§ 13 Ἀλλά ποιό εἶναι τό αἴτιο αὐτῆς τῆς κοινῆς δοξολογίας ἀγγέλων καί ἀνθρώπων καί ποιό εἶναι τοῦτο τό πολυύμνητο ἀπό ποιμένες καί ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους καί τόσο χαρμόσυνο εὐαγγέλιο; Διότι, λέγει, «ἰδού σᾶς μεταδίδω χαρμόσυνο ἄγγελμα πού θά σᾶς προκαλέση χαρά μεγάλη, ἡ ὁποία θά καταλάβη ὅλο τόν λαό». Ποιό εἶναι αὐτό λοιπόν καί ποιά εἶναι ἡ παγκόσμια χαρά; Ἄκουσε ἕως τό τέλος τήν εὐαγγελική ὠδή καί θά καταλάβης· λέγει, «εἰρήνη, θεία εὐδοκία στούς ἀνθρώπους». Διότι ὁ Θεός, ὁ ὠργισμένος γιά τό γένος τῶν ἀνθρώπων, πού τούς ὑπέβαλε σέ φοβερές κατάρες, ἔρχεται σαρκικά, γιά νά τούς παράσχη τήν εἰρήνη του καί νά τούς συμφιλιώση μέ τόν ὕψιστο Πατέρα. Ἰδού, λέγει, ἐγεννήθηκε, ὄχι σ’ ἐμᾶς τούς ἀγγέλους, ἄν καί τώρα τόν ἀνυμνοῦμε σάν στόν οὐρανό βλέποντας τόν ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά σέ σᾶς τούς ἀνθρώπους, δηλαδή γιά σᾶς καί κατά τόν τρόπο σᾶς ἐγεννήθηκε Σωτήρ, Χριστός Κύριος στήν πόλι τοῦ Δαβίδ. ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «»Ομιλία στήν κατά Σάρκα σωτηριώδη Γέννησι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
