Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός.
«Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως».
Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr.
Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 89
Γιά τίς εἰκόνες
“Ἐπειδή ὁρισμένοι μᾶς κατηγοροῦν ὅτι προσκυνοῦμε καί τιμοῦμε τήν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρα καί τῆς Δέσποινάς μας, καί ἀκόμη τίς εἰκόνες τῶν ὑπολοίπων ἁγίων καί διακόνων τοῦ Χριστοῦ, ἄς μάθουν ὅτι ἐξαρχῆς ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο σύμφωνα μέ τή δική του εἰκόνα. Γιά ποιό λόγο, γιά παράδειγμα, προσκυνοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, παρά μόνο διότι ἔχουμε πλασθεῖ κατ’ εἰκόνα Θεοῦ; Διότι, ὅπως λέει ὁ θεοφόρος καί βαθύς γνώστης τῶν θείων Βασίλειος, «ἡ τιμή πρός τήν εἰκόνα ἀπευθύνεται στό πρωτότυπο• καί πρωτότυπο εἶναι τό εἰκονιζόμενο πρόσωπο, τοῦ ὁποίου γίνεται ἀντίγραφο. Γιά ποιό λόγο, ἀκόμη, ὁ λαός τοῦ Μωϋσῆ προσκυνοῦσε γύρω ἀπό τή σκηνή, πού εἰκόνιζε καί προτύπωνε τά ἐπουράνια ἤ καλύτερα ὅλη τή δημιουργία; Λέει μάλιστα ὁ Θεός στό Μωϋσῆ: «Πρόσεξε, νά τά κάνεις ὅλα σύμφωνα μέ τό πρότυπο πού εἶδες στό Ὅρος». Καί τά Χερουβείμ, ἐπίσης, πού ἔριχναν τή σκιά τους στό θυσιαστήριο, δέν ἦταν ἀνθρώπινα κατασκευάσματα; Τί ἦταν πάλι ὁ περίφημος ναός τῶν Ἱεροσολύμων; Δέν ἦταν χειροποίητος καί κτισμένος μέ τήν ἀνθρώπινη τέχνη; Ἡ Ἁγία Γραφή ὅμως κατηγορεῖ αὐτούς πού προσκυνοῦν τά γλυπτά, ἀλλά καί ὅσους θυσιάζουν στά δαιμόνια. Θυσίαζαν βέβαια οἱ εἰδωλολάτρες, θυσίαζαν ὅμως καί οἱ Ἰουδαῖοι• οἱ εἰδωλολάτρες θυσίαζαν στούς δαίμονες, ἐνῷ οἱ Ἰουδαῖοι στό Θεό. Καί ἡ θυσία τῶν εἰδωλολατρῶν ἦταν ἀπορριπτέα καί κατακριτέα, ἐνῷ τῶν δικαίων εὐπρόσδεκτη ἀπό τό Θεό. «Θυσίασε, δηλαδή, ὁ Νῶε καί μύρισε ὁ Θεός ὀσμή εὐωδίας», καθώς μέ τήν εὐωδία ἀποδέχτηκε τήν καλή προαίρεση καί τήν εὐχαριστία (τοῦ Νῶε) πρός αὐτόν. Ἔτσι, τά γλυπτά τῶν εἰδωλολατρῶν, ἐπειδή ἀπεικόνιζαν δαίμονες εἶναι ἀπορρίψιμα καί ἀπαγορευμένα. Ἐπιπλέον, ποιός μπορεῖ νά φτιάξει ὁμοίωμα τοῦ ἀόρατου, ἀσώματου, ἀπερίγραπτου καί ἀσχημάτιστου Θεοῦ;”
