ΚΕΙΜΕΝΟ
«Καί ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τό πέραν εἰς τήν χώραν τῶν γεργεσηνῶν ἡυπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποί λίαν, ὥστε μή ἰσχύειν τινά παρελθεῖν διά τῆς ὁδοῦ ἐκείνης»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Καί ὅταν αὐτός ἦλθεν εἰς τό ἀπέναντι μέρος, εἰς τήν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν, τόν συνήντησαν δύο δαιμονιζόμενοι, πού ἔβγαιναν ἀπό τά ἐκεῖ μνήματα, εἰς τά ὁποῖα εὐχαριστοῦντο νά κατοικοῦν. Ἦσαν δέ καί οἱ δύο ἐπιθετικοί καί πολύ ἐπικίνδυνοι, ὥστε νά μή μπορῇ κανείς νά περάσῃ ἀπό τόν δρόμον ἐκεῖνον» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»)
ΣΧΟΛΙΟ
«Πλημμυρισμένη ἀπό συγκινήση καί θαυμασμό αἰσθάνονται οἱ Μαθηταί την καρδιά τους. Τό θαλασσινό ταξίδι, πού ἔκαναν μαζί μέ τόν Κύριο, ἀπό τήν Καπερναούμ ἕως ἐδῶ, τή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν, δέν πρόκειται νά τό λησμονήσουν ποτέ. Ἀλλά τώρα τί ἀντίθεση!
Κραυγές τρόμου καί ἀπελπισίας, κραυγές ἀπαίσιες πού προκαλοῦν φρίκη ἔρχονται νά ταράξουν τήν τόση γαλήνη, πού βασιλεύει, ὄχι μόνο στή θάλασσα τῆς Γεννησαρέτ, ἀλλά καί στήν ψυχή τους.
Δύο δαιμονισμένοι, δύο δυστυχισμένες πολύ δυστυχισμένες ὑπάρξεις, πού ἦταν ὁ φόβος καί ὁ τρόμος ὅλης αὐτῆς τῆς περιοχῆς, γιατί ἦταν ἐξαγριωμένοι καί ἐπιθετικοί σάν θηρία ἄγρια, μόλις ἀντίκρυσαν τόν Κύριο, τούς κυρίευσε τρομερή ἀγωνία κι ἄρχισαν νά φωνάζουν: Ποιά σχέση ὑπάρχει μεταξύ σέ μᾶς καί σέ σένα, Ἰησοῦ Υἱέ τοῦ Θεοῦ; Ἦρθες ἐδῶ νά μᾶς βασανίσεις προτοῦ νά φτάσει ἡ ὥρα γιά τήν παγκόσμια κρίση; Μέ ὅλα ὅσα ἀγριεμένοι φωνάζουν οἱ δαιμονισμένοι, δέν ἐκφράζουν τά δικά τούς συναισθήματα. Ἀλλά ὁμολογοῦν τή φρίκη τῶν πονηρῶν πνευμάτῶν, πού μένουν μέσα τους.
Λεγεώνα δαιμόνων σύνταγμα δηλαδή ὁλόκληρο ἔχει φωλιάσει μέσα στούς δύο αὐτούς δυστυχισμένους. Ἀπό πολύ καιρό ἔχει κυριεύσει τά σώματα τούς. Ἀλλά τώρα δέν ἀντέχουν τήν παρουσία του Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τούς κατακαίει. Τούς μαστιγώνει. Ξέρουν πολύ καλά, ὅτι τούς περιμένει αἰώνια κόλαση. Αἰσθάνονται ἀκόμη ὅτι καί ἡ κυριαρχία τούς ἐπάνω στίς δυστυχισμένες αὐτές ὑπάρξεις παίρνει πιά τέλος. Παρακαλοῦν, λοιπόν, τόν Κύριο. Ζητοῦν τήν ἄδεια νά μποῦν στό κοπάδι τῶν χοίρων, πού βόσκει ἐκεῖ ψηλότερα. Καί ὁ Κύριος τούς τό ἐπιτρέπει. Ὑπάγετε εἶπε. Μόλις πρόφερε ὁ Ἰησοῦς τήν ἀπάντηση, ἀμέσως ἔφυγαν οἱ δαίμονες ἀπό τούς ἀνθρώπους καί μπῆκαν στούς χοίρους. Ζάλη καί φόβος κατέλαβε ὅσους βρέθηκαν ἐκεῖ. Οἱ χοῖροι ὅρμησαν δαιμονισμένοι πρός τό γκρεμό. Ἔπεσαν μέ μανία στή λίμνη. Πνίγηκαν!
Ἔπειτα ἀπό ἀρκετή ὥρα, ὁμαδική ἐξόρμηση ἔκαναν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς χώρας. Εἰδοποιημένοι ἀπό τούς τρομαγμένους χοιροβοσκούς κατέβηκαν νά συναντήσουν τόν Ἰησοῦν. Θά σκέπτεσαι, ἴσως, γιά ποιό σκοπό ἦρθαν ὅλοι μαζί.
Μήπως ἆραγε γιά νά εὐχαριστήσουν τόν Κύριο, γιατί τούς ἀπάλλαξε ἀπό τούς δύο τρομερά ἐπικίνδυνους δαιμονισμένους; Ἤ μήπως, γιά νά Τόν παρακαλέσουν νά θεραπεύσει κι ἄλλους ἀνιάτούς ἀρρώστούς τῆς χώρας τούς; Ἤ ἀκόμη νά Τόν παρακαλέσουν νά ἐπισκεφθεῖ τήν πόλη τούς καί νά τούς διδάξει!
Δυστυχῶς! Εἶναι τόσο θλιβερή ἡ συμπεριφορά τούς! Τόν παρακαλοῦν… νά φύγει ἀπό τόν τόπο τους! Καί ὁ Κύριος ἔφυγε. Ἀφοῦ δέν τόν ἤθελαν, δέν παραβίασε τη θελήση τούς. Μπῆκε παλι στό πλοῖο καί γύρισε στήν Καπερναούμ. Φθονερός εἶναι ὁ διάβολος. Ἀνθρωποκτόνος. Φθονεῖ τήν εὐτυχία τοῦ ἀνθρώπου. Τό μεγάλο προορισμό, πού ἔχει, νά γίνει παιδί τοῦ Θεοῦ. Κληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Μάχεται, λοιπόν, τόν ἄνθρωπο. Καί τόν πολεμάει μέ πολλούς καί διαφόρους τρόπους. Εἶναι τεχνίτης πολυμήχανος. Ἄλλους προσπαθεῖ νά τούς ρίξει στό κακό, στήν ἁμαρτία, πού εἶναι γέννημα δικό του. Στήν ἀμέλεια καί τό ψέμα. Στήν κλεψιά καί τήν πλεονεξία, ὅπως τούς Γεργεσηνούς. Καί τούς γλυκαίνει μέ προσωρινές ἐπιτυχίες. Σέ ἄλλους ἐξάπτει τή φαντασία. Μέ σκέψεις, πού δέν ἀρέσουν στό Θεό. Ἤ προσπαθεῖ νά τούς παρουσιάσει τή ζωή τῆς ἀρετῆς ὑπερβολικάα δύσκολη καί ἀκατόρθωτη. Ἔτσι τούς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησία Του.
Χρειάζεται λοιπόν προσοχή! Καί ἐξυπνάδα χρειάζεται! Ἀλλά φωτισμένη ἀπό τόν Θεόν. Τότε θά καταλαβαίνουμε τά τεχνάσματά του. Θά τόν παίρνουμε εἴδηση. Γιατί ἐκεῖνος ξέρει καλά νά κρύβεται. Εἶναι ἡ μεγαλύτερη μαστοριά του αὐτή. Κρύβεται ὅπως ὁ κυνηγός, πού στήνει ἐνέδρα στό θήραμα του. Παραμονεύει. Παμπόνηρος ὅπως εἶναι μεταμφιέζεται. Ἀλλάζει ἀμφιέσεις φορεσιές. Θυμήσου, πώς σάν φίδι ξεγέλασε τούς Πρωτόπλαστούς στόν Παράδεισο.
Χρειάζεται ἀκόμη καί ἀγώνας. Πόλεμος συνεχής. Χωρίς ἀνακωχή, δηλαδή, οὔτε μικρή διακοπή. Μόνον ἔτσι φεύγει. Τό διαβεβαιώνει τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ στήν Ἁγία Γραφή: Ἀντισταθεῖτε στό διάβολο, πού σᾶς πειράζει καί θά φύγει μακριά ἀπό σᾶς νικημένος. Ἀντίθετα ὅμως πλησιάστε μέ πίστη τό Σωτήρα Κύριο καί θά γίνετε πολύ ἰσχυροί. Ὁ Κύριος μέ τή σταυρική Του θυσία τόν κατανίκησε. Ἐκεῖνος ἐλευθερώνει καί τήν ψυχή μας ἀπό τήν κυριαρχία του.
Καίγεται κυριολεκτικά ὁ διάβολος καί μόνο στό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ τόν κάνει νά μένει ἀκίνητος στή θέση του. Τόν κάνει ἀνίσχυρο. Μέ τῆς προσευχῆς τόν πανίσχυρο θώρακα. Μέ τῶν θείων μυστηρίων τήν ἀκατανίκητη δύναμη, πλησίαζε συνεχῶς καί περισσότερο τόν Παντοδύναμο Κύριο. Βάδιζε τό φωτεινό Του δρόμο χωρίς διαλείμματα. Ἀγωνίζου χωρίς ἀνακωχή.
( Ἀπό τό βιβλίο «ΑΠΟ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ» τῆς Ἑλ.Χιώτου, ἔκδοση «Η ΑΜΠΕΛΟΣ)
