«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
«Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (γ)
«Τὰ καλὰ ἔργα δὲν εἶναι δικά μας καὶ γι’αὐτό δὲν πρέπει νὰ περηφανευόμαστε ὅταν τὰ κάνουμε. Οὔτε πρέπει νὰ τὰ θυμόμαστε, ἀλλὰ νὰ τὰ ξεχνᾶμε ἀμέσως. Πρέπει νὰ βλέπουμε τὸν ἑαυτό μας σὰν δοῦλο ποὺ εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ κάνει τὸ θέλημα τοῦ κυρίου του. Ὁ κύριός μας εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Ὅταν κάνουμε καλό, ἐκτελοῦμε τὸ θέλημά του καὶ πρέπει νὰ τὸ ξεχνᾶμε λέγοντας· «Δοῦλοι ἀχρεῖοι ἐσμεν, ὅτι ὅ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λκ. 17, 10). Ποτὲ δὲν πρέπει νὰ μετρᾶμε πόσα καλὰ ἔργα κάναμε καὶ νὰ τὰ θυμόμαστε. Ἀλλὰ πρέπει νὰ σκεφτόμαστε ὅτι κάναμε λιγότερα ἀπ’ αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνουμε.
Σᾶς διάβασα χθὲς ἕναν λόγο τοῦ ὁσίου Ἔφραίμ τοῦ Σύρου, ποὺ λέει ὅτι, πρέπει νὰ καλοῦμε πάντα στὸ τραπέζι μας τοὺς φτωχοὺς καὶ νὰ τρῶμε μαζὶ μὲ τοὺς πένητες. Ἐμεῖς ποτὲ δὲν τὸ κάνουμε. Πολὺ σπάνια μοιραζόμαστε τὸ φαγητό μας μὲ ξένο, καὶ ἂν φιλοξενοῦμε κάποιον στὸ σπίτι μας μετὰ τὸ θυμόμαστε πολὺ καιρό.
Ὅμως δὲν πρέπει νὰ τὸ θυμόμαστε καὶ νὰ τὸ σκεφτόμαστε. Πρέπει νὰ σκεφτόμαστε ὅτι δὲν τηροῦμε τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ. Θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε πολὺ περισσότερα, ἀλλὰ καὶ τότε θὰ ἔπρεπε νὰ λέμε ὅτι εἴμαστε ἀχρεῖοι δοῦλοι καὶ κάναμε μόνο αὐτό, ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνουμε.
Νὰ μᾶς φυλάξει ὁ Κύριος ἀπό ὑπερηφάνια. Νὰ μὴν θεωροῦμε τὰ καλὰ ἔργα δικά μας. Τὸ καλὸ μόνο μὲ τὴν δύναμη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μποροῦμε νὰ κάνουμε. Σ’ Αὐτὸν δόξα καὶ κράτος στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
