ΚΕΙΜΕΝΟ
“Μή καυχῶ τά εἰς αὔριον, οὐ γάρ γινώσκεις τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα”.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Μή καυχᾶσαι διά τά συμβησόμενα τήν αὐριανήν ἡμέραν, διότι δέν γνωρίζεις, τί ἠμπορεῖ νά φέρῃ εἰς φῶς καί τί ἠμπορεῖ νά σοῦ δημιουργἠσῃ ἡ ἡμέρα πού ἔρχεται” (Ἀπό τήν “Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας”, τ.12ος, ἔκδοση ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Πόσο ἀνόητες εἶναι οἱ σκέψεις τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν δέν φωτίζεται καί δέν καθοδηγεῖται ἀπό τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ! Τήν ἐπίγεια ζωή, πού εἶναι τόσο σύντομη, τή νομίζει ὡς διάστημα ἀτελείωτο. Καί τό αὔριο πού εἶναι τόσο ἄδηλο καί ἀβέβαιο, τό θεωρεῖ τόσο ἀσφαλές, ὥστε νά κάνει προβλέψεις καί νά κανονίζει ὄχι μόνο τό αὔριο καί τό μεθαύριο, ἀλλά καί τό μακρινώτερο μέλλον. Καί ὄχι μόνο κανονίζει τό μέλλον, ἀλλά καί καυχᾶται γιά μελλοντικά κατορθώματα καί ἐπιτυχίες, τίς ὁποῖες ὁ ἴδιος θεωρεῖ ἀξασφαλισμένες. Ἀνόητε ἄνθρωπε! Πῶς εἶναι δυνατό νά γνωρίζεις τό αὔριο μέ ἀσφάλεια; Μήπως δέν παρουσιάζει συχνά ἡ ἀνθρώπινη ζωή κάθε εἴδους ἀπρόοπτα καί ξαφνικές μεταβολές; Μήπως δέν συμβαίνουν τόσα ἀπροσδόκητα καί ἀνέλπιστα; Καί μήπως δέ βρίσκονται καθημερινά τόσοι καί τόσοι, πού στηρίχθηκαν στό ἀβέβαιο μέλλον; Ἐάν λοιπόν καυχᾶσαι γιά πράγματα μελλοντικά καί ἀβέβαια, αὐτό δέν προδίδει πολλή ἄγνοια, ἀλλά καί πολλή ματαιότητα καί κουφότητα; (Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
