ΚΕΙΜΕΝΟ
“Δοῦλον Κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι, ἀλλ’ ἤπιον εἶναι πρός πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
“Ὁ δοῦλος δέ τοῦ Κυρίου δέν πρέπει νά φιλονεικῇ, ἀλλ’ ὀφείλει νά εἶναι ἤπιος καί γλυκύς πρός ὅλους, ἱκανός εἰς τό νά διδάσκῃ, νά εἶναι ἀνεξίκακος” ( Ἀπό τήν “Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Χαρακτῆρες πού κλίνουν πρός τό θυμό καί εἶναι ἀσυγκράτητοι καί εὔκολοι σέ φιλονεικίες καί λογομαχίες καί συγκρούσεις, δέν εἶναι σπάνιοι μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Εἴτε ἀπό φυσική ἰδιοσυγκρασία, εἴτε ἀπό ἐλατήρια ὑλικοῦ συμφέροντος ἤ ἐγωϊσμοῦ, εἶναι πρόχειροι σέ ἐξάψεις καί θυμούς, μέ τούς ὁποίους δημιουργοῦνται ἐπεισόδια καί ἀντιπάθειες καί ἔρχεται ἡ διαίρεση καί ματαιώνεται ἡ συνεννόηση καί γίνεται ἀδύνατη ἡ συνεργασία καί ἀκολουθοῦν ἀναρίθμητα κακά. Στόν χριστιανό ὅμως πού ἐγνώρισε τό νόμο τοῦ Θεοῦ καί θέλει νά εἶναι δοῦλος του καί νά πράττει τό θέλημά του καί νά γίνεται ὠφέλιμος μέ τή χριστιανική συμπεριφορά του, δέν ἁρμόζουν φιλονεικίες καί διαμάχες. Πρέπει λοιπόν νά κανονίζουμε τίς ἐσωτερικές μας διαθέσεις καί νά ἐπιβαλλόμαστε στόν ἑαυτό μας, γιά νά μή παρασυρόμαστε ἀπό τό θυμό. Πρέπει νά γίνουμε πρᾶοι, ὑπομονητικοί, εὐκολοσυμβίβαστοι, γιά νά συντελοῦμε στό νά ἐπικρατεῖ ἀγάπη καί ὁμόνοια καί εἰρήνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων ( Ἀπό τό βιβλίο “Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας”, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
