§ 7 Γι’ αὐτό καί περί τῶν ἀποβληθέντων ἐκείνων εἶπε τότε Κύριος ὁ Θεός, «δέν θά παραμείνη τό πνεῦμα μου σέ τούτους τούς ἀνθρώπους, διότι εἶναι σάρκες»· Διότι, ἄν καί ἡ Παρθένος προῆλθε ἀπό τήν σάρκα καί τό σπέρμα τοῦ Ἀδάμ, ἀπό τήν ὁποία ἐγεννήθηκε κατά σάρκα ὁ Χριστός, ἀλλά πάντως, ἀφοῦ καί ἐκεῖνος ἦταν ἀπό ἅγιο Πνεῦμα καθαιρόμενος ἀπό ἄνω ἀνέκαθεν, ἀνῆκε στούς κατά γενεές ἀξίως ἐκλεγόμενους. Γι’ αὐτό καί ὁ Νῶε ἀξιώθηκε αὐτῆς της ἐκλογῆς, «διότι ἦταν δίκαιος καί τέλειος στή γενεά του», κατά τό γεγραμμένο περί αὐτοῦ.
§ 8 Καί παρατηρήσατε πῶς φανερώνει στούς ἐχέφρονες τό ἅγιο Πνεῦμα ὅτι ὅλη ἡ Θεόπνευστη Γραφή ἐγράφηκε γιά τή Θεοτόκο Παρθένο. Ἀναφέροντας ὅλο τό γένος της μέ ἀκρίβεια πού ἡ σειρά του ἄρχισε ἀπό τόν Ἀδάμ προχωρεῖ διά τοῦ Σήθ καί τοῦ Νῶε καί τοῦ Ἀβραάμ, καθώς ἐπίσης καί τοῦ Δαβίδ καί τοῦ Ζοροβάβελ καί τῶν ἐνδιαμέσως τούτων, καί φθάνει ἕως τόν καιρό τόν ὁποῖο ἐμφανίσθηκε ἡ Θεομήτωρ Παρθένος· ἀπό τά ἄλλα δέ γένη μερικά οὔτε τά ἤγγισε καί μερικά, ἐνῶ ἄρχισε νά τά γενεαλογῆ, ἔπειτα ἀπό λίγο τά παραλείπει, ἀφήνοντάς τα σέ βυθούς λήθης, μνημονεύει δέ ἐκείνους κυρίως ἀπό τούς προγόνους τῆς Θεοτόκου, ὅσοι οἱ ἴδιοι καί διά τῶν καρπῶν των προϋπεδείκνυαν σάν μέ τύπο τόν Χριστό πού ἐπρόκειτο νά προέλθη ἀπό τήν Παρθένο. ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Περί τῆς κατά σάρκα γενεαλογίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας πού τόν γέννησε ἐν παρθενίᾳ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
