ΚΕΙΜΕΝΟ
“Πλήν ἐν τούτῳ μή χαίρετε, ὅτι τά πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δέ ὅτι τά ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς”
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
” Ἀλλ΄ ὅμως ἡ ὅλη σας χαρά ἄς μή περιορίζεται εἰς αὐτό καί ἄς μή χαίρετε δι’ αὐτό, διά τό ὅτι δηλαδή τά πονηρά πνεύματα ὑποτάσσονται εἰς σᾶς. Δέν εἶναι ἰδικόν σας κατόρθωμα αὐτό. Εἶναι χάρις καί δωρεά, πού σᾶς ἔδωκα ἐγώ καί προσέξατε νά μή κυριευθῆτε ἀπό οἴησιν καί ἀλαζονείαν διά τό χάρισμα τοῦτο. Χαίρετε δέ περισσότερον, διότι τά ὀνόματά σας λόγῳ τῆς πίστεώς σας ἐγράφησαν εἰς τούς οὐρανούς καί εἶσθε ἐκεῖ πολιτογραφημένοι μέ ὅλα τά δικαιώματα τῆς ἀπολαύσεως τῶν ἀγαθῶν τῆς ἐπουρανίου κοινωνίας καί βασιλείας” (Ἀπό τήν “Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας” τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση “Ο ΣΩΤΗΡ”).
ΣΧΟΛΙΟ
Γεμάτοι χαρὰ οἱ ἑβδομήκοντα Ἀπόστολοι διηγοῦνται στόν Κύριο τὸ ἔργο πού ἐπιτέλεσαν στήν περιοδεία τους. Ἦταν πολὺ φυσικό. Μὲ τή δύναμη καὶ τὴν ἐξουσία πού τοὺς εἶχε δώσει ὁ παντοδύναμος Κύριος εἶχαν κάνει πολλὰ θαύματα. Ἰδιαίτερα ἀναφέρουν ὅτι καὶ δαιμόνια ὑποτάσσονταν σ’ αὐτοὺς μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός Του. Ἀλλά ὁ Κύριος, χωρὶς νὰ ἀποκλείει τή χαρά καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο, τοὺς ἐπισημαίνει ἄλλη αἰτία πού ἔπρεπε νὰ χαίρονται, νὰ σκιρτοῦν καὶ νὰ ἀγάλλονται ἀσύγκριτα πιὸ πολύ. «Χαίρετε», τοὺς λέει, «ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Λουκ. ι΄ 20). Νὰ γιατὶ πρέπει νὰ χαίρετε ἀκόμη πιὸ πολύ. Γιατὶ τὰ ὀνόματά σας γράφτηκαν στούς οὐρανοὺς καὶ εἴσαστε ἐκεῖ πιὰ πολιτογραφημένοι μὲ ὅλα τὰ δικαιώματα τῆς ἀπολαύσεως τῶν ἀγαθῶν τῆς οὐρανίας βασιλείας.«Ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς»!Ἀλήθεια τί συγκινητικό! Ἔχουν τὰ κράτη τῆς γῆς τὰ μητρῷα τους, στὰ ὁποῖα ἀναγράφονται τὰ ὀνόματα τῶν πολιτῶν τους. Ἔχει καὶ ὁ Βασιλιὰς τοῦ κόσμου τὰ δικὰ Του μητρῷα, στὰ ὁποῖα ἀναγράφει τὰ ὀνόματα τῶν πολιτῶν τῆς βασιλείας Του. Καὶ τὸ πιὸ ἐνθαρρυντικὸ εἶναι ὅτι στὰ πολύτιμα αὐτὰ βιβλία, τὰ τόσο τιμητικά, εἴμαστε καὶ σὺ καὶ ἐγὼ ἐγγεγραμμένοι. Γράφτηκαν τὰ ὀνόματα μας τὴν ἡμέρα πού δεχθήκαμε τὸ ἅγιο Βάπτισμα. Τότε πού μας ἀναγνώρισε ὁ οὐράνιος Πατέρας ὡς παιδιὰ Του καὶ μᾶς συμπεριέλαβε στήν οἰκογένειά Του. Πατέρας μας Αὐτός· παιδιὰ Του ἐμεῖς. Καὶ «πρωτότοκος ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς» ὁ Κύριος καὶ Σωτήρας μας, ὁ λατρευτὸς μας Ἰησοῦς.Τὶ τιμὴ καί τί δόξα γιὰ τὸ Χριστιανό! Ἀλλά καί τί ἀνεκφράστη εὐδαιμονία! Τὶ ἀναμφισβητήτη ἀσφάλεια! «Ἓν τοῖς οὐρανοῖς» Οἱ ἄνθρωποι θεωροῦν τιμὴ καὶ ἀσφάλεια νὰ εἶναι πολίτες καὶ ὑπήκοοι μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ κράτους. Κανένας δὲν τολμᾶ νὰ τοὺς θίξει. Κανένας δὲν τολμᾶ νὰ τοὺς προσβάλει. Ἡ μεγάλη καὶ ἰσχυρὴ πατρίδα τους θὰ ζητήσει τὸ λόγο ἀπὸ τὸ θρασὺ ἐκεῖνο, ποὺ θὰ ἐπιχειροῦσε νὰ προσβάλει μὲ ὁποιοδήποτε τρόπο τή ζωή καὶ τὰ συμφέροντα κάποιου ὑπηκόου της. Καὶ ποιός λοιπὸν θά τολμήσει νὰ θίξει καὶ νὰ σκεφθεῖ κάτι κακὸ γιὰ τή ζωή καὶ τὴν ἀσφάλεια τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ, τῶν πολιτῶν τῆς οὐράνιας βασιλείας; Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ τὸ ὑπόσχεται: «Τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου» (Ψαλμ. 90 11-12). Θὰ διατάξει τοὺς ἀγγέλους Του ὁ οὐράνιος Πατέρας νὰ ἔρθουν γρήγορα κοντά σου καὶ νὰ σὲ προστατεύσουν νὰ σὲ προφυλάξουν ἀπὸ κάθε κακό, ἀπὸ κάθε ἐχθρὸ καὶ ἀπειλή. Τὰ τάγματα τῶν ἁγίων ἀγγέλων θὰ σχηματίσουν τριγύρω σου τεῖχος ἀόρατο καὶ ἀκαταμάχητο. Στὰ χέρια θὰ σὲ σηκώνουν μὴν τυχὸν καὶ σκοντάψεις πουθενά. Ἄς κινδυνεύουν ἄλλοι. Σύ θὰ εἶσαι ἀσφαλής. Ἄς σείεται κάτω ἀπὸ τὰ πόδια σου τὸ ἐδαφος. Σύ θὰ ἔχεις ἀσάλευτο στήριγμα τὸν Θεὸ τοῦ Οὐρανοῦ. Μὲ βέβαιη ἐλπίδα καὶ ἀδιάσειστη πεποίθηση θὰ λές: «Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου, ἀπὸ τίνος δειλιάσω;»Σὲ ἐνοχλεῖ μήπως κάποιο θλιβερὸ γεγονὸς καὶ σὲ κάνουν νὰ ἀνησυχεῖς τὰ λόγια καὶ οἱ ἐνέργειες τῶν ἀνθρώπων τοῦ μίσους καὶ τῆς κακίας; Σύ θὰ ὑψώνεις τὰ μάτια σου ψηλὰ στόν οὐρανό. Ἐκεῖ στὸ θρόνο τοῦ οὐράνιου Βασιλιὰ ὁλόθερμα θὰ τὸν παρακαλεῖς ὅπως τὸ παιδὶ τὸν πατέρα του νὰ ἔρθει γρήγορα κοντά σου, γιὰ νὰ σὲ βοηθήσει. Καὶ Ἐκεῖνος, «ἔτι λαλοῦντός σου ἐρεῖ· ἰδοὺ πάρειμι» (Ἡσ. νη’ 9). Τὴν ὥρα ἀκριβῶς πού σύ θὰ ἀναπέμπεις τὴν ἱκεσία σου, κι ἐνῶ τὰ λόγια τῆς προσευχῆς σου μόλις θὰ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα σου, ὁ Πατέρας σου θὰ σὲ ἔχει ἤδη ἀκούσει. Ὁ Βασιλιὰς τοῦ κόσμου εἶναι μπροστά σου. Ἐδῶ εἶμαι, σοῦ λέει. Μὴ φοβᾶσαι· μὴ δειλιάζεις· μὴν ἀπελπίζεσαι. Εἶμαι στό πλευρό σου. Σὲ προστατεύω καὶ σὲ φυλάω. Σὲ εὐλογῶ. Τὶ ἄλλο θέλεις ἀπὸ μένα; Γιατὶ φοβᾶσαι; Γιατὶ ἔχεις ἀγωνία; Εἶσαι παιδί Μου· εἶσαι πολίτης τῆς βασιλείας Μου. Τὸ ὄνομά σου «ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς»· Μακριὰ ἀπὸ ἐσένα ὁ φόβος καὶ ἡ λύπη, ἡ ταραχὴ καὶ ἡ ἀνησυχία. Πάντοτε νὰ σὲ συντροφεύουν ἡ εἰρήνη καὶ ἡ χαρά.
Οὐράνιε Πατέρα, τὶ παρηγοριά, τὶ θάρρος ἐμπνέει στήν ψυχή μου ἡ διαβεβαίωση τῆς Μεγαλοσύνης Σου ὅτι ἀπὸ τὴν ἡμέρα πού δέχτηκα τὸ ἅγιο Βάπτισμα ἔχεις γράψει καί τό δικό μου ὄνομα στὰ οὐράνια μητρῷα Σου καὶ μὲ ἔχεις συγκαταριθμήσει στούς πολίτες τῆς οὐράνιας βασιλείας Σου! Τὶ ὕψιστη τιμὴ γιὰ μένα! Μέ τί μεγάλη εὐλογία μὲ ἔχεις εὐεργετήσει! Ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου Σὲ εὐχαριστῶ. Σὲ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, γιατὶ ἐμένα τὸ ἀδύνατο πλάσμα Σου ἀνεβάζεις τόσο ψηλά, ὥστε ἀπὸ τή γῆ νὰ προορίζομαι γιὰ τὸν οὐρανό! Ἀξίωσέ με νὰ περνῶ τίς ἡμέρες μου στόν κόσμο αὐτὸ μὲ βαθιὰ εὐγνωμοσύνη. Δῶσε μου τή χάρη Σου νὰ ζῶ ἄξια τῆς μεγάλης τιμῆς καὶ δωρεᾶς Σου. Φώτιζε μὲ πάντοτε νὰ συνειδητοποιῶ ὅτι δὲν εἶμαι μόνιμος κάτοικος τῆς γῆς, ἀλλά προορίζομαι γιὰ τὸν οὐρανό. Γιὰ τή βασιλεία Σου, Θεέ μου, τὴν οὐράνια, ἀφοῦ θέλησες νὰ γράψεις καὶ τὸ δικό μου ὄνομα «ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Ἀμήν. (Ἀπό τό βιβλίο “Λόγοι Παρακλήσεως”, σελ.42 κ.ἑ., ἔκδοση “ΟΣΩΤΗΡ”).
