«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
«Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (α)
Μετὰ τὸ μυστικὸ δεῖπνο ὁ Κύριος πῆρε τοὺς μαθητές του καὶ πῆγε μαζί τους στὸν τόπο ποὺ λεγόταν Γεθσημανή. Τοὺς εἶπε ὅτι ἔρχεται αὐτὸς ποὺ θὰ Τὸν προδώσει καὶ ὅτι αὐτὴ τὴ νύχτα ὅλοι τους θὰ Τὸν ἀφήσουν καὶ θὰ διασκορπιστοῦν. «Ὁ δὲ Πέτρος ἔφη αὐτῷ· καὶ εἰ πάντες σκανδαλισθήσονται, ἀλλ’ οὐκ ἐγώ. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι ὅτι σὺ σήμερον ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ πρὶν ἤ δὶς ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με» (Μρ. 14, 29-30). Ἔτσι καὶ ἔγινε· ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἀρνήθηκε τὸν Κύριο.
Γιατί οἱ ἀπόστολοι ἀρνήθηκαν τὸν Κύριο, καὶ τί μᾶς διδάσκει αὐτὸ τὸ γεγονός; Ἀρνήθηκαν γιατί εἶχαν ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό τους. Ἀπ’ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς διδασκόμαστε νὰ μὴν ἐμπιστευόμαστε τὸν ἑαυτό μας. Οἱ ἀπόστολοι ἐμπιστεύονταν τὸν ἑαυτό τους καὶ νόμιζαν ὅτι ἡ πίστη τους καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι τόσο δυνατὴ ποὺ μπορεῖ νὰ νικήσει τὰ πάντα. Ἀλλά Τὸν ἀρνήθηκαν καὶ διασκορπίστηκαν ὅταν οἱ ἀπεσταλμένοι τοῦ ἀρχιερέα ἦλθαν νὰ Τὸν συλλάβουν.
Αὐτὸ τὸ γεγονὸς ἔδειξε στοὺς ἀποστόλους τὴν ἀδυναμία τους καὶ τοὺς ἔμαθε νὰ μὴν ἐμπιστεύονται τὸν ἑαυτό τους. Αὐτὸ διδάσκει καὶ ἐμᾶς νὰ μὴν ἔχουμε ὑπερβολικὴ ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ νὰ ἀφήνουμε τὰ πάντα στὰ χέρια τοῦ Κυρίου. Ὁ Κύριος ἔλεγε· «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. 15, 5). Ἐδῶ βρίσκεται ὅλη ἡ διδασκαλία του. Τίποτα δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε χωρὶς τὸν Κύριο.
Γιατί τίποτα; Γνωρίζουμε ἀνθρώπους καὶ ὁλόκληρους λαοὺς ποὺ δὲν ὁμολογοῦσαν τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὅμως ἔκαναν ἔργα μεγάλα καὶ ἔνδοξα.
Ναί, αὐτὸ εἶναι ἀλήθεια. Ἀλλά ποιὸ ἦταν τὸ τέλος ὅλων αὐτῶν τῶν ἔργων; Τὰ ἔργα αὐτὰ καταστράφηκαν. Ὑπῆρχε κάποτε πολὺ μεγάλο καὶ ἰσχυρὸ Ἀσσυροβαβυλωνιακό κράτος ποὺ κυριαρχοῦσε σ’ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Ποῦ εἶναι αὐτὸ τὸ κράτος; Ἀφανίστηκε καὶ οὔτε ἴχνος του δὲν ὑπάρχει σήμερα. Ἡ δόξα του ἔσβησε καὶ τὰ ἔργα τοῦ ξεχάστηκαν.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
