ τοῦ οἴκου ὅλου, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας του, ὄχι ὅμως τῶν ἀπειθούντων. Ἀλλά καί ἀνάπναυσις σημαίνει ἑρμηνευόμενο τό ὄνομα τοῦ Νῶε. Ποιός ἄλλος δέ εἶναι ἡ πραγματική ἀνάπαυσις παρά ὁ ἀπό τήν Παρθένο γεννηθείς, πού λέγει «ἔλθετε πρό ἐμένα διά τῆς μετανοίας ὅλοι οἱ κουρασμένοι καί βαρυφορτωμένοι ἀπό τίς ἁμαρτίες, κι’ ἐγώ θά σᾶς ἀναπαύσω», χαριζόμενος σέ σᾶς ἐλευθερία καί ἀνάπαυσι καί αἰώνια ζωή; ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Περί τῆς κατά σάρκα γενεαλογίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας πού τόν γέννησε ἐν παρθενίᾳ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
