ΚΕΙΜΕΝΟ
“Τοῖς δέ ἐξ ἐριθείας, καί ἀπειθοῦσι μέν τῇ ἀληθείᾳ, πειθομένοις δέ τῇ ἀδικίᾳθυμός καί ὀργή· θλῖψις καί στενοχωρία ἐπί πᾶσαν ψυχήν ἀνθρώπου τοῦ κετργαζομένου τό κακόν, Ἰουδαίου τε πρῶτον καί Ἕλληνος”.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Εἰς ἐκείνους δέ πού εἶναι κυριευμένοι ἀπό πνεῦμα φατριαστικόν καί ἀπειθοῦν μέν εἰς τήν ἀλήθειαν, πείθονται δέ εἰς τήν ἀδικίαν καί δέν ἀποφεύγουν αὐτήν, θά ἐπιπέσῃ θυμός καί ὀργή. Ναί· θλῖψις καί στενοχωρία θά ἐπιπέσῃ εἰς κάθε ἄνθρωπον, πού ἐπιμένει νά εργάζεται τό κακόν, τόσον εἰς τόν Ἰουδαῖον κατά πρῶτον λόγον, ὅσον καί εἰς τόν εἰδωλολάτρην” ( Ἀπό τήν “Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
“Πράττει ὁ ἄνθρωπος τό κακόν μέ τήν ἰδέαν ὅτι θά εὕρῃ εἰς αὐτό εὐχαρίστησιν ἤ ὠφέλειαν καί ἐπιτυχίαν. Τί ὅμως διδάσκει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ; Ἐκεῖνο, πού διδάσκει καθημερινῶς ἡ δοκιμή καί ἡ πεῖρα· ὅτι δηλαδή, ἀπό τό κακόν μόνον κακά ἀποτελέσματα ἔρχονται. Ἡ ἀνομία καί ἡ ἀδικία δημιουργεῖ εἰς τόν ἄνθρωπον τόσα δυσάρεστα, ὥστε τελικόν του κέρδος εἶναι ἡ θλῖψις καί ἡ στενοχωρία. Ἡ ἁμαρτία ὑπόσχεται εὐτυχίαν, ἀλλά δέν φέρει ποτέ εὐτυχίαν. Προσφέρει χαράν, ἀλλά δέν ἀφήνει εἰς τό τέλος τίποτε ἄλλο, παρά πικρίαν καί ἀπογοήτευσιν καί ὀδύνην. Καί δέν εἶναι μόνον τά φυσικά ἐπακόλουθα, πού ἔχει ὁ βίος τῆς ἁμαρτίας. Ὁ βίος αὐτός ἐπισύρει τήν δικαίαν ὀργήν τοῦ Θεοῦ. Ὅταν καταπατεῖται ὁ νόμος του μέ θρασύτητα, ὅταν περιφρονοῦνται αἱ ἐντολαί του, ὅταν ὁ ἁμαρτωλός δέν θέλει μέ κανένα τρόπον νά συνέλθει, νά μετανοήσει καί νά διορθωθεῖ, δέν εἶναι δυνατόν νά ἀδιαφορήσει ὁ ἅγιος Θεός. Ἡ δικαία ὀργή του εἶναι φυσικόν νά πέσει βαρεῖα εἰς ὅσους ἐργάζονται τό κακόν” ( Ἀπό τό βιβλίον “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
