ΚΕΙΜΕΝΟ
“Ὅς (ὁ Κύριος) παρεδόθη διά τά παραπτώματα ἡμῶν καί ἠγέρθη διά τήν δικαίωσιν ἡμῶν”.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Ὁ ὁποῖος Χριστός παρεδόθη εἰς θάνατον διά τά ἁμαρτήματά μας καί ἀνέστη διά νά μᾶς κάμῃ δικαίους” (Ἀπό τήν “Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Ἡ ἁμαρτία τῆς ἀνθρωπότητας ζητοῦσε τήν τιμωρία τοῦ ἔνοχου. Ὡς τέτοιος δέ ἔνοχος, ἔνοχος ὄχι στήν πραγματικότητα, γιατί ἦταν ὁ ἅγιος καί ὁ δίκαιος, παρουσιάστηκεν αὐθόρμητα ὁ Κύριος καί βάσταξε ὅλο τό βάρος τῆς τιμωρίας, πού ἄξιζε σέ κάθε ἁμαρτωλό. Μέ τό θάνατό του πλήρωσε τό χρέος τῶν ἁμαρτιῶν τῶν ἀνθρώπων. Ἐφ’ ὅσον ὅμως ὁ Κύριος δέν ἦταν πραγματικά ἔνοχος, ἔπρεπε νά τοῦ δοθεῖ ἡ δίκαιη ἱκανοποίηση καί ἀποζημίωση. Τήν ἱκανοποίηση λοιπόν αὐτή ἔδωκε ὁ Οὐράνιος Πατήρ μέ τήν ἔνδοξη ἀνάσταση τοῦ Υἱοῦ του. Ἡ ἀνάσαταση ἀποκαθιστᾶ τόν ἀδίκως παθόντα Κύριο καί εἶναι φανερή ἀπόδειξη, ὅτι ὁ Πατήρ ὁ οὐράνιος δέχτηκε τή σταυρική του θυσία· τή δέχτηκε ὡς θυσία, πού πληρώνει τό χρέος τό δικό μας. Ἑπομένως ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἔχει καί αὐτή τή βαρυσήμαντη ἔννοια, ὅτι ἐπιβεβαιώνει τή δικαίωση καί τή σωτηρία, τήν ὁποία μᾶς χαρίζει διά τοῦ υἱοῦ Του ὁ Πατήρ ὁ Οὐράνιος. Ἐφ’ ὅσον δέ ἀνέστη ὁ Κύριος, ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου εἶναι βέβαιη καί ἀσφαλής. ( Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
