Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός..
«Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως».
Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr.
Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 93 (Β)
Ὅτι δὲν ὑπάρχουν δυὸ ἀρχές
Ἀλλά, ρωτοῦν, ἂν συμβαίνει αὐτό, ἀπὸ ποῦ προέρχεται τὸ κακό; Διότι εἶναι ἀδύνατο νὰ δημιουργηθεῖ τὸ κακὸ ἀπὸ τὸ ἀγαθό. Λέμε, λοιπόν, ὅτι τὸ κακὸ δὲν τίποτε ἄλλο παρὰ στέρηση τοῦ ἀγαθοῦ καὶ παρεκτροπὴ ἀπὸ τὴ φυσικὴ κατάσταση στὴν παρὰ φύση· διότι κανένα κακὸ δὲν ἀποτελεῖ φυσικὴ κατάσταση. Ὅλα, δηλαδή, ὅσα ὁ Θεὸς δημιούργησε εἶναι πολὺ καλά, σύμφωνα μὲ τὸ δημιουργικό τους σκοπό. Ἄν, λοιπόν, παραμένουν ἔτσι, ὅπως δημιουργήθηκαν, «εἶναι πολὺ καλά»· ἂν ὅμως ἀπομακρυνθοῦν μὲ τὴ θέλησή τους ἀπὸ τὴ φυσικὴ κατάσταση καὶ ἔλθουν στὸ παρὰ φύση, καταλήγουν στὸ κακό. Στὴν κατὰ φύση βέβαια κατάσταση ὅλα εἶναι ὑπόδουλα καὶ ὑπάκουα στὸ Δημιουργό. Ὅταν, λοιπόν, μὲ τὴ θέλησή του κάποιο δημιούργημα ἐπαναστατήσει καὶ παρακούσει στὸ δημιουργό του, σχηματίζει μέσα του τὴν κακία· ἡ κακία, δηλαδή, δὲν εἶναι κάποια οὐσία, οὔτε χαρα¬κτηριστικὸ κάποιας ὑπάρξεως, ἀλλὰ εἶναι κάποιο συμβάν, δηλαδὴ θεληματικὴ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴ φυσικὴ στὴν παρὰ φύση κατάσταση, πράγμα ποὺ εἶναι ἡ ἁμαρτία. Ἀπὸ ποῦ, λοιπόν, προῆλθε ἡ ἁμαρτία; Εἶναι ἐφεύρημα τῆς αὐτεξούσιας γνώμης τοῦ Διαβόλου. Εἶναι, δηλαδή, ὁ Διάβολος κακός; Σύμφωνα μὲ τὴ δημιουργία του δὲν εἶναι κακὸς ἀλλὰ καλός· διότι ὁ Δημιουργὸς τὸν ἔπλασε λαμπρὸ καὶ φωτεινὸ ἄγγελο, αὐτεξούσιο ὡς λογικὸ ὄν· μὲ τὴ θέλησή του ὅμως ἐγκατάλειψε τὴ φυσικὴ ἀρετὴ καὶ ἔπεσε στὸ σκοτάδι τῆς κακίας, μὲ τὴν ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὸ μόνο ἀγαθὸ καὶ φωτοποιὸ Θεό. Διότι ἀπ’ Αὐτὸν προέρχεται κάθε ἀγαθό, καὶ ἀνάλογα ὅποιος μὲ τὴν ἀπόφαση τοΥ (καὶ ὄχι τοπικά) ἀπομακρύνεται ἀπ’ Αὐτόν, πέφτει στὸ κακό.
