Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός.
«Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως».
Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr.
Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 87(γ)
Γιά τή γενεαλογία τοῦ Κυρίου καί γιά τήν ἁγία Θεοτόκο
” Ἡ Ἀειπάρθενος παραμένει, λοιπόν, καί μετά τόν τόκο παρθένος, χωρίς, ὡς τό θάνατό της, νά συνευρεθεῖ καθόλου μέ ἄνδρα. Διότι, ἄν καί ἔχει γραφεῖ, «καί (ὁ Ἰωσήφ ὁ Μνήστωρ) δέν εἶχε σχέση μ’ αὐτήν, ἀκόμη κι ὅταν γέννησε τόν πρωτότοκο γιό της», πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι ὁ πρωτότοκος εἶναι αὐτός πού γεννήθηκε πρῶτος, ἀκόμη κι ἄν ἦταν μοναχογιός. Ἡ λέξη «πρωτότοκος», δηλαδή, σημαίνει αὐτόν πού γεννήθηκε πρῶτος, καί δέν δηλώνει ὑποχρεωτικά καί τή γέννηση ἄλλων (παιδιῶν). Ἡ λέξη πάλι «ἕως» δείχνει βέβαια τήν προθεσμία τοῦ περιορισμένου χρόνου, ἀλλά δέν ἀποκλείει τά ἐπακόλουθα. Λέει, γιά παράδειγμα, ὁ Κύριος: «Καί νά, ἐγώ εἶμαι μαζί σας ὅλες τίς ἡμέρες ἕως τό τέλος τῶν αἰώνων», χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι θά τούς ἀποχωρισθεῖ μετά τό τέλος τῶν αἰώνων. Διότι λέει ὁ θεῖος ἀπόστολος: «Καί ἔτσι πάντοτε θά εἴμαστε μαζί μέ τόν Κύριο», ἐννοώντας μετά τήν ἀνάσταση τῶν πάντων. Πῶς, δηλαδή, θά καταδεχόταν τή συνένωση μέ ἄνδρα, ἀφότου γέννησε τό Θεό καί γνώρισε τό θαῦμα ἀπό τήν πεῖρα τῶν σημείων ποῦ ἔχουν ἀκολουθήσει; Μή βλασφημεῖς. Αὐτές οἱ σκέψεις δέν χαρακτηρίζουν συνετό νοῦ, καί μήτε βέβαια κάποιον πού νά τά πράττει. Αὐτή ὅμως ἡ τρισευτυχισμένη, πού ἀξιώθηκε τίς ὑπερφυσικές δωρεές, δοκίμασε τήν ὥρα τοῦ πάθους (τοῦ γιοῦ τῆς) τούς πόνους πού γλύτωσε κατά τόν τοκετό της• ἀπό μητρική ἀγάπη ὑπέμεινε τό σπαραγμό τῶν σπλάγχνων της• Αὐτόν πουγνώρισε ὡς Θεό μέ τή γέννηση, τόν βλέπει σάν κακοῦργο νά σταυρώνεται• αὐτές οἱ σκέψεις τήν ξεσκίζουν σάν κοφτερό μαχαῖρι. Κι αὐτή εἶναι ἡ ἔννοια τῆς φράσεως, «καί τή δική σου ψυχή θά διατρυπήσει κοφτερό μαχαῖρι». Ἀλλά, ἡ χαρά τῆς ἀναστάσεως διαλύει τή λύπη, διότι διακηρύσσει ὅτι αὐτός πού πέθανε μέ σάρκα εἶναι Θεός.”
