§ 14 Ὅλα δέ αὐτά εἶναι προγράμματα καί τύπος μεγαλυτέρων μυστηρίων· διότι μέ τή βασιλική ἔπρεπε νά συναφθῆ πολυειδῶς ἡ ἱερατική φυλή, πού φυτρώνει τήν κατά σάρκα γενεά τοῦ Χριστοῦ· ἐπειδή ὄντως ὁ Χριστός εἶναι πολυειδῶς βασιλεύς καί ἀρχιερεύς αἰώνιος. Τό ὅτι δέ οἱ υἱοποίητοι ἔχουν τή θέσι υἱῶν καί ὁ νόμος δέχεται τούς θετούς πατέρες ὄχι λιγώτερο, ἄν ὄχι καί περισσότερο, ἀπό τούς κατά φύσι, ἔπειτα δέ καί τήν ἄλλη συγγένεια, ἦταν πρόγραμμα καί τύπος σαφής τῆς ἀπό τόν Χριστό υἱοθεσίας καί συγγενείας καί κλήσεως τόσο κατά τό πνεῦμα ὅσο καί κατά τό νόμο τῆς χάριτος. Διότι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος λέγει στά εὐαγγέλια, «ὁ ἐκτελῶν τό θέλημα τοῦ Πατρός μου στούς οὐρανούς, αὐτός εἶναι καί ἀδελφός μου καί ἀδελφή μου καί μητέρα μου».( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «Περί τῆς κατά σάρκα γενεαλογίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας πού τόν γέννησε ἐν παρθενίᾳ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
