ΚΕΙΜΕΝΟ
“Παρανομίαι ἄνδρα ἀγρεύουσι, σειραῖς δέ τῶν ἑαυτοῦ ἁμαρτιῶν ἕκαστος σφίγγεται”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Οἱ παρανομίες σάν ἄλλα δίκτυα συλλαμβάνουν τόν ἄνθρωπο. Ὁ καθένας πάλι δένεται καί σφίγγεται σάν μέ σχοινιά καί καλώδια μέ τίς ἐπανειλημμένες ἑκούσιες ἁμαρτίες του, οἱ ὁποῖες τοῦ γίνονται πάθος τυραννικό πού δύσκολα μπορεῖ νά τό ἀποτινάξει ἀπ’ ἐπάνω του (Ἐλεύθερη ἀπόδοση ἀπό τήν “Π.Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας” τ.12ος, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Παντοῦ ὑπάρχουν παγίδες ἁμαρτίας. Παντοῦ παραμονεύει ὁ κίνδυνος τῆς παρανομίας. Στό σπίτι, στό γραφεῖο, στό κατάστημα, στό ἐργοστάσιο, στήν πόλη καί στήν ἐξοχή, ὑπάρχουν παντοῦ στημένα μέ τέχνη τά δίκτυα τῆς ἁμαρτίας. Ὅλες πάλιν οἱ παρανομίες παρουσιάζονται δελεαστικές καί εὐχάριστες, γιά νά ξεγελάσουν ἐκεῖνον πού δέν γνωρίζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, γιά νά παρασύρουν καί νά ἀποπλανήσουν τόν ἀπρόσεκτο καί ἀδύνατο, γιά νά συλλάβουν θύματα καί νά τά σύρουν ὡς αἰχμαλώτους στήν καταστροφή. Ἐάν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος φέρεται ἀπρόσεκτα, ἄν δέν ἔχει ζωηρό στήν ψυχή του τό φόβο τοῦ Θεοῦ, εἶναι εὔκολο νά συλληφθεῖ σέ κάποια ἀπό τίς παγίδες τοῦ διαβόλου. Εἶναι εὔκολο νά συλληφθεῖ καί νά δεθεῖ ὀλόκληρος μέ κάθε εἴδους ἀνομήματα καί παρεκτροπές. Καταντᾶ λοιπόν δέσμιος. Βλέπει ὅτι ἔχασε τήν ἐλευθερία του. Σφίγγεται καί στενοχωρεῖται μέσα σέ σειρές ἁμαρτημάτων καί κακιῶν καί παθῶν, πού ἔχουν ὀδυνηρές συνέπειες. Καί δοκιμάζει πικρία καί θλίψη, χωρίς νά εὑρίσκει ἀνακούφιση καί παρηγοριά ( Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
