ΚEIMENO
«Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Κατέφυγα στό Θεό καί μέ προστάτεψε. Τί νά ἀνταποδώσω στόν Κύριο γιά ὅλα τά ἀγαθά καί τίς προστασίες, τίς ὁποῖες μοῦ ἔδωκε πλουσιοπάροχα σάν νά μοῦ τίς χρωστοῦσε;» (Ἀπό τήν «Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας», τόμος 10ος, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή).
ΣΧΟΛΙΟ
Ἡ ψυχή τοῦ θεόπνευστου Ψαλμωδοῦ εἶναι γεμάτη εὐγνωμοσύνη πρός τόν Κύριο πού πλούσια παρέχει τά δῶρα τῆς ἀγάπης του στά πλάσματά του καί ἰδιαίτερα στόν ἄνθρωπο. Θυμᾶται πολύ ζωηρά, ὅλα ὅσα συνέβησαν στή ζωή του εὐχάριστα καί δυσάρεστα. Καί ὅλα ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ τά ὁδήγησε σέ τέτοιο τέλος, ὥστε γεμᾶτος εὐγνωμοσύνη ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ νά δοξολογεῖ τό ἅγιο ὄνομα τοῦ Κυρίου. Με βαθιά συγκίνηση βγαίνει ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς του ἡ εὐχαριστία πρός τό Δωρεοδότη Κύριο. Τί νά ἀνταποδώσω, τί νά προσφέρω στό μεγάλο εὐεργέτη μου, πού νά εἶναι ἀντάξιο τῶν πολλῶν καί μεγάλων εὐεργεσιῶν του; Τί ἀνάλογο πρός τίς δωρεές του νά τοῦ ἀφιερώσω; Ἔχεις σκεφθεῖ, ἀδελφέ μου, πόσες εὐεργεσίες ἔχει κάμει καί σ’ ἐμᾶς ὁ μεγαλόδωρος Κύριος; Ἔχουμε συνηθίσει νά θεωροῦμε ὡς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ τόν ἀέρα καί τό ὀξυγόνο πού ἀναπνέουμε, τόν εὐχαριστοῦμε ἴσως γιά τήν ὑγεία πού μᾶς χαρίζει ἤ καί γιατί μᾶς θεράπευσε ἀπό κάποια ἀσθένεια. Ξεχνᾶμε ὅμως τήν υἱοθεσία πού μᾶς ἐχάρισε, τό ὅτι μᾶς ἀγάπησε τόν καθένα προσωπικά πρίν δημιουργηθεῖ ὁ κόσμος, ἤ ὅτι μᾶς ἑτοίμασε βασιλεία οὐράνια. Καί πώς ὅλα ὅσα ἐπιτρέπει τά ἐπιτρέπει γιά νά πετύχουμε τόν προορισμό μας. Πῶς λοιπόν, κι ἐγώ κι ἐσύ νά μή ἐπαναλαμβάνουμε τά λόγια τοῦ θεόπνευστου ψαλμωδοῦ: «Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;» (Ἀπό τό βιβλίο «Λόγοι παρακλήσεως, τ. Γ΄Ἔλπισον ἐπί τόν Θεόν» ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ».
