ΚΕΙΜΕΝΟ
” Μή καυχᾶσθε, καί μή λαλεῖτε ὑψηλά, μή ἐξελθέτω μεγαλορρημοσύνη ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν ὅτι Θεός γνώσεων Κύριος καί Θεός ἑτοιμάζων ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ”.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
” Μή καυχᾶσθε διά τά χαρίσματά σας, ἄνθρωποι, καί μή λέγετε μεγάλα λόγια. Ἄς μή βγαίνουν ἀπό τό στόμα σας λέξεις, πού φανερώνουν ἐγωϊσμόν καί ὑπερηφάνειαν, διότι ὁ Κύριος εἶναι Θεός, πού τά γνωρίζει ὅλα· καί Αὐτός εἶναι πού χαρίζει καί τήν γνῶσιν εἰς τούς ἀνθρώπους. Εἶναι Θεός, πού ρυθμίζει μέ σοφίαν καί κατά τρόπον τέλειον καί ἀλάνθαστον τά σχέδια καί τά ἔργα Του” ( Ἀπό τήν “Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας” τ.5ος, ἔκδοση “Ὁ ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Τό νά καυχᾶται κανείς γιά πράγματα πού δέν ἔχει ἤ γιά πράγματα ξένα, εἶναι βέβαια μιά τρέλλα. Ἀλλά τήν τρέλλα αὐτή τήν παρουσιάζουν ὅλοι ὅσοι καυχῶνται, ὅσοι θαυμάζουν τόν ἑαυτό τους, τά προτερήματά τους, τά ἔργα τους. Συμβαίνει ὅμως συχνότατα, ὥστε οἱ ἄνθρωποι αὐτοί νά μή ἐννοοῦν τήν πραγματική τους ἀξία. Καί τούς βλέπεις νά ἐξογκώνουν τά προσόντα τους καί τά ἔργα τους καί νά καυχῶνται γιά φανταστικά κατορθώματα, γιά προτερήματα πού δέν ὑπάρχουν στήν πραγματικότητα. Καυχῶνται γιά ὅσα ἔπραξαν καί γιά ὅσα δέν ἔπραξαν, καί διηγοῦνται θριάμβους καί ἐπιτυχίες, καί ζητοῦν νά προσελκύσουν τό θαυμασμό καί τόν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Ἡ καύχηση αὐτή εἶναι ἀνοησία καί τρέλλα. Ἀλλά καί ἄν ἔχεις, ἄνθρωπε, προτερήματα σπάνια, καί ἄν κατόρθωσες μεγάλα καί θαυμαστά, ἡ δόξα ἀνήκει στό Θεό. Διότι αὐτός μοιράζει τά διάφορα τάλαντα καί αὐτός δίνει εὐκαιρίες μέ μέσα γιά τήν καλή τους χρησιμοποίηση. Ὄχι λοιπόν καύχηση, ἀλλά εὐχαριστία ἁρμόζει πρός τόν εὐεγρέτη Θεό, τόν δοτῆρα ὅλων τῶν ἀγαθῶν, καί ταπεινοφροσύνη βαθιά (Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
