Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός.
«Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως».
Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr.
Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 88 (β)
Γιά τήν τιμή τῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων τους
“Πόσα θά ἔδινες, γιά νά βρεῖς μεσάζοντα νά σέ παρουσιάσει σέ θνητό βασιλιά καί νά πεῖ σ’ αὐτόν καλό λόγο γιά σένα; Ἀναλογικά, δέν πρέπει νά τιμᾶμε τούς προστάτες ὅλου του ἀνθρωπίνου γένους ποῦ προσεύχονται στό Θεό γιά μας; Ἀσφαλῶς πρέπει νά τούς τιμᾶμε, καί ναούς ν’ ἀνεγείρουμε στό Θεό μέ τ’ ὄνομά τους, καί καρπούς νά τούς προσφέρουμε, καί νά τιμᾶμε τίς μνῆμες τους καί νά πανηγυρίζουμε πνευματικά σ’αὐτές, ὥστε ἡ χαρά νά τούς εἶναι ἀρεστή, πού μᾶς συνάζουν, γιά νά μήν συμβαίνει τό ἀντίθετο, στήν προσπάθειά μας νά τούς τιμήσουμε, νά τούς ἐξοργίζουμε. Διότι μ’ αὐτά πού ὁ Θεός λατρεύεται, μ’ αὐτά καί οἱ ἐκλεκτοί ὑπηρέτες του θά χαροῦν• καί μέ ὅσα ὁ Θεός δυσαρεστεῖται, μ’ αὐτά καί οἱ ἀκόλουθοί του θά δυσαρεστηθοῦν. Ἄς τιμήσουμε, λοιπόν, (ἀγαπητοί μου) πιστοί, τούς ἁγίους «μέ ψαλμούς, ὕμνους καί πνευματικά ᾄσματα», μέ κατάνυξη καί ἐλεημοσύνη τῶν φτωχῶν, μέ τά ὁποία κατεξοχήν ὁ Θεός λατρεύεται. Ν’ ἀνεγείρουμε πρός τιμή τούς προσκυνητάρια καί ὁρατές εἰκόνες, καί οἱ ἴδιοι ν’ ἀναδειχθοῦμε ἔμψυχα προσκυνητάρια καί εἰκόνες τους μέ τή μίμηση τῶν ἀρετῶν τους. Ἄς τιμήσουμε τή Θεοτόκο κατεξοχήν καί ἀληθινά σάν μητέρα τοῦ Θεοῦ• τόν προφήτη Ἰωάννη σάν πρόδρομο, βαπτιστή, ἀπόστολο καί μάρτυρα• διότι, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, «καμιά γυναῖκα δέν γέννησε μεγαλύτερη προσωπικότητα ἀπό τόν Ἰωάννη»• αὐτός ἀναδείχθηκε ὁ πρῶτος κήρυκας τῆς βασιλείας του. (Ἄς τιμήσουμε) τούς ἀποστόλους σάν ἀδελφούς τοῦ Κυρίου, μάρτυρας καί διακόνους τῶν παθῶν του, «τούς ὁποίους ὁ Θεός καί Πατέρας, κατά τήν πρόγνωσή του, τούς προόρισε νά εἶναι συμμορφοι μέ τήν εἰκόνα τοῦ Υἱοῦ του• πρῶτα ἀποστόλους, ἔπειτα προφῆτες καί τρίτο ποιμένες καί δασκάλους». (Ἄς τιμήσουμε) τούς μάρτυρες τοῦ Κυρίου, πού ἔχουν διαλεχτεῖ ἀπό κάθε τάξη, σάν στρατιῶτες Χριστοῦ καί σάν ἀνθρώπους πού ἔχουν πιεῖ τό ποτῆρι του καί βαπτίσθηκαν τό βάπτισμα τοῦ ζωοποιοῦ θανάτου του καί σάν μετόχους στά παθήματα καί τή δόξα, τῶν ὁποίων ἡγέτης εἶναι ὁ πρωτοδιάκονος, ἀπόστολος καί πρωτομάρτυρας τοῦ Χριστοῦ Στέφανος. (Ἄς τιμήσουμε) τούς ὁσίους πατέρες μας καί θεοφόρους πατέρες, πού ἀγωνίσθηκαν τό πιό μακροχρόνιο καί ἐπίπονο μαρτύριο τῆς συνειδήσεως• «αὐτοί τριγύρισαν μέ μηλωτές, μέ δέρματα προβάτων, μέ στερήσεις, θλίψεις, κακουχίες, περιπλανώμενοι στίς ἐρήμους, τά ὅρη, τά σπήλαια, τίς τρῦπες τῆς γής• ὁ κόσμος δέν εἶναι ἀντάξιός τους». (Ἄς τιμήσουμε) τούς πρό Χριστοῦ προφῆτες, τούς πατριάρχες, τούς δικαίους οἱ ὁποῖοι προκατήγγειλαν τήν ἔλευση τοῦ Κυρίου. Ἐξετάζοντας ὅλων αὐτῶν τήν βιωτή, ἄς ποθήσουμε τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ἐλπίδα, τό ζῆλο, τό βίο, τήν ἀντοχή στά παθήματα, τήν ὑπομονή μέχρι νά χύσουν τό αἷμα τους, γιά νά γίνουμε συμμέτοχοι καί στά στεφάνια τῆς δόξης τους.”
