§ 14 Τί θέλει νά εἴπη ἡ εὐδοκία τοῦ Θεοῦ πού εἶναι δίπλα στήν εἰρήνη; Διότι λέγει «εἰρήνη, εὐδοκία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων». Μερικές φορές καί πρωτύτερα παρουσίασε δείγματα εἰρήνης πρός τούς ἀνθρώπους· βέβαια καί στόν Μωϋσῆ «ὡμιλοῦσε, ὅπως θά ὡμιλοῦσε κανείς πρός τόν φίλο του», καί τόν Δαβίδ εὑρῆκε κατά τή καρδιά του καί σ’ ὅλο τό γένος τῶν Ἰουδαίων παρέσχε σύμβολα εἰρήνης, ἀφοῦ κατέβηκε γι’ αὐτούς στό ὅρος καί τούς προσφώνησε διά πυρός καί γνόφου, ἀλλά ὄχι κατά εὐδοκία· διότι εὐδοκία εἶναι τό εὐάρεστο καθ’ ἑαυτό καί προπορευόμενο τοῦ Θεοῦ καί τέλειο θέλημα. Δέν εἶναι δέ προπορευόμενο καί τέλειο θέλημα τοῦ Θεοῦ ἡ εὐεργεσία πρός ὤρισμενους ἀνθρώπους ἡ πρός ἕνα γένος, καί μάλιστα οὔτε κἄν τελεία. Γι’ αὐτό, ὅπως ὁ Θεός ἐκάλεσε πολλούς υἱούς, ἕνας δέ εἶναι αὐτός στόν ὁποῖο εὐδόκησε, ἔτσι καί πολλές φορές ἔδωσε τήν εἰρήνη του, μία δέ εἶναι αὐτή πού ἔχει καί τήν εὐδοκία του μαζί της, ἡ ὁποία διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς τελεία καί ἀμετάθετη δίδεται σέ ὅλο τό γένος καί σέ ὅλους ὅσοι θέλουν.
§ 15 Αὐτήν τήν εἰρήνη, ἀδελφοί, ἄς φυλάττωμε γιά τούς ἑαυτούς μας μέ ὅλη τή δύναμι· διότι τήν ἐλάβαμε ὡς κληρονομιά ἀπό τόν τώρα τεχθέντα Σωτήρα μας πού μᾶς ἔδωσε τό πνεῦμα τῆς υἱοθεσίας, διά τῆς ὁποίας ἐγίναμε κληρονόμοι τοῦ Θεοῦ καί συγκληρονόμοι τοῦ Χριστοῦ. Ἄς εἰρηνεύωμε λοιπόν πρός τόν Θεό, ἐκτελώντας τά εὐάρεστα σ’ αὐτόν, σωφρονώντας καί λέγοντας τήν ἀλήθεια, πράττοντας τά δίκαια, «ἐπιδιδόμενοι σέ προσευχές καί δεήσεις», «τραγουδώντας καί ψάλλοντας μέ τίς καρδιές μας» καί ὄχι μόνο μέ τά χείλη. Ἄς εἰρηνεύωμε πρός τούς ἑαυτούς μας ὑποτάσσοντας τήν σάρκα στό πνεῦμα καί προτιμώντας τήν συνειδητή διαγωγή κι’ ἔχοντάς τόν μέσα μας κόσμο τῶν λογισμῶν νά κινῆται κοσμίως καί σεμνῶς· διότι ἔτσι θά διαλύσωμε τήν μέσα μας πραγματική ἐμφύλια στάσι. Ἄς εἰρηνεύωμε πρός ἀλλήλους «ἀνεχόμενοι ἀλλήλους καί χαρίζοντας ὅποια μορφή τυχόν ἔχει κανείς, ὅπως καί ὁ Χριστός μᾶς ἐχάρισε» κι’ ἐπιδεικνύοντας τό ἔλεος πρός ἀλλήλους μέ τήν ἀγάπη πρός ἀλλήλους, ὅπως καί ὁ Χριστός ἀπό μόνη τήν πρός ἐμᾶς ἀγάπη, ἐλέησε καί κατέβηκε ἕως ἐμᾶς γιά χάρι μας. Ἔτσι ἀνακαλούμενοι ἀπό τήν πτῶσι τῆς ἁμαρτίας μέ τήν βοήθεια καί χάρι του καί γινόμενοι μετάρσιοι διά τῶν ἀρετῶν «θά ἔχωμε τήν πολιτεία μας στούς οὐρανούς», ἀπό τούς ὁποίους ἀναμένομε καί τήν ἐλπίδα, τήν ἀπό τή φθορά λύτρωσι καί τήν ἀπόλαυσι τῶν οὐρανίων καί αἰωνίων ἀγαθῶν ὡς τέκνα τοῦ οὐρανίου Πατρός.
§ 16 Αὐτήν τήν ἀπολύτρωσι καί ἀπόλαυσι εἴθε νά ἐπιτύχωμε ὅλοι μας κατά τήν μέλλουσα ἔνδοξη παρουσία καί ἐπιφάνεια τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, στόν ὁποῖο πρέπει δόξα στούς αἰῶνες. Γένοιτο. ( Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, «»Ομιλία στήν κατά Σάρκα σωτηριώδη Γέννησι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 11ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, τῶν ἐκδόσεων Ἐλ.Μερετάκη ΕΠΕ)
